10. HOE ARBEIDSINTENSIEF IS KANKER

29 Januari 2020              Vandaag maar wat afspraken gecombineerd anders lopen we teveel vertraging op. De eerste chemo staat al gepland en we hebben nog een hoop te doen; ... Longfunctietest, het plaatsen van een Jodium zaadje + mammografie en als laatste de intake oncologie. ... Ik ga vandaag alleen omdat Robert al veel vrij heeft genomen en waarschijnlijk in de komende weken maanden nog meer verlof zal moeten nemen. We kunnen het niet zo goed inschatten … Maar dit kan ik best alleen, geen probleem.

De longfunctietest         Hier ben ik als ex-roker wel nieuwsgierig naar. Ik heb het gevoel dat ik er niet veel van bak, maar de verpleegkundige laat het niet merken. Ze geeft me opdrachten ‘adem in, verder in, houd vast, …… (hoe lang nog?)(ik heb het gevoel dat ik blauw word) …. En adem maar uit … en dit een aantal keren achter elkaar. Dan nog een medicijn inhaleren en het zelfde kunstje… Ik vraag haar waar deze test voor is en hoe nu verder? .. ze zegt dat ze dit niet weet. Ze vraagt me wie de test heeft aangevraagd. Ik heb eigenlijk geen idee. Ik heb zoveel mensen gezien en gesproken, ik kreeg de afspraak thuisgestuurd en hier ben ik dan. Na ja …. We weten het allebei niet. Misschien is dit om te testen of ik een longoperatie zonder problemen aan kan …
Opgelucht dat het achter de rug is; de eerste afspraak van mijn lijstje gedaan en we lopen op schema J

Het Jodiumzaadje plaatsen       Ze noemen dit een tumormarker. Dit plaatsen ze om de tumor, ongeacht hoe hij reageert op de chemo, te kunnen terugvinden op de operatietafel. Dit gebeurt met een geigerteller … Het zaadje is nl radioactief. Ik zit in de wachtkamer en mijn tijd is al voorbij … Ik realiseer me ineens dat ik me natuurlijk ergens moet aanmelden op een zuil. Die staan op iedere afdeling. Shit, helemaal vergeten! Ik meld me alsnog aan en vraag de secretaresse, die ergens in een kantoortje zit, wat ik moet doen. Ze vertelt dat degene na mij al opgeroepen is, omdat ze niet wisten dat ik er al was. Ik mag gewoon plaatsnemen en wordt vanzelf opgeroepen. We lopen al behoorlijk uit en daar baal ik van! Ik heb een lunchafspraak in Gorinchem en moet daarvoor nog iets oppikken. Maar goed, ik doe mijn best om het los te laten en rustig te blijven. Dingen waar je niets aan kunt veranderen, moet je loslaten… adem in …. Adem uit … Dan ben ik aan de beurt, ik mag gaan liggen op het bed. De radioloog vraagt mij waar het zaadje geplaatst moet worden. Ik zeg dat ik rechts een tumor in de borst heb en een uitzaaiing in de oksel. Hmmm, hij heeft maar één jodiumzaadje voorbereid. Hij besluit dat die in de borsttumor gaat, ik vind het goed. De ingreep valt me mee. Verdoven, lange naald, jodiumzaadje plaatsen .. ondertussen vertel ik mezelf dat de tijd doortikt en dat ik zo weer buiten sta … denk aan leuke dingen … NIET naar de naald kijken .. wat een vreemd plafond … tis donker hier … zien ze wel wat? … en klaar … pleister erop … hoppaa … Terug de wachtkamer in om te wachten op de mammografie. Daar is op te zien dat het zaadje goed geplaatst is … Ik verbaas me erover hoe flexibel ik eigenlijk ben. Was ik in december nog van de leg door de bioptie, ik loop nu zonder blikken of blozen van de ene naar de andere afspraak. Ik laat in me prikken zonder een spier te vertrekken. Als ze me dit alles vorig jaar hadden aangekondigd, had ik vast gedacht dat ik het niet aan zou kunnen… Uiteindelijk is het zwemmen of verzuipen. Verzuipen is voor mij nooit een optie geweest. Dus zwemmen dan maar….

Ik mag weg … gelukkig … Ik ga naar mijn lunchafspraak in Gorinchem. Lekker eten en bijkletsen … zo vreemd om zo’n gezellig uitstapje te maken in zo’n spannende, dreigende tijd. Op zo’n moment is het net of het niet waar is. Of het een naar boek is dat ik aan het lezen ben en even weg kan leggen. Jammer dat ik het straks weer open moet slaan. Na een heerlijke lunch en een fijn gesprek vertrek ik weer richting Breda voor mijn volgende afspraak.

De chemo-intake           Ik heb alle chemobehandelingen alvast ingepland. Alles keurig op een A-4’tje uitgewerkt. Aangepast aan onze afspraken, verjaardagen en andere activiteiten binnen en buitenschools... En natuurlijk ook zoveel mogelijk aan mijn werk in de ruilwinkel, dat wil ik zoveel mogelijk blijven doen. Ik heb rekening gehouden met de dag voor en na de chemo. Voor de chemo nog boodschappen en een was te kunnen doen en na de chemo in ieder geval 1 dag rustig aan kunnen doen.  Stel dat ik ziek of moe wordt, enzovoort. Het plannen van de chemo’s geeft me mijn regie terug. Ik heb het gevoel dat ik ondanks wat me overkomt, toch nog zelf bepaal waar en wanneer er iets gebeurt. Dit is fijn … Ik voel me krachtig … De mammae-verpleegkundige raadt me aan mijn lijst te bespreken voor aan de balie.. ze zegt me rekening te houden dat het niet allemaal volgens mijn plan gaat, maar proberen kan altijd. Ze vertelt me over de behandeling die komen gaat. Na 3 chemo's zal ik mijn haren verkiezen, maar ik krijg een doktersverklaring voor de ziektekostenverzekeraar voor een pruik... Ik vertel dat ik bij Toupim (in Amsterdam) een haarband van mijn eigen haar ga laten maken. Ze geeft aan dat ik mijn haar dan het beste na de eerste chemo af kan knippen. Dan is het nog niet aangetast. Na de 2e keer zal het stugger gaan aanvullen en is het eigenlijk al onbruikbaar. Ook mag ik bij het dagcentrum een muts uitkiezen... Ik krijg een hele map met info mee... Alle bijwerkingen staan erin... Ik vraag of ik ze echt moet gaan lezen.. Nee hoor dat hoeft niet zolang ik maar meteen het ziekenhuis bel als ik koorts krijg... Dat kan ik wel onthouden. Als ik klachten krijg kan ik altijd de map nog inzien. Ik vraag of ik mag vasten voor de chemo. Ze heeft aan dat ze daar niet zoveel verstand van heeft en dat ik dat zelf mag bepalen... Ze vraagt me nog wel of ik nog andere medicijnen of vitaminepreparaten of iets anders plantaardigs inneem. Dit kan de chemo tegenwerken, en dat willen we natuurlijk niet …

Op weg naar buiten ga ik nog langs de secretaresse. Ik geef haar mijn lijst met data. Ze vraagt of ze hem mag houden en zegt dat ze haar best zal doen om het zo te plannen als ik het opgeschreven heb. Ik bedank haar en wandel heel krachtig het ziekenhuis weer uit …

ZO, we hebben het gered, alle afspraken afgehandeld en lekker gegeten … I RULE