Mannen
Met enige regelmaat lees ik dat partners ( mannen ) zich als hufters gedragen als hun vrouw kanker heeft. Na een chemo kuur wil het begrip van die kloothommel niet werken als zijn vrouw vraagt even te stofzuigen omdat zij herstellen moet van de chemo, een ander exemplaar die altijd ontzettend heeft genoten van de seks vraagt zich af of dat nadat de 2e x nu gynaecologische kanker ze nu nog wel zin heeft om een nacht lang te bonken, zo'n randdebiel zou je toch van 8 hoog uit het raam flikkeren. Ik heb hem aangeraden een goed gesprek met zij vrouw te hebben maar denk dat hij daar overheen gelezen heeft Neuken NU. Het hebben van een zieke partner heeft een aantal scherpe randjes zeker tijdens de chemo of bestraling, de patiënt heeft punten genoeg om zich zorgen te maken eten drinken, poepen piesen, pijn vrij en storingsvrij is een dagtaak wat niet altijd even gemakkelijk en soms onmogelijk is. Chemo laat voor langere tijd het libido flink zaken een ziek lichaam mag zich biologisch gezien niet voortplanten of heeft er weinig tot geen energie voor de natuurlijke wet van de sterkste geldt. Dit alles naast de emotionele en psychische puinhoop die de diagnose kanker heeft achter gelaten. Of partners niet horen wat een arts zegt of de arts niet goed benadrukt wat de gevolgen zijn voor een relatie heb ik niet kunnen onderscheiden wel dat vrouwen derhalve meer lijden door het onbegrip of tegenwerking van hun partner tijdens dit proces van behandeling. Natuurlijk zijn de eerste tekenen van dat meneer zich als lul of klootzak gaat gedragen maar sommige vrouwen willen dit graag met de mantel der liefde bedekken of zijn niet niet instaat het negatieve gedrag op een juiste wijze aan te spreken waardoor ze tijdens de behandeling er achter moeten komen wat voor sukkel ze aan de haak hebben geslagen. Hoewel er instanties zijn die tijdens de behandeling hulp willen bieden Helen Dolwing inst. kanker .nl bij je huisarts of ziekenhuis vraagt veelal nog meer energie dan je in huis hebt.
Het hierboven geschrevene zal niet in een publicatie van kwf worden opgenomen de taal te boers of ongenuanceerd als er ooit over word geschreven zal dit in correct Nederlands worden weergegeven zodat niemand meer begrijpt wat er nu echt bedoeld word. Maar ik heb weinig gevist dit jaar te vaak te moe onvast op mijn benen en onzeker of ik de terugweg wel veilig kan terug rijden, mocht je een vriendin hebben die in een vergelijkbare situatie zit steun haar en help om van die sukkel een man te maken.
29 reacties
Ben het helemaal met je eens, Ron.... Maar vaak kan je in dit soort gevallen man/vrouw vervangen door partner. Het is voor een partner in kwestie ook moeilijk te verkroppen, dat hun partner verword tot een soort kasplant. Dingen niet meer kan, die vroeger geen probleem waren en wiens karakter veranderd lijkt te zijn.
Ik kan hier hele verhalen over ophangen, want ik heb twee van dat soort gevallen in mijn directe omgeving. Als ik mijn ervaringen daarmee overzie, ik mijn conclusie, dat de meeste mensen niet tegen veranderingen kunnen. En het kunnen accepteren van veranderingen zie ik dan ook als de enige oplossing.
