Aannames

Goedendag Ron,,,,dit heb jij heel mooi verwoord,,,,,,en menig ander had dit niet beter kunnen doen,,,,,,dit is geen aanname,,,,,maar een feit👍

hè,,,,,,, hele fijn weekend,,,,gr Roelie

Hi Ron,

Mensen zijn nu éénmaal bereid een heleboel aan te nemen, mits het in hun straatje past.En hier zit het gevaar, waar velen met open ogen in verzeild raken. Als je een ziekte hebt, die potetieel dodelijk is, is het wel zeer verleidelijk om te denken, dat in jouw specifieke geval magere hein aan jouw deur voorbij zal gaan.

Dus luister je bij voorkeur naar mensen, die je die hoop geven. Die je vertellen, dat je door het eten van fleu de meu nootjes nog vele jaren te gaan zal hebben. Dat je door een bad in met bloemblaadjes de gifstoffen uit je lichaam kunt halen, die de ziekte veroorzaken. Enz. enz.

Het is niet anders. De realiteit is nu eenmaal hard. Het is moeilijk te aanvaarden , dat je vijfjaars overlevenskans maar een paar procent is. Dat je onderweg bent naar de uitgang.

Toch is dat naar mijn mening de enige methode. Door dat de aanvaarden, kan je je resterende leven beter vorm geven. Betere beslissingen nemen in relatie tot je eigen toestand.

Mensen, die hun situatie niet objectief onder ogen wensen te zien, blijven afhankelijk van ongefundeerde aannames. Spenderen geld aan allerlei flauwekul, terwijl ze daar leukere dingen mee hadden kunnen doen. Ze gaan hun gang maar.

Sterkte man..... H

Lieve Ron,

Helder en zeker weten dat jij hiermee de spijker op zijn kop slaat. Maar we doen het allemaal. Af en toe even struisvogelen, kop in het zand. Oost Indisch doof zijn. En vasthouden aan een strohalm.

Niks mis mee, zolang het jou helpt en jij daarin geloofd gewoon blijven doen.

Ik ben de laatste weken met beide benen op de grond komen staan.  Moet je zeggen wordt er niet vrolijker van. Je realiseren dat het zwaard van damocles boven je hoofd hangt is 1 maar je realiseren dat de plank leeg raakt en hierna geen hoop of kans op een behandeling is zeer deprimerend. 

Toch hou ik me weer vast aan de zakkende leverwaarde.  En ben ik hier nog lang niet klaar. Pas ik niet in hokjes en kleur hopelijk weer buiten de lijntjes.

Met lange tanden eten is niet prettig. Doen wat lekker smaakt en wat je gelukkig maakt. 

Jij past ook niet in hokjes en je kleurt al aardig buiten de lijntjes. Zolang je er plezier in hebt gewoon blijven doen.

Je bent een man na mijn hart❤

Liefs Alice 😘❤

Wie beweert dat de mens een rationeel wezen is , is irrationeel.

Wat een schitterend blog. Je wordt niet voor niets hier wel de huisfilosoof genoemd. Hoezeer de ziekte je lichamelijk ook in de greep heeft, je geest lijkt ongebroken, je humor ook. Ook dit is een aanname, maar wel op grond van wat ik hier lees.

Sterkte en liefs, Hanneke

Och,  hoop doet leven. Ik heb 1 aanname. Uiteindelijk is de rek er uit. Groeten

Lijkt me heel vermoeiend als je niets aan kunt nemen. Maar dat is ook maar een aanname.. :)

Wat een prachtige blog vind ik dit weer, Ron! Dank je wel. En ik neem aan dat je nog even blijft. Dat is een aanname, ik doe wel aan aannames.

Sterkte weer en veel liefs! XXX

Zit ik hier weer te grinniken om je, Ron! Ik had je reactie en de reactie daarop ook gelezen en verwachte/hoopte al op een reactie van je. Ik nam aan dat je er iets van vond en ik ben zo blij als ik gelijk heb met mijn aannames. Nu heb ik meestal gelijk want ik neem vooral dingen aan die aannemelijk zijn. Ik zou zeggen, neem nog een steak aan, ook met lange tanden kun je er nog wat van genieten, en neem van mij aan, vitamines zijn overrated.

Miranda XX

Geweldige blog Ron, ten tijden van de diagnose in 2018 nam ik alles voor zoete koek aan van de heren doktoren. Inmiddels trek ik mijn eigen conclusies en of  daar ook  aannamens n rol inspelen..????.    . Bijf  jij nog maar even.  Warme groet, Annie  

Geweldige blog Ron, ten tijden van de diagnose in 2018 nam ik alles voor zoete koek aan van de heren doktoren. Inmiddels trek ik mijn eigen conclusies en of  daar ook  aannamens n rol inspelen..????.    . Bijf  jij nog maar even.  Warme groet, Annie  

Je strafste aanname was toch wel dat lesbische heren niet kunnen koken. :-)

Los hiervan, zeer straffe blog, Ron.  

