Een soort kleine man
Vrouwen zijn verschillend van mannen zo beweren 2 vrouwen met een medische achtergrond. met een aan zekerheid aangrenzende waarschijnlijkheid heb ik dat altijd al geweten. Dat de bikinilijn aangeeft of het een mannetje of vrouwtje betreft spreekt vanzelf, maar ook binnenin zijn er werelden van verschillen. Vrouwen blijken hormonen te hebben die ietwat verschillen van mannen, waardoor op enig moment in de maand er schommelingen ontstaan in de huishouding. Omdat zeker in vroeger dagen de meerderheid van artsen uit mannen bestond is daar gemakshalve overheen gekeken, dat zo'n vrouwtje kinderen kreeg en dan een aantal maanden volledig van slag was, was gewoon flauwekul. Dat zoveel vrouwen daar niets van gezegd hebben of zich hebben laten overrulen door die witte jassen, zich niet gesteund voelden door hun echtgenoot of partner verbaasd mij licht. Tijdens mijn ehbo training is altijd aangegeven dat vrouwen andere klachten aangeven bij b.v een hartaanval, met de huidige Covid wordt gezien dat er veel verschillen zijn tussen mannen en vrouwen die laatste categorie blijkt minder vatbaar zijn. Zelfs met een gewone griep hebben mannen meer klachten dan vrouwen en wordt er gesproken dat mannen minder kunnen hebben. Het leeuwendeel van de mannen wil tijdens de daad niet voor rubberen Robbie spelen en verwachten van hun vrouw dat ze de pil slikken, volgens mij een aanslag op de vrouwelijke hormonen. Zouden dat dezelfde zijn die nu geen vaccinatie willen hebben?
Sinds ongeveer 30 jaar zijn er steeds meer vrouwelijke artsen gekomen met kennis van zaken hoe het in hun lichaam toegaat hoe kan het dat pas nu men lichtelijk begint te beseffen dat vrouwen anders zijn dan een soort kleine mannen.
12 reacties
Hier ben ik van onder de indruk, Ron. Wat een mooi en steengoed blog. Dank je wel.
Hanneke
Dit blog maakt jou dan weer een grote man, Ron!
Werkelijk?
😂
Hoe kom je nu op dit blog, Ron? Wat heb je gehoord/ gelezen dat je nu ook bevestigd heb gekregen wat je altijd al vermoedde?
Oh, breek me de bek niet open!
Wat te denken van al die technische dingen die op mannen zijn gebouwd? Neem de auto. De airbags, autogordels etc. zijn allemaal getest op mannelijke dummypoppen, waardoor vrouwen hele nare verwondingen eraan kunnen overhouden. Ga maar na: een autogordel en borsten, dat klopt natuurlijk al niet.
Medicatie idem dito. Vrijwel alles wordt getest op jonge, gezonde mannen. Wat dit doet voor vrouwen, ouderen, mensen met comorbiditeit... geen idee.
"Maar in de canon staan bijna geen vrouwen, dus blijkbaar konden ze het toen niet...." Nee, geen wonder als vrouwen geen toegang hadden tot onderwijs en wettelijk werden gezien als bezit van hun echtgenoten!
Ik weet niet hoe je hier nu vandaag op bent gekomen, maar dank je wel hiervoor, want roerend eens.
Liefs, Mirjam
Eigenlijk is een auto speciaal voor vrouwen gemaakt. Moet je eens kijken, zóveel knopjes die je allemaal afzonderlijk met verschillende functies tegelijkertijd kunt bedienen. Nee, neem nou een boormachine. Typisch mannending. Een knop voor aan en uit, een knop voor links en rechts. En daar kun je niet tegelijkertijd mee rommelen.
Die autogordel is wel lastig ja. Maar ontworpen dat de vrouw zich daarin evolueert. Ik verwacht dat de borsten tzt op verschillende hoogte zitten, zodat de gordel er naadloos tussen past. En dat daarmee de rollen dat in negen van de tien keer de man rijdt, ook zijn omgedraaid.