Sterkte.... H
Het eerste wat ik zei toen ik de diagnose alvleesklierkanker kreeg tegen mijn vriend, ik heb een zogenaamde lat-relatie, zoek maar iemand anders, dat heeft hij niet gedaan, hij is er voor me geweest en nog steeds. Toen ik tegen hem vertelde dat ik niet meer beter ging worden en de emotie op zijn gezicht zag, deed me dat erg veel, ook zijn wereld stortte in. Ik heb het er toevallig gisteren nog met hem over gehad, dat hij er constant mee in zijn hoofd loopt, mensen dat niet zien, zeker op zijn werk niet, mensen hem er op aanspreken dat hij niet altijd even vrolijk is, terwijl ze weten wat er aan de hand is. Ik weet wat het met partners, kinderen, familie doet. Ik moet de ziekte dragen, maar zij ook zeker. Dat er partners zijn die dat niet kunnen, daar kan ik me iets bij voorstellen, maar als je oprecht van iemand houd zorg je ook voor degene als ze ziek zijn, dus eigenlijk kan ik dat ook niet. Lang heeft mijn jongste dochter voor zichzelf ontkend dat ik ziek was, dat was voor mij ook best moeilijk, later werd ze boos op mij, ook dat was geen pretje, nu weet ze dat ik niet meer beter word, ik zie hoe ze daarmee worsteld, dat doen mijn andere twee kinderen ook, ze helpt me nu op haar manier, weet dat ik niet meer alles kan en houd daar ook rekening mee op haar manier, ze zijn ook nog zo jong! Ook mijn energie begint langzaam op te raken, ik ga achteruit en ook dat is moeilijk voor iedereen. Liefs
Ja, als je oprecht van iemand houdt kan je diegene niet nog meer pijn doen in deze toch al moeilijke, verdrietige en pijnlijke periode, en dat is dan ook het laatste wat je wilt. Wij wonen ook verder uit elkaar, inmiddels als getrouwd stel. Het huis lukte niet, trouwen wel.
Wij kunnen gelukkig goed praten, huilen soms samen, en ja ook afreageren op elkaar als de spanning teveel wordt. Maar ik voel dat hij van mij houdt en ik van hem. Ik kan me oprecht niet voorstellen dat je dit je zieke partner aan doet, maar sommige mensen zijn vreselijk egoïstisch, dat rotte innerlijk komt er op dit soort situaties uit.
En ook mijn leven zonder hem kan ik me niet voorstellen. Tuurlijk kan ik het, maar weet nu nog niet hoe. En struisvogelen vind ik meestal nogal lastig, maar mijn toekomst later, stop ik weg. Waar het hoort. Want dat is voor later.
NU ga ik hem bellen, en zeggen dat ik van hem hou.
Ja ik ben er straks niet meer, ik heb met hem te doen. Moest net weer naar de eerste hulp, waarschijnlijk kan ik niet tegen de antibiotica, heel mijn lijf deed pijn, ik belde hem hij zou zo graag iets doen, maar niemand kan iets doen. Mocht gelukkig weer naar huis, maar had net 39,1° en mag pas om kwart voor 8 paracetamol, abstral voor de pijn dan maar weer, ik ben zo ontzettend moe, hoop dat de koorts gaat zakken. Liefs
Hoi Daan,
Hoop dat je je snel iets beter gaat voelen en dat de koorts zakt en de pijn verdwijnt.Krijg je nog andere antibiotica om uit te proberen? Veel sterkte!
Jeron
Ik heb geen idee, ben best ziek nu.
Ach lieve Daan, voor de zoveelste keer zo beroerd. Ik wens je alle kracht om ook dit weer uit te zitten. Wat moet je anders. Liefs, Marian
Ik hoop het ook! Kan hij naar je toe komen? De realiteit is zo hard; ik ben er straks niet meer. :-(
Je staat zo machteloos, kon je maar iets doen: mijn lieverd zegt: dat je er steeds was en bent, gewoon naast me staat, oplet, je muil opentrekt tegen zusters en dokters, naar me toekomt, dat is al heel veel doen. En zo steunt hij mij weer.
Veel liefs voor jou
Sterkte Daan, wat een pech heb jij. Hopelijk krijg je wat anders waar je niet zo heftig op reageert.
Liefs Alice 😘❤
Recht voor zijn raap, zoals gewoonlijk, Ron. Mooi dat jij het voor zieke vrouwen opneemt.
