Feestboek
Ja hoor Ronnie zit op facebook, een berichtje van Alise wees mij op het feit dat er op het interview van mij ook op facebook veel werd gereageerd. Zo een 8 jaar geleden had ik een dag op dat book gezeten en besloten dat het niks voor mij is/ was en er subiet mee gestopt, nu vind ik dat ik ook aan sommige lezers van facebook verplicht ben te reageren dus de draad weer op gepakt. Het blijft een ingewikkeld weinig zeggend gecompliceerd stukje techniek waar ik moeilijk de meerwaarden in kan ontdekken louter mensen die heel veel plezier maken en dat ook graag aan de buitenwereld willen laten zien hoe gelukkig en welvarend artistiek en God wat nog meer aan positiviteit geëxposeerd kan worden. Als olie druipt het van het book af zoveel blijdschap, ik begrijp dat je niet publiekelijk gaat lopen schrijven dat je aambeien zijn ontstoken je teennagel is ingegroeid om over de soa die je hebt opgelopen maar te zwijgen, een ontmoetingsplaats voor mensen die af en toe iets willen laten horen hoe het je vergaat, oud klasgenoten of oud collega's vinden is soms best leuk maar, als ze gaan begrijpen dat je kanker hebt blijkt contact een stuk stroever te verlopen. Nou is daar kanker,nl dan weer voor maar daar zitten je oud klasgenoten niet op, komt tijd komt raad en als het niet komt raakt mijn tijd vanzelf op dus erg druk maak ik me er maar niet over, Na 20 minuten knoeien in dat book sluit mijn denkraam zich (zoals Olivier b Bommel zou zeggen) een tukkie doen is wat mij rest. Het verwerken van gegevens en onthouden van wat waar zit gaat moeizaam. Mocht je behoefte hebben mijn rotkop te zien facebook ron schoenmaker maar schrijf alsjeblieft niet hoe ontzettend gelukkig je bent.
15 reacties
Vreest niet oh broer, ik kan mij niet heugen wanneer ik ontzet ben geweest van geluk, laat staan dat ik dergelijke kreten op 't smoelenboek kwak, wat wel heel. Handig is als je niet slapen kunt, teksten als 1 schaap 2 schaap 3 sgaap enz op feestboek te zetten en vervolgens te kijken hoeveel reacties je dan, die zelfde nacht nog krijgt. 't zal je vetbazen, en de nacht gaat sneller om😜
Hi Ron,
Feestboek is voor mensen zoals jou en mij niet altijd een feest. Soms lastig om al die mensen met hun “normale leven” en schijnbaar zorgeloze leven te zien. Begrijp me goed: ik gun het ze, maar het is vaak niet het hele verhaal. Immers: elk huisje heeft zijn kruisje. Ons kruisje is alleen veel zwaarder dan die van menigeen.
Waar ik Facebook wel heel handig voor vind is een aantal internationale groepen over darmkanker en repurposed drugs. Een soort kanker.nl, maar dan internationaal.
Ron, je beschrijft het weer heel fraai.
Ik ben blij dat jouw markante kop hier inmiddels al te zien is, met paard ook nog erbij. Als je 't niet erg vindt, laat ik het daarbij, heb dezelfde bedenkingen tegen Feestboek als jij, met alle respect voor degenen die daar wel iets aan hebben.
Hier op kanker.nl hoeven we niet gelukkig te zijn, we hebben immers allemaal kanker. En als we het toch zijn, ondanks alles, wordt het ons van harte gegund.
Kanker maakt eerlijk, denk ik.
Bijzonder hartelijke groet,
Hanneke
😘❤
Ha-ha die Ron! Het doet me deugd dat zelfs jij je geroepen voelt om te reageren op het moment dat je perikelen via FB worden gedeeld. Heerlijk dat je je nog zo ver kunt laten neerdalen om de 'gewone' onwetenden op de hoogte te houden. Geniet ervan zo lang dit mogelijk is.....