Lieve ron,ik probeer zo min mogelijk nog aan te nemen, je hut en je geest raken er alleen maar overvol van,en ik ben net lekker bezig te ruimen. Al is t duveltje van de hoop een goede vriend van me, dat dan weer wel. Wat die lange tanden betreft,gewoon doorknagen,gaat lekker snel met grote bijtspijkers moet je maar denken.grote stappen, snel thuis,tot snel,neem ik aan broer 

Hey goeie, ik neem gewoon maar aan dat jij gewoon gelijk hebt.. Zoals heel vaak..

Liefs Hebe

"Onlangs reageerde ik op een blog van iemand, die vervolgens weer op mij reageerde; ik doe niet aan aannames: beweerde hij een week heb ik daarover gedacht en besloot het een typisch antwoord te vinden, waar ik verder niets mee kan."

Ach ja, ik ben ook bestwel een typisch persoon. Maar als jij denkt dat je daar niks mee kan bewijs je toch wel het tegendeel, want het heeft je toch een week tot nadenken gezet, en er een blog bericht over geschreven!

"Zodra je de diagnose prognose en behandelingstraject krijgt voorgeschoteld neem je aan dat de arts tegenover jou het beste met je voor heeft verstand van zake heeft."

Wel eens gehoord van een zogenoemde "second opinion"? Een van de mooiste dingen die mijn hoofdbehandelaar tegen mij zei is dat ik haar "zeer zeker in twijfel moet trekken", een eigenschap die ik zelf ook heb, maar zeer weinig tegenkom bij andere.

"Verder neem je aan dat degene die een naald in je arm steekt een bestralingsapparaat op je richt weet wat hij doen moet, of chemo  in je lijf jast."

Misschien is het "in het moment" wel iets van een aanname, maar als je daarna zit dat door die bestraling de tumor is afgenomen, of dat je door dat infuus de zogenoemde "Dip" mee maakt, en kotsend en schijtend op de badkamer vloer ligt je haar te verliezen, is het bewijs toch wel het pijnlijke bewijs geleverd dat diegene precies wist waarmee die bezig was. Maar na het aansluiten zoiets al te zien doorlopen je lichaam in is toch een ook bevestiging.

"Kortom het hele leven bestaat uit aannames of geloven in jezelf of iemand anders."

Ah, de drogrede! Alles begint namelijk met een aanname, ook wel een "hypothese" genoemd! Maar een aanname is slechts een vertrekpunt, de conclusie waarbij je eindigd noemen wij ook wel waarheid, waarin ik niet de waarheid in de absolute definitie van het woord bedoel, want er bestaat niet zoiets als een "absolute waarheid". Dat neemt niet weg dat we het niet zo dicht mogelijk moeten proberen te ervaren.

"Veel patienten met kanker of andere ingrijpende ziekten gaan op zoek naar alternatieve methodieken om langer onder ons te blijven, en begeven zich op paden gebaseerd op aannames van anderen om, een en ander te bewerkstelligen, van een half uur in ijskoud water tot biologisch eten en al wat daar tussen inzit."

Maar wacht, hadden zij aangenomen wat hun arts zei, waarom zouden ze dan nog verder zoeken? Spreek je hier niet je eigen punt tegen?

"Natuurlijk iedereen  probeert onder het vonnis uit te komen  , zeker als je een jong gezin hebt zoek je alle paden af, hoopt op een wondertje en op iets wat bij jou past, waar je grip krijgt op hetgeen jou overkomt."

Tis niet zo zeer "grip krijgen" maar meer "grip behouden", dat ik door kan leven met dezelfde intensiteit die ik nu heb, in plaats van dat mijn kanker mij definieerd. Maar zo ieder voor zich. De "waarom" vraag die hierin ligt is veel te subjectief.

"Wat is excellente zorg door excellente artsen en verpleging in dito ziekenhuizen waard de aanname was dat ik in april 2018 het vaantje zou strijken, onder luid applaus zou mijn kist de oven zijn ingeschoven  de aanwezigen zouden de horlepiep dansen met een flinke slok op. Vanavond heb ik van louter ellende maar weer een lap vlees op de bbq gemieterd en met lange tanden opgegeten de groenten die mijn vrouw had gesneden heb ik links laten leggen, die vitaminen krijg ik jeuk van  op hele nare plaatsen ."

hmmm, is dit de "humor" waar mensen zo om moeten "lachen"? Als ik dit lees bekruipt mij meer het gevoel van verbitterdheid, cynisme, en ondankbaarheid. Bestwel vedrietig dat iemand die zijn 3 jaar extra op deze manier ervaart.

"Ik hoop dat velen van u aannemen dat er ergens nog een behandeling voor u op de plank legt of een aanname van iemand dat u met een iets andere aanpak toch nog iets voor u kan betekenen."

Als ze weten dat er een andere behandling is, is dit geen aanname meer. Als ze weten dat er een andere aanpak is, is dit geen aannamen meer.

"Ik gun een ieder het beste , en dat mag u van me aannemen."

Nou, dat straalt er vanaf!

Lieve Moeizame Makker, 

Ik lees je berichten graag, maar hier zit je er naar mijn idee finaal naast. Misschien moet je Rons blogs vanaf het begin lezen. Ron kan zichzelf ook wel verweren, als 'ie wil, maar mij doe je pijn met je reactie. Je weet niks van Ron.

Wat een super wijze woorden!!!!! Groot respect!