Niets voor mij dat schrijven
Een linkspoot was ik toen ik een jaar of 5 was ik probeerde met links te schrijven, maar Juf Teeling vond dat geen goed idee met rechts je potlood vasthouden Ronny, hoorde ik voortdurend. Uiteindelijk lukte dat maar met moeite, geen snelle schrijver en een trage lezer de sterkte van mijn glazen moest regelmatig gewijzigd worden. Ook na een eerste poging mijn oog recht te zetten maakte weinig verschil. Nadat ik in de 5e klas was blijven zitten vanwege dat lezen en schrijven , was ik ook niet de braafste meer kreeg ik ook last van mijn rechter pols, zie hier mijn hekel aan schrijven was geboren, nadat ik in de 6e klas aan mijn pols geopereerd was werd mijn handschrift een soort spijkerschrift waar menig Egyptenaar jaloers op was geweest mijn leraren vonden het stukken minder. De technische school en later mavo waren nu niet bepaald het hoogte punt van mijn leven met terugkerende problemen van lezen en schrijven. Een 2e oogcorrectie bracht niet het soelaas waar ik op had gehoopt redelijk zware glazen waardoor je als gebruiker koeien ogen hebt als je iemand aankijkt. OP het kantoor waar ik vervolgens ging werken bleef mijn pols opspelen ook orgel spelen en andere bezigheden die een soepele pols behoefden werden moeilijk. Na een half uur tot 3 kwartier werd mijn pols stijf en pijnlijk een 2e operatie zou alles beter maken zo werd beweerd,
. Een nieuwe baan vinden werd moeilijk als je bijna dienstplichtig word maar met mijn ogen zou die dienstplicht wel vervallen een voorspelling die klopte Z5 bijna blind volgens de keuring arts. Na anderhalf jaar gesteggel met het G.A.K nu UWV en de periode daarna waarin foute en verkeerde beslissingen en gedachten mijn leven voorgoed veranderden. Een tijd waarin ik nooit een letter schreef en enkel de bekeringen of aanmaningen las volgde en nogmaals een oogcorrectie die wonderwel verbetering bracht nooit zonder bril met bijpassende koeien ogen maar in staat duidelijk en iets sneller te lezen. Als je dan achter in de dertig een baan vind waarbij wat lees en soms wat schrijfwerk behoeft is het te doen wat als volgt was: instructie gelezen, ronde brand sluit geen bijzonderheden waargenomen. Einde dienst. Naderhand werd de rapportage wat meer omdat je ook bij moest houden betreffende overlast of EHBO situaties en storingen van machines. Op 11 april werd een echo van mijn lever gemaakt waarbij de uitslag als een bom binnen sloeg de afspraak om nogmaals aan mijn pols te worden geopereerd stond voor de 12e die maand. In de verwachting dat e.e.a wel los zou lopen heb ik die ingreep door laten gaan. Het leverde een bijzonder filmpje op en iets meer bewegingsvrijheid voor mijn hand pols waardoor ik nu beter dan voorheen kan typen.
Dat punten en komma;s veelal ontbreken of op hele vreemde plaatsen staan zal u minder verbazen daar schrijven nimmer in mijn gedachten is geweest als communicatie middel tussen u en mij, Het bijgeleverde filmpje maakt duidelijk waarom die pols overlast bezorgde
15 reacties
Schrijven was voor mij ook altijd een dingetje, niet door mijn ogen of hand/pols, het zag er gewoon niet uit, bijna onleesbaar. Later toen mijn kinderen leerde schrijven, vond ik het leuk, mijn handschrift is nu ook best mooi, moet ik zeggen, zeker vergeleken mijn schooltijd. En als ik nu mijn zoon en jongste dochter hun handschrift zie, denk ik vaak, wat herkenbaar, al moet ik zeggen dat beide dyslexie hebben. Maar wat schrijven ze tegenwoordig nog, ze kunnen typen als de beste, zeker op hun telefoon, ik vraag me altijd af hoe ze dat doen, zo snel, al is dat soms ook niet te lezen, maar dat komt meer door het taalgebruik. Mooi filmpje, doet mij denken aan de fazanten pootjes van vroeger, trokken we ook aan de pezen en dan bewoog hij.
En nu één van de meest geliefde schrijvers van dit forum. Het kan verkeren, Ron.
Hartgrondig mee eens! Een huisfilosoof hoeft zich ook helemaal niet druk te maken over triviale dingen als punten en komma's.
Ron, voor ons maakt het niet uit. Ook ik ben zeker geen taalwonder. Ik ben meer van de cijfers daarom ook Financieel specialist geweest.
Ieder zijn ding. Maar we hangen aan je lippen. Gewoon doorgaan.
