Pijn en morfine

Afgelopen weken waren weer als een tornado...


Mijn gehandicaptenparkeerkaart heb ik binnen ,en de aanvraag voor parkeerplaats voor de deur loopt..


Voelt toch allemaal heel erg raar,maar realiteit is dat mijn lichaam door al mijn ziektes achteruit gaat en mijn energie ook..
Nou medisch gezien ben ik nu twee weken geleden naar huisarts gegaan ,
jawel de morfine is weer in huis,10 mg s morgens en 10 mg s avonds en voor tussendoor 5 mg snelwerkende morfine capsule ,na een week zou ze me terug bellen of het eventueel omhoog kan...
pff dat wil ik echt niet eigenlijk maar ja..
Ik slaap zo slecht,de pijn zit echt overal voortaan,en veel hoofdpijn laatste tijd..

Weer bij Brenda geweest,wat is ze toch een lief mens,
en wat ben ik toch heerlijk ontspannen als ik bij haar ben geweest...
en mijn briefje was heel toepasselijk,(heb van niks spijt,op dat moment was het wat je wilde)
heb een gelukspoppetje gekregen...thanks Brenda

Dinsdags kwam mijn scootmobiel binnen en ik moet zeggen,
ik vind het nog ongemakkelijk omdat het natuurlijk een hele stap voor mij is.
Hij is toch rood,wel geen brandweerrood,maar ja ik mag hem ook niet opleuken hihihihih hij blijft eigendom gemeente

Maar wat gaat er een wereld open,ik kan naar de winkel zonder dat ik hoef te denken pfff moet ik helemaal naar achteren naar het vlees lopen...nu kan ik alles met scootmobiel.
Maar even wat leuks vertellen,mijn eerste ritje,ik ga hier door de twee poorten en heb een plastic tasje van plus in mijn mandje voor en envelop met brief aan gemeente voor onze wesly zijn aanvraag om naar Gewoon -Uniek over te gaan stappen...
http://gewoonuniek.vpweb.nl/
Dus ik rij aan,wat denk je alles waait meteen uit het mandje,kon ik achter tas en envelop aan gaan hahahahaha..
donderdag bij het koffie gaan drinken bij mijn vriendinnen,bijna omgevallen,want moet recht op of af een uitrit....
ging dus ietsje te schuin...toen moest ik dikke stoeprand af,ging niet anders ,maar dat ging goed,terug dacht ik in dit verloren hoekje kan ik mooi uitproberen hoge stoeprand op.....ik bleef hangen hihihihihi,dus terug uit en versnelling hoger en jawel gelukt hahahaha
asl je motor rijdt dan moet een scootmobiel toch geen probleem zijn karin dacht ik al onderweg...
.
Maar nu komt het na weer een rit in de auto,hoofdpijn en misselijkheid ,nu ook na scootmobiel ritje hetzelfde,en de pijn in schouders en armen en handen zijn weer zo hevig geworden dat ik afgelopen vrijdag 20 november opnieuw om 15:00 naar de huisarts ben gegaan,
want hoewel ik liever niet wil in mijn nek zit echt iets niet goed,kreeg meteen verwijzing naar neuroloog en nadat ik die belde vrijdag 20 november om half vier ,
kreeg ik te horen dat ik maandag 23 november meteen om 9 :00 bij mijn vaste neuroloog terecht kan Dkt Bos,er was namelijk iemand uitgevallen..
Verder moet ik van huisarts nek kraag om bij autoritjes en scootmobiel etc,en bekijken of last dan minder wordt,het is inderdaad ietsje minder dan,de hoofdpijn komt dan opzetten ,maar gaat dat weer weg.....
En als hoofdpijn wat langer zit en van steketend naar zeurend gaat dan ben ik ook nog misselijk erbij,bah bah...rotnek

zondagnacht 22 november of beter gezegd maandagochtend 23 november

Ik kon niet slapen, en ik heb weer zitten lezen op internet fout dus...
Vandaag met mijn man gepraat en hij vindt dat ik veranderd ben qua gedrag...
Nu kon ik weer eens niet slapen, dus ging ik Googlen,
hoofdpijn bij hoesten,misselijkheid en gedragsverandering....
lees ik overal over hersentumor...
Shit denk ik hoe naïef kan ik zijn, het zal toch niet... Pfff
ik hoop toch nog steeds en vind zelf dat het van mijn zeer slechte nek afkomt,
maar moet toch ook nadenken over die andere mogelijkheid...
Hé bah gelukkig is het zo maandag dacht ik ..

