Het kan me de broek niet doen bollen

Zo langzaam aan loop ik naar de 62 een feest waardig moment volgens vele, op enig moment een huis vol visite en of ik daar blij van worden kan, zo vraagt mijn vrouw. Ik heb me van de week uitgesloofd een vriend een heel klein handje geholpen met het leggen van een laminaat vloer bij ons op zolder, een paar vuilnis zakken weggebracht naar de stortkoker. Tijdens het klussen heb ik gewoon een tukje gedaan terwijl mijn vriend aan het zagen en leggen was, de dag daarna was mijn kleine broertje op de koffie, enigzins herstelt van zijn hersenbloeding maar nog een lange weg te gaan. Voor ons trouwen heeft mijn vrouw van alles moeten regelen ik ging mee, de locatie voor onze receptie hebben we samen uitgezocht, dat was wat ik aan voorbereiden kon, de uitnodigingen het aankleden van de bruidsmeisjes en al wat bij een huwelijk hoort heb ik zijdelings mee gemaakt. Mijn pak heb ik bij de C&A gekocht 2 minuten zoeken passen afrekenen en weg, pas een uur of 3 voor het huwelijk ben ik met deze gebeurtenis me bezig gaan houden. Bij het Ja woord even zenuwachtig geweest en de ring uit mijn handen laten glijden, de receptie voor 150 man was leuk en hartverwarmend gezellig. Nu zit ik hele dagen in huis voel me tussen belabberd klote of niet lekker en soms het gaat wel. Mijn vrouw doet haar stinkende best om mij nog een aantal leuke momenten te geven ik hou van haar, ik was altijd al een dooie lul en zal het wel blijven voor de tijd te gaan, daarna ben ik het zeker. Het feest en feestdagen in aantocht die ik ook nog mee ga maken doen mij de broek niet doen bollen, als het zover is laat ik het over me heen komen en er het plezier aan beleven wat men mij gunt. de mij theoretisch gegeven tijdslimiet ver overschreden de statistieken tot leugens gemaakt ga ik nog een nieuw jaar meemaken een paar feestjes afwerken en hopen dat ik er van genieten kan

19 reacties

Wat een heerlijke liefdesverklaring aan je vrouw en ik vindt dat ze het wel verdiend heeft dat jij jou verjaardag viert! Fijn dat je broertje ook weer op weg is naar herstel nog een reden voor een feestje. Op naar de taart, kerstkrans en oliebollen.  Alvast een verjaarsknuffel, Jolanda.

Laatst bewerkt: 15/11/2018 - 16:57

He ron nou ik heb je blogs weer gevonden hoor. Bovenstaand stukje is mooi geschreven en precies zoals wij je hebben leren kennen en ervaren. In het begin dacht ik nog wel eens kom op ron iedereen geniet  er op een bepaalde manier van en vind  het stiekem wel leuk, maar ik heb geleerd dat dat bij jou zo echt niet werkt. En vind het gek of niet dat maakt het aandoenlijk, en juist daarom wil je vrouw je verwennen. Niet omdat je het niet leuk vind maar het gewoon over je heen laat komen en in je hart echt wel waardeert dat ze het doet en jij doet haar een plezier om het over je heen te laten komen en dat is nou juist zo lief. Ik plaagde je dat ik wel verwachtte dat je je beste tabbert aan zou trekken zo rond sinterklaas en daar ga je dan ook zo heerlijk op in. Er is een ding waar je heel blij van word en dat is lekker eten. Nou dat gaan we zeker doen. En Wat je trouwerij betreft ben je onverbeterlijk even een pak en klaar maar het zijn de kleine dingen die het doen dat je van nervositeit de ringen laat vallen kijk daar ben ik dan naar op zoek en dan denk ik zie je wel het doet je meer als dat je zegt. En dat hoort bij jou. Soms ben je echt zo,n aandoenlijke teddybeer die je het gevoel geeft dat je de wereld weer aan kan. Even een terechtwijzing van jou is nooit een terechtwijzing naar mij als persoon maar even iets om over na te denken. En zo kan ik nog wel even doorgaan. We weten dat we je gaan verliezen, maar we zijn heel dankbaar en blij dat deze reserve tijd nog lang door dobbert. Ik heb al je blocs bewaart dat weet je, heb inmiddels al een hele boom uit geprint en zal de natuur er weer 1 voor terug geven. 1 multomap zit vol deel 2 ben ik mee begonnen. En zo lieve Ron blijf je altijd bij ons en kunnen we blijven lachen om jouw vaak grappige maar ook ontroerende zienswijze. Map 3 staat klaar hoor. Dus ik zou zeggen maak geschiedenis. We gaan er zeker een mooie feestmaand van maken met of zonder dat je het 'leuk' vind. Want jij bent jij bijzonder figuur apart maar ons zo dierbaar, een beetje die grote teddybeer. Dikke kus roelie

