Komt nu kleur aan

ja en daar zitten we dan, klaar voor ........ ja wat eigenlijk, de ingreep / de interventie.
kan me tegelijkertijd heel goed indenken hoe en wat (technische kant) en aan de andere kant (emo'tjes) ook weer helemaal niet, best wel raar dubbel gevoel daarin.

we gaan in ieder geval straks de stad, amsterdam, nog even in om wat te eten en te drinken met broertje lief en als het stopt met regen...... misschien nog even een wandelingetje doen om amsterdam lightfestival te bekijken. hoor dat het mooi is, maar met die regen ga ik er niet echt van genieten.

heb wel het gevoel dat de wereld mee treurt ;o)) hoe dichter bij de datum van de interventie hoe grauwer en natter, beehhhhh.
het hotel (artemis, dutch design hotel) waar we zitten is goed, zitten midden in een bedrijvenbuurt, maar wel lekker (hoezo lekker) dicht bij het AvL, maar toch, vorige keer zaten we lekker in het park te picknicken, vond ik toch wel een stuk aangenamer. dit is onpersoonlijker en ver weg uit mijn vertrouwde omgeving en daardoor ook een stuk killer, mis jullie!
krijg weer heel veel reacties en sterkte / succes wensen en dat doet me goed allemaal, bedankt daarvoor, voelt lekker, heerlijk zelfs. ik zou, heb het al eerder gezegd, haast wensen dat iedereen dit eens echt mee zou maken, nogmaals ik wens het (kankertraject) niemand toe maar dit (al die aandacht) is waar iedereen denk ik toch continu naar op zoek is, ik heb het zelfs af en toe wel gemist de afgelopen 9 jaar. is dat / klinkt dat raar?

begin wel een gezonde spanning (zo'n schoolreisjes gevoel van vroeger, de dag ervoor gevoel) te voelen, kan er verder niet veel mee op dit moment, eerst morgen maar en dan verder. hoop dat het allemaal beetje mee gaat vallen, zeker de periode na de ingreep, zie ik nog het meest tegen op. een beetje griep ok, maar dit schijnt best wel heftig te kunnen zijn, maar ook dit gaan we weer overleven, minuut voor minuut en dag voor dag.
morgen om 6 uur op en dan douchen en klaar maken, moet me om 7 uur melden bij de receptie en vandaar gaat de glijbaan via de verkoeverkamer richting naald en magnetron, hoop dat ik een beetje onder zeil kom, maar niet te diep, moet namelijk wel stil blijven liggen. bolletje moet wel precies daar gekookt worden waar het nodig is. raar idee eigenlijk, zo'n magnetronnaald! koken! maar op zich wel een logisch iets. toch ook af en toe beelden van restaurants met niertjes op het menu in mijn hoofd :o))

zal vanaf nu proberen wat vaker te bloggen, waarschijnlijk wel wat kortere berichten (ik luister wel hoor ;o))) maar morgen na de ingreep (ook zo'n rare term) alle tijd van de wereld ;o))
lieverds voor nu, gaan zo de stad even in, slaap zacht straks en denk aan mij ;o)) tot morgen en horens.
xx

roel