Liefs Alice ❤😘
Gewoon zo doorgaan Ron. Lees je berichten iedere keer met 'n lach en 'n traan....het is niet ieder gegeven om zo op 'n luchtige toon alle perikelen rondom de K..ziekte neer te zetten op papier. Lieve groet....
Ik ben enigszins bevooroordeeld omdat ik vroeger betaald ben om de schrijfsels van anderen naar een hoger niveau te tillen.Daaronder viel de plaatsing van punten en komma's, d'tjes en t'jes verbeteren, foutjes wegpoetsen, grammatica en ga zo maar door. Niets zo leuk als met minimale ingrepen een maximaal effect bereiken. Anderen vonden het de moeite waard mij daarvoor twintig jaar lang te betalen, kennelijk deed ik niet alleen leuk maar ook nuttig en gewaardeerd werk.
Ik ben dan ook overtuigd van het nut van punten en komma's op essentiële plekken als het gaat om de vlotte leesbaarheid van teksten. Dat betekent uiteraard niet dat een tekst met (te) weinig punten en komma's niet leesbaar is! Het gaat om de inhoud, niet om de vorm en als ik daar moeite mee heb moet ik maar wat beter mijn best doen.
Wat ik schrijf is vooral mooi van vorm, wat jij schrijft is ... nou ja, je bent niet voor niks de huisfilosoof. Alles draait om de inhoud, jouw originele kijk op de dingen, je verrassende vergelijkingen, de momenten waarop ik in de lach schiet en denk: ik wou dat ik dat zo had kunnen bedenken. Go Ron!
Ron, dank voor dit inkijkje in je levensloop! Verschrikkelijk, al die linkshandige Ronny's die gedwongen werden met rechts te schrijven. Kan me de ellende met mijn zus nog goed herinneren. Veel liefs van dit rechtshandige gymnasiummeisje.
Mooi dat het typen je goed afgaat, ik ben dol op je schrijfsels! Typsels.
Veel liefs! XXX
Je schrijft verdomd leuk voor een hou-niet-van schrijver!
ja, maar hij heeft ook een prothese een zogenaamde KOMPJOETER :)) Heb ik ook.... H
Ha Ron. Ik ben om een of andere reden je gisteren pas tegen gekomen op deze site. Terwijl je zo te zien al eeuwen hier schrijft. Erg leuk, humoristische en scherpe stukjes. Zonder de zaken te verfraaien. Fijn dat je er nog bent! Ga door...
Wij zijn slecht behandeld als oudere linkspoten. Ik schrijf nog steeds rechts, maar het ziet eruit alsof ik 7 ben. Kan trouwens ook links schrijven. Maar ja, het moet maar. ..... H
Wat die punten en komma's betreft, iedereen snapt wat je bedoeld, punt. En ik hoop dat je nog even doorgaat met schrijven en leven, komma. En ik heb eigenlijk nooit geweten dat je een stiekeme linkspoot bent punt maar dat zegt niets over wie je bent punt dat filmpje van je pols vind ik erg interessant komma omdat dat soort dingen mij boeit punt ook doet het me denken aan een tijd dat ik op de helemaal huishoudschool zat en een klasgenootje kippenpoten meenam komma tot lering ende vermaak van ons komma en de wanhoop van onze leerkracht punt💋
Net zo geniaal als je broer ... hihi
Man Ron, ik mis alleen wat kleine puntjes. Sommige met een haakje..... Na ja zeg, die futiliteiten kunnen we er zelf ook wel bij denken.
Zo onleesbaar als je schrijft, schrijf je toch nét zo dat iedereen je begrijpt. Hoe mooi wil je het hebben? Als ik jouw juf was, gaf ik je een 10. Voor duidelijkheid, openheid, eerlijkheid, compassie, medeleven, aandacht, wijze woorden, doorzettingsvermogen, uhhhh..... wil je er nog meer?
Vele lieve dikke knuffels. En wat zijn wij blij dat jij er bent. En er hopelijk nog lang zult zijn. Voor jou, je gezin, voor ons...... Dankbaar dat we je mogen lezen!
Lieve groetjes en knuffels xxx Hebe
Hoi Ron,
Bijzonder verhaal...ook vind ik het mooi dat je een orgel weet te bespelen...in mijn perceptie is de mooiste muziek ooit gecomponeerd met, nooit zonder orgel.
Ik denk aan de Doors, Neil Young, Bach.Tijdens de eerste klanken scant je ziel zonder inmenging van het eeuwige hoofgeluid who s there..love it!
Die juf van jou ontbrak het aan kennis van de motoriek, voorkeuren voor linkshandigen ook of was zij domweg in het verkeerde tijdsgewricht gevallen?
Ach, die juf heeft zichzelf overbodig gemaakt:met hoofd en hart schrijft men juf!
Nooit zonder.
Jeron.