Laatst bewerkt: 15/11/2018 - 17:43

Beste Ron, 

Ik 'ken' je nog maar zo kort, maar ben al aan je 'verslaafd' geraakt. Heerlijk zoals jij je lief en leed verwoordt, zonder schroom of andere nonsens. Laat je verwennen, verwen jezelf en geniet van het er nog zijn zolang je kunt. Binnen of buiten, net daar waar jij je prettig voelt. Blijf nog maar lekker onder ons.....xxx

Groet met een knuffel, Hebe

Laatst bewerkt: 15/11/2018 - 22:39

Haha  Ron, ik heb precies hetzelfde gedaan! Vorig jaar herfst had ik niet het gevoel, dat ik het nog lang zou maken en ik heb altijd tegen iedereen gezegd, die het horen wilde, dat ik afscheid zou nemen met een feest. Dus zijn we getrouwd, na meer dan 35 jaar niks te vroeg en daarna op huwelijksreis.

Ik dacht, dit het mijn laatste reis zou zijn en heb die reis wat luxe opgezet. Maar wat gebeurd er? Ik loop nog steeds vrolijk fluitend door deze wereld. Dus... gaan we komende maand weer op reis! De volgende laatste reis, zullen we maar zeggen, want het lijkt me vrij onwaarschijnlijk, dat ik die kans nog een keer krijg....

Succes en sterkte... H

Laatst bewerkt: 17/11/2018 - 06:58

 

Ik had je wel graag eens in het echie gezien. We hadden gisteren samenkomstje van ons hoofd hals kankervrienden clubje ook dat was heel speciaal. Maar ik ben het met je eens als je niet ziek bent is 2 kanker (lijders) al te veel is.;Laat staan al jouw blog vrienden, dat is een zaal vol.

liefs van mij

Laatst bewerkt: 26/11/2018 - 11:13

Ennuh ikkan geen koekjes of taart eten mocht je me uitnodigen, dat was de grap in mijn reactie. Ik snap dat je met zoveel fans niet alles kunt onthouden. Dus als ik ergens niet heenga is het feestje etentjes en verjaardagen haha

Laatst bewerkt: 26/11/2018 - 11:24

Ik had laatst al gevraagd hoe het je verging, schijnbaar komen berichten nog steeds niet aan, kut voor je Dieneke, je laatste ingreep heeft weinig baat gehad begrijp ik, ben je al uitgedokterd of staat er toch nog iets op het programma? Hoop dat je ondanks het niet kunnen slikken er toch nog een beetje plezier kunt beleven.