Gelukkig zijn er ook lieve partners, zelfs als ze man zijn. De mijne bijvoorbeeld. Nou kan ik suggereren dat dit komt doordat ik altijd het zonnetje in huis ben, helaas is dit niet het geval en hij is dat ook niet. Het scheelt wel dat hij zelf ook kanker heeft gehad en daar de gevolgen nog van draagt. Maar wij hadden het daarvoor al goed, dat scheelt. Ik kan me voorstellen dat voor een relatie die toch al twijfelachtig was, kanker de doodsteek kan zijn.
Ik heb de indruk dat jij ook een lieve vrouw hebt.
Hanneke
Ja een top vrouw, met wie ik veel kan bespreken en delen. Wat mij opviel naar aanleiding van mijn blog was dat er weinig over gesproken wordt door artsen en dat ook ver na de behandeling er nog zoveel verval is in de energie huishouding bij de meeste patiënten dat een verstoring van het partnerschap een reden zou moeten zijn daar meer aandacht aan te schenken. Als de stress aanwezig blijft zal ook het psychisch en emotionele herstel langer duren.
Helemaal mee eens, Ron. Het gaat daar nooit over. Over verlies van seksualiteit al helemaal niet. Nou vind ik dat ook van ondergeschikt belang in het geheel van wat kanker betekent. Maar het zal voor veel mensen wel degelijk een groot probleem zijn.
Waargebeurd verhaal Ron! De zus van mijn aangetrouwde oom kreeg een paar jaar geleden een hersentumor. Niks meer aan te doen, al snel was ze terminaal en bedlegerig. Mijn tante er natuurlijk vaak heen om te helpen, en het het viel haar al snel op dat er steeds vaker een vrouwelijke kennis over de vloer was. Dus zij vroeg aan haar zwager wat die vrouw daar te zoeken had. Tot grote ontsteltenis van mijn tante antwoordde hij dat dat z'n nieuwe vriendin was..! Want ja, er moest natuurlijk wel gebatst worden, en dat gaat niet zo goed met een terminaal zieke vrouw...
Feit: sommige mensen zijn gewoon echt shit en alleen met zichzelf bezig. Gelukkig zijn er ook heel veel lieve partners van kankerpatiënten!
Zo dan! Wat dacht je Ron, ik zal effe heel duidelijk mijn mening spuien. Top man! dat jij opkomt voor de vrouwen die hiermee te maken hebben, kan ik alleen maar waarderen. Ik wou dat ik het kon voorlezen aan mijn overleden bk vriendin. Tijdens het lezen van jou blog, dacht ik aan haar... ik dacht er zelfs aan om het te kopiëren en plaatsen in privé bericht op Facebook van haar vriend! Maar weet je, hij is mijn energie niet waard. Zij koos er zelf voor om apart te wonen om haar energie te besparen...
Ik lees ook trieste verhalen van lotgenoten dat hun partners vreemd gaan of gaan scheiden.
Ik weet dat het voor partners ook zwaar is, maar gelukkig zijn er mannen (en vrouwen) die hun liefde en steun blijven geven!
Dit thema leeft onder veel mensen. Dat blijkt onder andere uit het boek 'Komt een vrouw bij de dokter' van Kluun. Een regelrechte bestseller, nationaal én internationaal. Het boek is verfilmd en ook de film werd een kaskraker.
De ervaringen van sommige mensen hierboven zijn bijna niet te geloven... verschrikkelijk!
Ik wil wel opmerken dat ik het moedig vind wanneer mensen hier op deze site over kanker, seksualiteit en hun gevoelens daarover durven schrijven. Ik denk dat dat hartstikke moeilijk is - we zijn tenslotte niet allemaal een Joost van den Vondel. Of Kluun. Misschien dat zaken daarom ook wat ongenuanceerder overkomen dan in werkelijkheid bedoeld.
En misschien zoeken mensen met deze problematiek gewoon een beetje steun en herkenning.