Hi Rono ben benieuwd waar jouw fascinatie voor jouw onderhoudende blog vandaan komt. Groetjes Christa
Mijn vrouw wilde graag nog een kind of 2 liefst meisjes, met de bevalling van een jongen ging e.e.a. zo slecht dat een 2e kind eigenlijk geen optie was. Omdat ik toen ook al vond dat hormoonpillen niet gezond voor de gezondheid van een vrouw waren heb ik me laten sterriliseren waardoor ik zoveel klachten heb gehad en medicijnen dat ik leverkanker er aan overgehouden heb. Ruim 30 jaar geleden was ik me al bewust dat er veel medische dingen zijn die voornamelijk op mannen zijn uitgetest en de vrouw een zeer ondergeschikte rol heeft toebedeeld gekregen.Mijn vrouw reageerde zeer slecht op de pijn medicatie die volgens de artsen voldoende moet zijn geweest om een paard te verdoven, mijn opmerking dat mijn vrouw geen paard was werd niet op prijs gesteld. Voor tijdens en na de bevalling heb ik zoveel stennis geschopt in het ziekenhuis, omdat de gang van zaken slecht was geregeld, maar daar later over.
Aiaiai wat een shitty ervaringen zeg. Voor jullie allebei. De medische wetenschap heeft nog heel wat te doen. Ik wou bijna zeggen goed te maken, maar dat kan natuurlijk niet want gedane zaken nemen geen keer. En tegelijkertijd mogen we ook dankbaar zijn voor alle nieuwe medicijnen en behandelingen die er sindsdien en nog steeds worden ontwikkeld. Daardoor leven we allemaal hopelijk langer en gelukkiger en met een zo goed mogelijke kwaliteit van leven.
Dat pijnmedicatie voor iedereen anders werkt herken ik trouwens. Maar geen idee of dat te maken heeft met dat nieuwe medicijnen vooral op mannelijke proefpersonen zijn getest. Na mijn operatie ( eierstokkanker met uitzaaiingen I.d buik) 2,5 jaar geleden vielen de verdovingen in mijn buik steeds gedeeltelijk uit. Je wil niet weten hoeveel pijn ik toen heb gehad, hoevaak ik weer terug ben gereden naar de anesthesie en hoeveel zooi ze toen elke keer in mijn lichaam erbij gepompt en gespoten hebben om de pijn alsnog weer voldoende te verdoven. Een zwarte periode uit mijn leven, maar wel levensreddend. Dus ik focus nu vooral op dankbaarheid.
groetjes, Christa
Lieve Ron,
Als ik het zo lees kun je een heel boekwerk volschrijven over wat er mis is gegaan in de medische wereld. Heel verdrietig dat jij en je vrouw daar ruime ervaring mee hebben en daardoor nu ook met de consequenties moeten dealen.
Helaas is dit heel herkenbaar voor mij en ik denk vele anderen. Ik denk zelf dat een arts het zou sieren om daadwerkelijk te luisteren naar zijn of haar patiënt want tenslotte ervaart en kent de patiënt zijn/ haar lichaam het beste. Het zou een arts ook menselijker maken als er fouten die gemaakt zijn toegegeven worden, of als ze het niet weten, dat te erkennen in plaats van het te gooien op bijv psychische klachten. Of deal with it. Communicatie speelt hierbij een belangrijke rol, ook naar andere specialisten toe. Er zullen vele redenen zijn waarom een arts doet zoals hij doet. Een arts is tenslotte ook maar een mens, maar als hij/ zij zich dan ook menselijk zou gedragen zou het al heel veel schelen denk ik.
Kortom er valt nog heel veel te verbeteren in de zorg, wetenschap en de artsen zelf. Het draait allemaal om geld heb ik het idee. Maar ik ben geen arts/ wetenschapper/ onderzoeker.
Zo aan de reacties te lezen heb je een goed punt aangestipt, zoals jij dat zo goed verwoorden kan.
liefs Zoë
.... geloof dat 'luisteren naar de patiënt, een méns nota bene!' niet in elke opleiding gegeven wordt...
of zoiets..
Lieve Ron,
Wat heb je een goed en treffend stuk geschreven. Dankjewel daarvoor!! 🙏
liefs Zoë
Ik ben sprakeloos lieve Ron!
En zeer onder de indruk op meerdere manieren. Wat een drama heeft zich bij jullie voltrokken! Verschrikkelijk en dat blijft je altijd pijn doen...
Wat ben je toch een bijzonder mens!
Dank dat ik je kennen mag :-)
Veel liefs mét knuffels natuurlijk ook voor jouw lieve vrouw! xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx van mij xxxxxx