 

Groet Ron

Laatst bewerkt: 26/11/2018 - 14:36

Iedereen is hier een beetje de weg kwijt geweest. Nee, de laatste dilatatie of oprekken met ballonnetje is mislukt. Aangezien er teveel bestralingsschade is kwamen ze er niet doorheen. Nu gaat in december de MDL nog een poging doen en dat is waarschijnlijk het laatste. Ach hoe leuk is het leven als je mond spreekwoordelijk is dichtgenaaid. Ik word nu al gek van alle tv en bladen reclame met gelukkige families met elkaar aan de dis. De mogelijkheden zijn bijna op en ik ben er bijna klaar mee. Maar ik doe nu ontzettend veel leuke dingen. Film, musea, theater, concert zowel klassiek als modern. Dus ik haal eruit wat er in zit. Maar ik vind het lastig om met mijn kleinkinderen naar de pannenkoekenboerderij te gaan en de kleintjes te horen zeggen, mijn oma hoeft niks.

fysiek en psychisch gaat het best goed dat is zo raar. Mijn conditie verbeterd nog steeds en daardoor de mogelijkheden ook, maar leuk....nee leuk vind ik het leven niet meer.

en als ik jou dan hoor, optimistische, cynische man naar mijn hart, dan denk ik soms dat ik me moet schamen. Aan de andere kant, dit is mijn leven met methadon en sondevoeding en weinig slaap.

liefs Ron, we gaan elkaar misschien eens zien je weet maar nooit,chicky/dieneke

Laatst bewerkt: 28/11/2018 - 14:52

Ik snap hoe je je voelt, Dineke.

Maar... Ik lig er niet wakker van, dat ik andere mensen zie eten, hoor.. Ik heb dat probleem al meer dan 30 jaar. En dat is waarschijnlijk nog te kort ingeschat. Voor mij komt wat dat betreft weer een nieuwe test. Ik ga met vakantie en zit dus een aantal weken op een cruise boot. Iedereen gaat dus 's avonds lekker dineren en ik moet het doen met een hele kleine vegetarische maaltijd. En als het niet zo goed met me gaat, eet ik mijn zelfgemaakte vertaling van een flesje Fresubin.

Pannenkoeken eten met mijn kleinkinderen? Nou dat doe ik regelmatig, hoor. Ik heb in totaal 22 kleinkinderen, dus ben ik regelmatig de klos. Maar zelfs de kleintjes weten, dat Opa daarna naar huis moet, omdat hij hiervan moet bijkomen. Zo van: "Opa, moet je niet naar huis? Anders word je ziek, hoor!" (bestraffend vingertje omhoog).

Maar, net zoals jij, voel ik me eigenlijk helemaal niet zo slecht. Ik kan nog een heleboel dingen doen, mits ik er maar voor zorg, dat ik mijn rust krijg. Dus, ik heb nog voldoende dingen te doen, waar ik wel plezier aan heb. Gezien het feit, dat mijn tijd eindig is, maak ik me niet druk meer over wat ander mensen doen/denken/vinden. Het ik geen tijd voor.

Succes en maak er maar een goede week van.....H

Laatst bewerkt: 05/12/2018 - 17:49

In een tot woning omgebouwde kippenschuur heb ik gewoond in Ermelo illegaal en heb nooit meer zo mooi gewoond, daarna ben ik altijd de weg kwijt geweest dus die 2 begrijp ik goed. Ik kan me niet voorstellen hoe het zou zijn om niet te kunnen eten,of slikken en hoop dat die mdl er nog iets voor je kan betekenen en dat dat mdl niet staat voor Magere Dooie Lul. Leuke dingen doen staat niet gelijk aan genieten van het leven, maar als je af en toe kan lachen en even de ellende kan vergeten heb je nog een beetje houvast aan het leven.

Sterkte Dieneke misschien tot ziens

Laatst bewerkt: 28/11/2018 - 19:09

Henri V

Wat mooi dat je het leven accepteerde zoals het kwam. En 22 pannekoeken per jaar, ik heb met je te doen!

het meest culinaire wat ik (met moeite) binnen krijg is chocomelk, verwarmd in de magnetron wat bij restaurants weer discussies oplevert (ze schuimen het allemaal en dat krijg ik niet weg)

geniet van alles wat je voldoening geeft!

Laatst bewerkt: 10/12/2018 - 13:24