Al met al sliep ik pas tegen half zes in de ochtend en was om half negen al weer wakker..
Maar die pijnen zijn zo erg en dan ook in mijn knieën (scherpe pijn) ,mijn ellebogen (scherpe pijn),heupen,mijn schaambeen,mijn onderbenen,voeten ,hoofdpijn (bij hoesten precies plek kan ik aanwijzen) en dan nek en schouders en armen en handen,eerlijk gezegd durf ik gewoon onderhand niks meer te zeggen ,maar heel mijn lijf doet voortaan mee..
Dat komt natuurlijk dat het ene van die artrose komen en het andere van de spierreuma en het andere van de Dunne Vezel Neuropathie....en de kanker niet te vergeten die zorgt mede door paraneoplastisch syndroom ook voor klachten......
Ik ,ja ik die altijd zo bezig was met de brandweer en sporten en alles....naar niks...
Naar iemand die voortaan liever thuis zit,
omdat ik als ik teveel doe ,meer pijn heb en gewoon de drukte etc voor mij niet meer hoeft...
huispak aan en lekker op de bank,heerlijk ....
wie had dat gedacht ik die nooit kon stilzitten en een heel druk werk en hobby schema had

Verder ben ik vergeten te zeggen beiden keren tegen huisarts dat ik me om een moedervlek drukmaak,die is aan het groeien,en ik zit heel vlug onder de blauwe plekken,komt denk ik van prednison ,nee van de iressa

Gelukkig zegt mijn gevoel dat het echt mijn nek is,hoop alleen niet dat ik te horen krijg,
Mevr. we doen er niks meer aan ,want u bent toch ongeneeslijk ziek!!!!
Maar na even rustig nuchter na te denken de volgende ochtend hihihihihi

en na overleg met neuroloog maandag 23 november,
denken we allebei dat het toch van mijn slechte nek en rug allemaal afkomt,
maar voor de zekerheid laat hij ook van hersenen mri maken,om metastasen toch uit te sluiten...
nu op datum mri scan wachten en alhoewel ik bijna zeker weet dat het van nek is etc,hoe stom ook,
als ik druk in mijn hoofd voel op die plek,en weer hoofdpijn heb als ik hoest,ben ik stiekum toch bang,stiekum hoop ik toch dat het maar vlug achter de rug is weer....


en PS,omdat ik toch niet meer van iedereen hier thuis hulp kan blijven verlangen,heb ik via huiscleaning.nl hulp aangevraagd,wil drie uur per week hulp..ben benieuwd wanneer ze iemand gevonden hebben.....

2 reacties

Mooi scootverhaal, jammer dat je 'm niet een beetje mag pimpen. Misschien met stickers die je later weer kunt verwijderen?

Naast alle gedoe met je ziektes, pijn en kanker, wat een goed nieuws dat er een plek voor je zoon is.

Die pijnen lijken me een verschrikking. Kun je daar zelf nog iets extra aan doen met meditatie misschien? Het lijkt me niet zo gek dat je persoonlijkheid ook meeverandert, het is niet weinig, wat jullie meemaken. Is voor je partner ook wennen, zijn leven verandert ook.

Gehandicaptenparkeerkaart is ook zo'n ding dat toch in kleine beetjes helpt. Scheelt allemaal.
Hou je haaks en sterkte samen.
Laatst bewerkt: 05/07/2017 - 19:14
Beste Karin,
Wat gebeurd er toch veel naars met jou, de situatie worden steeds ingewikkelder, ik begin mij soms te schamen dat het bij mij met die 21 maanden Iressa pil nog zo goed gaat, terwijl ik me ook wel zorgen maak, maar dat staat niet in verhouding met wat jij moet doormaken.
Blijf met ons communiceren want jou site bijdragen worden zeer gewaardeerd, je vingers doen het gelukkig nog goed. Heel veel sterkte voor jou en je familie.
Groet Hans
Laatst bewerkt: 05/07/2017 - 19:14