Beste kut dat je eerst leverkanker moet krijgen om 'landelijke' bekendheid te krijgen! Ik pen dit lekker sarcastisch neer omdat ik weet dat jij dit kunt incasseren. Maar: als je er straks niet meer bent Ron, is een geweldig schrijftalent van ons heengegaan. Ik ben eigenlijk best wel pissed dat een van je fantastische talenten niet echt tot ontwikkeling heeft kunnen komen!
Ik blijf van je genieten.... Liefs, xxx Okkie
Ik probeer nu een week dat book en begrijp er helemaal niets van, na 15 minuten ben ik helemaal van de leg, ik heb gereageerd op mensen die mijn interview interessant of anders er iets van vonden heb 2 oude kennissen opnieuw ingevoerd en daar zal het wel bij blijven
Blijven oefenen anders doen voor wat je wel snapt.😏
Haha ik zie het helemaal voor me, maar ik snap helemaal jou reactie hoor Ron, Chris zit ook sinds kort op FB (met behulp van mij) maar hij doet er verders niet mee omdat hij er de ballen niets van begrijpt. Maar jij hebt wel oude bekenden toegevoegd ! Al doende leert men 😉
Nou Ron ik heb ook Facebook en heb je inderdaad al een paar keer voorbij zien komen. Ik denk ook niet dat Facebook alleen maar voor vrolijke en positieve mensen is. Ik zit op Facebook bij de alvleesklierkankergroep en heb daar al eens geklaagd over de negatieviteit die daar heerst, niet zo heel vreemd, de meeste 'vrienden' zijn nabestaande en er komen af en toe nieuwe mensen met deze verschrikkelijke kanker bij, die ik ook meteen adviseer naar kanker.nl te gaan, waar toch een beter sfeertje heerst. Ik ben ook zo iemand die ook meteen op Facebook zette dat ik kanker had, dan weten ze het maar, dacht ik toen, al was mijn jongste dochter daar niet zo blij mee. Ik zal je eens opzoeken. 😘
leuk moet je doen.
Okay, ik zal niet schrijven hoe ontzettend gelukkig ik ben... En dan lieg ik niet.
Ik gebruik als een plek waar ik info kan delen aan familie en vrienden, ik wil niet altijd alles wat op kanker.nl staat delen met vrienden/familie. Het is voor ons dan ook geen Feestboek, maar meer FabelBoek.
Mocht je ons willen vinden, zoek dan op Gail-Raymond
Haha, op Fakeboek! Ik ga meteen ff kijken!
groet Maria
Nou Ron welcome back op FB en jij bent welkom op mijn feestboek hoor 😆 waar ik mijn gebeurtenissen en kankerblogs deel. Waar ik mij heb aangemeld bij Hersenz en Kanker.nl volg. En laat zien dat ik ondanks alle ellende die ik heb doorstaan (en nog), ook geniet van het leven ! Het leven is kort, maak er af en toe een feestje van 😎🎉
ps: Ik heb je blog op kanker.nl gezien en geliked 👍🏼😁
hoi Ron,
Je beschrijft wat FaceBook is, een wedstrijd pagina wie is het gelukkigst.
Ik hoop, vermoedelijk tevergeefs, dat je blog bijdraagt aan enige realiteitszin op Facebook.
Ik ben er al twee jaar definitief mee gestopt.
Groet, Paul
Hi Ron,
Ik kwam deze quote van Rumag tegen en dacht aan jouw blog over Feestboek. Meestal is Facebook Feestboek en af en toe doe ik daar aan mee. Toch zijn er ook Groepen met interessante info, waar lotgenoten heel open en eerlijk communiceren, vergelijkbaar met hoe het er hier op kanker.nl aan toe gaat. Op de rest van dit Social medium voeren de mooie plaatjes, de “perfecte levens” en positiviteit de boventoon. Af en toe, maar dat is meer uitzondering dan regel, ontstaan er wel mooie gesprekken. En helpt het om geld in te zamelen voor het KWF.