De derde week - pijnbestrijding en drinkvoeding

27 mei
Niet goed geslapen. Gelukkig nu drie dagen – in verband met Pinksteren - geen bestralingen. Dat heb ik echt nodig. Ik merk dat het hard gaat met de verslechtering. Donderdag voelde ik me nog redelijk oke, nu heb ik echt veel pijn bij slikken en ook de smaak is echt behoorlijk aan het achteruit gaan. Eten is een echte worsteling. Niks is lekker en alles doet pijn om door te slikken. Begonnen met pijnstillers nu 4 keer per dag te nemen, 1 paracetamol en 1 ibuprofen. Helpt wel, maar de pijn bij slikken komt er toch doorheen.

29 mei
Tweede pinksterdag. Geen bestraling vandaag. Ik had gehoopt dat mijn keel nog een beetje zou herstellen in de bestralingsvrije dagen, maar dat is niet gebeurd. Slikken, niezen en hoesten leveren echt pijnscheuten op. Ik kan me nu niet voorstellen dat dit nog veel erger zou worden. Ik snak nu al naar het einde van de behandeling en dat het weer beter kan gaan. Gaat nog wel lang duren.

30 mei
15e bestraling gehad. Aangegeven dat ik toch erg pijn heb met slikken, ondanks de paracetamol en de ibuprofen. Tijdens de behandeling heeft het bestralingsteam nog gebeld met dokter radioloog. Zij belt me vandaag nog terug. Vanaf vandaag krijg pijnbestrijding in de vorm van pijnpleisters Fentanyl, Oxycodon-tabletjes kortwerkend en paracetamol. De radioloog vindt het nog wel wat vroeg in het proces, daarom krijg ik nog een lage dosering zodat nog behoorlijk opgeschaald kan worden.

31 mei
Eerst naar de diëtiste. Teveel gewicht afgevallen. Normaal gesproken zou dat fijn zijn, maar tijdens de behandeling is dit slecht nieuws. Dit gaat ten koste van de spiermassa en je herstelcapaciteit na de behandeling. Ik krijg vanaf nu bijvoeding, 3 flesjes medische drinkvoeding per dag met 400 calorieën. Dan moet ik er nog wel een beetje bij blijven eten. Als dat niet meer lukt worden het 5 flesjes per dag. Morgen wordt alles bezorgd.
Daarna de 16e bestraling. Het was er vandaag koud, maar ach, het is zo weer voorbij. Geen Oxazepam meer genomen. Heb ik niet meer nodig voor de bestralingen. Ik ken het proces, moet me goed ontspannen en dan is het zo voorbij. Elke keer begin ik eraan om te tellen hoeveel bewegingen de machine om me heen maakt. Maar het is me nog niet één keer gelukt tot het einde door te tellen, halverwege gaan mijn gedachten alweer alle kanten op. Wat als er brand is? Laten ze me hier dan achter? Hoe kom ik los? Al dit soort en nog meer krankzinnige gedachten komen bij me op. Maar een paar minuten later is het alweer voorbij en bevrijden ze me van het masker.

1 juni
Vandaag met mijn vriendin naar het ziekenhuis, omdat mijn man een cursus moet volgen.
Eerst de 17e bestraling. Ging als altijd snel. Ik kan het gewoon zonder kalmeringstabletjes doen. De komende 18 keer gaan ook nog wel lukken.

Daarna gesprek met de verpleegkundig specialist.

• Ik liet weten dat ik misselijk ben geworden van Oxycodon, maar vandaag nog één keer ga proberen. Als ik toch weer misselijk wordt, kan ik dat aangeven en krijg ik morgen een Morfine-ampul. Ibuprofen (wat ik vandaag erbij heb genomen) vond ze geen goed idee, omdat niet is bewezen dat het bij deze pijn helpt. Niet meer doen.
• Bestralingsplan en schildklier meegenomen? Volgende keer vragen aan de radioloog
• Dik slijm, is er een medicijn voor? Nee er zijn geen medicijnen, maar Spa Rood of Cola drinken helpt wel het slijm op te lossen. Is alleen niet fijn in de maag.

De drinkflesjes zijn binnen gekomen. Daar moet ik er nu 3 van per dag. Zijn een beetje slijmerig en dik, maar het is te doen. Ook heb ik weer een Oxycodon-tabletje genomen. Deze keer niet meer misselijk. Wel raar gevoel in mijn hoofd, maar pijn neemt niet echt af.

2 juni
De 18e bestraling. Over de helft, dat voelt toch een beetje als een mijlpaal. Ik realiseer me dat de moeilijkste helft nog moet komen. Vandaag ben ik na de bestraling ook uitzonderlijk moe.
Nog even langs bij de bijzondere tandheelkunde. Plekjes aan rechterzijde in mond zijn er nog steeds uiteraard maar nog niet uitzonderlijk ernstig. Ik krijg nog wat spullen, tabletjes-gel-mondwater – mee en ze spuit het nog even schoon met zout water. Dan kan ik weer gaan.
19e bestraling in de middag. Gelukkig nu weer twee dagen niet. Hopelijk valt het komende weekend nog een beetje mee. Ik ben wel bang voor de komende weken. Het is raar om de behandeling pijnloos in te gaan en stukje voor stukje wordt het slechter.