Ik ga daar maar vanuit.
Gr.,
Carolina
Ik heb het boek van Kluun gelezen en ook de film gezien (geweldig gedaan, die film). Aan de ene kant afschuwelijk en aan de ander kant begrijpelijk wat hij deed. Ik heb ergens gelezen dat zelfs acteur Barry Atsma op dat gedrag aangesproken werd.
Mijn lief wil de film niet zien, te confronterend. Ik heb wel eens tegen hem gezegd dat hij de sex ergens anders mag zoeken. Maar gelukkig doet hij dat niet. Kanker, wat toch een kloteziekte
Ron, wat fijn dat jij mooi wel een topvrouw hebt. Maar zij heeft dan ook lange tijd een topman gehad, alleen is die nu een beetje erg afgetakeld. Ware liefde denk ik. Echt verschrikkelijk wat sommige andere mensen elkaar kunnen aandoen. En gelukkig zijn er nog een hoop goeie, zoals ik hier op de site regelmatig lees.
Wat wilde ik hier nu mee zeggen, geen idee. Maar ik vond het goed dat je dit eens onder de aandacht brengt, ridder Ron. Uitgelicht artikel waard.
Liefs, Marian
Lieve Ron,
Ik miste je al, nu snap ik waarom. Het uitbroeden van wederom een fantastische blog kost tijd.
Gelukkig heb ik een fantastische man, die altijd zegt: " komt goed, geef het tijd" nu al ruim 5 jaar🥰🥰. Besef heel goed dat niet iedereen dit zo mag ervaren, daarom top dat jij er over hebt geschreven en hopelijk komt er ruimte om het bespreekbaar te maken.
Marieke
Oh zo blij dat jij die dikke vette zweer durft open te snijden. Ik heb die blog waarin het quasi enkel over de seksuele noden van mijnheer ging gelezen met plaatsvervangende schaamte. Maar de ballen niet gehad om er mijn ongezouten mening neer te schrijven. Ook de andere verhalen over hufters heb ik gelezen.
En dan vraag ik me af, waar is de liefde?
Let op, ik vind dat partners ook voldoende aandacht verdienen, ze gaan diep en zitten willen of niet mee in het verhaal. En dat seksualiteit bespreekbaar moet zijn. Maar alles in perspectief aub, en met respect! En liefde...
Ooo....? Spijtig dat ik dat blog gemist heb.. want ik ben bang dat ik mijn mening wél gegeven had....
Mooi ja wat je zegt... met liefde!!
Ik las het ook, als vrouw zijnde , in remissie van baarmoederhalskanker, alles kapot gestraald en dus in de overgang geraakt en daarnaast ontzettende invasieve zelfs traumatiserende ingrepen gehad. Het libido overgehouden van een stoeptegel. Maar ik ben er nog. Godzijdank ik ben er nog
Ik las het relaas en het raakte me tot in elke vezel van mijn lijf. Zo ziek zijn en dan door je man weggezet worden als seksobject. Want dat was toch wel even belangrijk voor meneer.
Ik heb weggeklikt. Wat een liefdeloos kil stuk.
Dag Ron, wat fantastisch dat jij hier aandacht voor vraagt, op je eigen bloedeerlijke wijze; onverbloemd en feitelijk. In mijn eigen omgeving ken ik genoeg voorbeelden van partnerrelaties waar de ene partner de andere partner onder druk zet, soms onbewust want machteloos. (dit kan echter never nooit een excuus zijn voor grensoverschrijdend gedrag.)Geweld kent vele akelige vormen.
