Broertjes

De uitslag van mijn bloedonderzoek was matig niet zo erg veel achteruit gegaan. had u nog meer vragen meneer vroeg de arts me, dat ik het jammer vond dat de dexa problemen gaf en erg veel slaap antwoordde ik; dat hoort bij dit stadium, was haar antwoord, welk stadium vroeg ik. Het stadium voorbij waarop wij antwoord geven dacht ik na het stilzwijgen van haar, dan heb ik geen vragen meer goedemiddag. Ik zit over de buitengrenzen van het gemiddelde of wat wenselijk is voor een gezond persoon dat ik dat niet meer ben word me af en toe duidelijk, 3 dagen herstel voor 5 kwartier tussen 50 man die allemaal zeggen hoe goed ik er wel niet uitzie, steeds pijnlijker worden die ontmoetingen 4 jaar na mijn laatste werkdag. Om mezelf te troosten legt er straks een spare rib in de oven een pond vlees helpt me weer om te vergeten wat vergeten moet worden. Mijn jongste broer doet het uiterste om zich te herinneren na zijn hersenbloeding.  Aardig goed opgeknapt wat last van afasie, maar met behulp van therapie lukt het hem aardig zijn woorden te vinden,  en schreef het volgende gedicht. Zo verschillend het ziektebeeld toch de zelfde ervaring

 

Het Beest.

 

Je kwam in de nacht als een zwart smerig beest.

Je stal al mijn woorden, vertraagde mijn geest.

Je stal mijn energie, mijn manier van leven

Mijn manier van doen, dat flik ik wel even

Maar jij bent het beest en je kwam in de nacht.

Overrompelde mijn leven, houdt mij in jouw macht

Ik blijf jou bevechten en ik weet het klinkt raar

Maar zo lang ik leef horen wij bij elkaar,

Peter.

Ook zijn energie huishouding ligt overhoop gelijk de mijne de prikkel om iets te doen is zwak en jezelf voor je kont blijven schoppen een must, maar goh wat blijkt dat moeilijk om met een stram lichaam jezelf voor je kont te schoppen

 

 

 

14 reacties

Dat zoveel mensen nog steeds niets beters weten te zeggen dan dat je er goed uitziet, en daarmee volledig voorbij gaan aan hoe jij je voelt, geen vragen stellen ook blijkbaar, ik vind het verbijsterend.

Je broer is al net zo'n goede dichter als jijzelf, het is schrijnend mooi wat hij schrijft. De laatste zin treft me vooral. Het geldt ook voor ons en de kanker. We willen niet bij de kanker horen maar helaas hoort-ie bij ons.

Sterkte voor jou en je broer,

Hanneke

Laatst bewerkt: 13/03/2020 - 09:22

Allereerst Ron ik begrijp jou gevoel hierin.. Schop je niet  te hard onder je kont!? En wil  jij je broertje bedanken, voor het delen van zijn gedicht en mag ik het delen aan mijn vier broers? Wij ervaren ook bijna hetzelfde. 

Voor mij is zijn gedicht heel herkenbaar... Ik kreeg op een nacht ook te maken met het beest... Ik dacht dat ik droomde, het werd meer een nachtmerrie. 

Ik deelde ooit onderstaande link. Geldt ook voor (ex)patiënten met kanker... 

https://www.hersenletsel-uitleg.nl/ermee-omgaan/15-misvattingen-over-nah

Heel veel sterkte voor jou en je broer, warme groet Cecylia 🤗

 


 

Laatst bewerkt: 13/03/2020 - 18:28

Een godsallemachtig mooi gedicht.

Ik geef deze aan mijn buurvrouw, zij heeft een half jaar geleden een beroerte gehad. Een onderschatte aandoening vind ik......

Gelukkig beschikt zij over een grote dosis Humor en Zelfspot. Om mij te bedanken voor de mantelzorg die ik haar verleen, doneert zij mij in deze barre tijden van geplunderde winkels, 16 rollen schijtpapier. Ik jaag er een rolletje of 3 doorheen per dag, dus ze zijn meer dan welkom.

Lieve Ron, ik lees alles van je en waardeer het enorm wat je schrijft, hoe je schrijft. Ik reageer alleen zelden, want ik weet nooit iets te zeggen. Ik heb veel bewondering voor jou en ik had je graag in het echt willen kennen. Maar door alles wat jij deelt met ons, ken ik je toch een klein beetje, maak ik zo mezelf wijs. Ik hoop voor jou dat je nog genoeg mooie dingen meemaakt, je bent het waard, ik vind je een kanjer. Bedank je broer voor zijn Juweel van een gedicht. Heel raak, heel mooi.

X Maria

 

Laatst bewerkt: 13/03/2020 - 22:05

email gezonden aan mijn kleine broer

 

Peet,

Namens een flink aantal van mijn trouwe lezers moet mag ik je bedanken voor jou gedicht, bij deze dus Dank.

Ik neem aan dat of hoop dat jij ook de reacties hebt gelezen en anders dat alsnog doet

Groet Ron

Laatst bewerkt: 14/03/2020 - 01:02

Wat erg dat je energie zo achteruit gegaan is.  Ik snap je gevoel hier helemaal bij.

Prachtig geschreven Peter. Fijn dat je met therapie toch de woorden weer terug vind. Mijn moeder heeft drie tias gehad en heeft vroegtijdig de therapie afgebroken. Jammer had er veel meer uitkunnen halen. Nu heeft ze sinds 2,5 jaar Alzheimer dus het doet er nu niet meer toe.

Fijn dat je van eten nog kunt genieten Ron. Niet te veel aantrekken van wat men zegt. De buitenkant is de verpakking. Ik zie er af en toe heel erg ziek uit met een kaal koppie geen wimpers en geen wenkbrauwen.  Rode ontstoken ogen van de chemo. Als ze dan je steeds aankijken en zeggen tegen anderen dat je er slecht uitziet en van je schrikken is ook niet leuk.

Draai er nog maar ééntje, maak nog ontelbare gedichten, blogs en schuivel nog wat verder.

Liefs Alice ❤😘

Laatst bewerkt: 14/03/2020 - 16:59

Lieve Ron, wat erg dat energie steeds meer gaat haperen. We weten het, met kleine stapjes leveren we in. Maar dan 'ineens' lijkt het allemaal zo snel te gaan. De verkeerde kant op zonder de mogelijkheid om te kunnen draaien.....

Zo mooi de woorden van jouw broer! Prachtig en het raakt en past ook bij iedereen hier. En als je jezelf niet onder je kont kunt schoppen, dan doe je dat maar bij diegenen die er zulk 'geniale' oerdomme opmerkingen op na houden. En eentje extra erbij van mij....

Liefs Hebe xxx

Laatst bewerkt: 02/04/2020 - 15:56