Zelf had ik jarenlang een werkgever die mij bleef intimideren en stalken ik kwam ongewild in een soort van klokkeluiderspostitie terecht waar bedrijfsarts en vertrouwenspersoon de andere kant op keken want betaald door deze werkgever.. Toen dacht ik dat ik:,,,misschien ben te assertief te mondigwas.. te dit te dat..niets van waar weet ik nu! Geweld kent geen excuses. De werkvloerhufters waar ik out off the blue mee te maken kreeg eist jaarlijks duizenden slachtoffers in allerlei gradaties en tot op de dag van vandaag ben ik bezig met letselschade advocaten en het genezen van een werkgerelateerde ptts. Ik vertel mijn verhaal om een positieve reden:om anderen een hart onder de riem te steken: kom altijd op voor jezelf hoe moeilijk het ook zijn kan! Geweld, sexueel geweld, mentaal geweld, verbaal geweld, enz.stopt nooit vanzelf, daarom zeg ik: zoek iemand die je vertrouwd, vertel je verhaal, en tegen agressors zeg ik: back off opgesodemieterd, lazer op, gestoorde gasten.
Jeron.
Geweldige blog Ron! Ik sluit me helemaal bij jou aan.
Nou krijgen mijn man en ik altijd te horen: ja maar jullie zijn zo’n topstel , dat lukt jullie samen wel. Mensen hebben geen idee wat er allemaal bij komt kijken als je ziek bent of een zieke partner hebt. En het klopt dat ze gelijk hebben, wij zijn een topstel, maar ook wij hebben dat niet vanuit een boekje kunnen leren. Gelukkig ben ik net als jij gezegend met een echtgenoot die er voor mij is door dik en dun. Niet alleen in woorden, ook in daden. Zo blij daarmee!
Ik hoop snel weer iets van je te mogen lezen Ron, je gooit de zaken er altijd gewoon lekker in, ga daar zo mee door zou ik zeggen😉.
liefs Bianca
Och Ron, wat heerlijk om je weer te lezen en dan ook nog helemaal op z'n Rons! Geweldig wat je omhoog tilt uit het leven van ?? velen???
Ook ik prijs me gelukkig met een man wiens doel het is er alléén maar voor mij te zijn en álles, maar dan ook letterlijk álles voor mij te doen / uit handen te nemen / verzin het maar. Dan ben ik er lekker voor om - zo ver mijn mogelijkheden dat mogelijk maken, hetzelfde voor hem te doen. Sja... zo kan het ook!
Ik heb het ooit tegen vrienden gezegd die het bijzonder vonden wat wij voor hen deden in een erg slechte zware tijd... 'vriendschap is er niet alleen voor de leuke dingen van het leven; juist bij die ándere dingen is het belangrijk er voor elkaar te zijn'. Vanzelfsprekend. Vinden wij. En eigenlijk geldt dat in een relatie precies zo. Wij hebben een man gekend die al meteen na de diagnose zijn biezen pakte; met de letterlijke woorden "Hier heb ik géén zin in!" Zijn vrouw wist niet wat haar overkwam.....
Krijg er nog onbetamelijke neigingen van.....
Je weet het hè... dikke knuffels van mij!
xxxxxxxxxxxx Hebe
Ik las dat blog ook en je hebt er heel goed en wel vriendelijk gereageerd (en ik zelf ook), maar wat heerlijk om de ongenuanceerde versie nu te lezen. En oh, wat heb je gelijk, wat zijn er eikels bij. Vast ook wel vrouwen die er niet veel van bakken als zorgzame partner, maar het lijkt toch een beetje voorbehouden aan sommige mannen.
Ik heb ook tegen 'die van mij' gezegd dat ik het zou begrijpen als hij niet verder met me wilde. Maar hij kocht een huis voor ons samen en blijft aan mijn zij, ook al ziet hij die zwarte raaf ook en heeft hij het gevoel ook geen toekomstperspectief te hebben.
Hij legt zich er bij neer, dat mijn libido naar de bliksem is, waar sex toch ooit heel belangrijk voor ons was. Maar ik ben ziek, dus, punt. Ik denk wel dat het heel erg onderbelicht is, relatieproblemen op welk vlak dan ook, bij kanker. Een verademing zoals jij het er hier uit gooit (dan maar geen publicatie van KWF, en hoe zit het trouwens met jouw citaat daar?) en wat fijn dat je zelf een liefdevolle, goede relatie hebt!
Veel liefs, XXX
Hey Ron, duidelijke taal!
Ik had een heel betoog geschreven maar was plots van slag dus heb alles gewist.
Wat dacht je wat. Over hufters en sex en opdringen gesproken, realiseerde ik me opeens dat de naam van mijn blog Ook ik!! - geschreven in een opwelling en doelende op kanker - een hoog #metoo gehalte heeft.
Hmm, mijn vent is een kanjer maar de naam van mijn blog is fout of in ieder geval misleidend. "Beter dan andersom" zou mijn vriend er nog aan toevoegen, maar toch..
Ben toch nieuwsgierig.. is die gedachte bij iemand opgekomen ala wat een rare titel in deze tijd? Het prijst mijn onschuld, dat dan weer wel :).
Nou ja, in ieder geval moeten hufters verboden worden, ik teken de petitie!
Joke
Ik heb een top vent. Die van mij is niets teveel. Hij en ik waren altijd al één en dat is nu alleen maar sterker geworden. Bijna 36 jaar samen door dik en dun.
Nooit zal hij zijn lichamelijke behoeften op het spel zetten. Hij is veel te bezorgd om mij.
Ik kan dan ook geen begrip hebben voor mannen en vrouwen die het leed niet kunnen dragen en vervolgens hun heil bij een ander zoeken. Hoe kan je in godsnaam zoiets doen? In voor en tegenspoed toch.
Liefs Alice😘❤
Ha Ron, altijd weer goed voor een glimlach op mijn gezicht. Waar je ook over schrijft ik moet er altijd (ook) om gniffelen. Lekker bot en recht door zee. En gelijk heb je (bijna) altijd!
Miranda XX
Hi Ron,
Super dat je dit gevoelige onderwerp aansnijdt. Ik heb de blog waar je naar verwijst gelezen. Die kwam wel even binnen. Alhoewel ik het mooi vind dat je voor vrouwen opkomt en dat gemiddeld klopt dat meer mannen dan vrouwen zich als hufters gedragen, ben ik er niet voor om iedereen over één kam te scheren. Er zijn mannen en vrouwen die op een geweldige manier hun partner bijstaan, er zijn mannelijke en vrouwelijke hufters en alles er tussenin. Ook voor de partner is het niet makkelijk: hij of zij moet veel extra werk verrichten, onder meer in het huishouden, niet alle partners kunnen even goed met elkaar praten, wat tot minder intimiteit en/of ruzies kan leiden, partners kunnen ook gebukt gaan onder angst, boosheid en verdriet. Ook kan het in fases gaan. Dat de partner moet wennen aan een veranderde rolverdeling.
Dan het “hot topic” 😉: sex. Om heel eerlijk te zijn vind ik dat een lastige. Het staat als een paal (leuke woordspeling, Haha) boven water dat kanker veel lichamelijke en geestelijke impact heeft die niet echt bevorderlijk is voor het libido, zoals je schrijft. Als degene met kanker pijn bij het vrijen heeft of geestelijk in een diep dal zit, vind ik dat de partner van diegene sex mag verlangen. Zelf zit ik in een grijs gebied. Mijn libido is zeker minder dan vroeger, maar is er nog wel af en toe. Ik begrijp heel goed dat mijn man ook bepaalde behoeftes heeft. Dit sluit lang niet altijd op elkaar aan. Soms worstel ik daar mee. Wanneer zeg ik nee en wanneer “maak ik zin”, als ik er eigenlijk niet voor in the mood ben? We proberen erover te praten en de gulden middenweg te vinden. Ik probeer me in mijn man te verplaatsen, omdat hij ook tegen wil en dank in een andere situatie zit dan vroeger en fysieke intimiteit ook een goede uitlaatklep is.
Super dat jouw vrouw je door dik en dun steunt! En heel veel sterkte gewenst in deze moeilijke tijd!
Warme groet, Jessica