Schuivelen

Hoewel mijn vrouw zegt zich erbij te zullen neerleggen als ik op zoek ga naar de nooduitgang mijn geest al zoekende is, is mijn lichaam nog niet helemaal zo slecht dat ik dan ook op de nooduitgang afstap. De zweetaanvallen na inspanning of in de nacht zijn met een goede ventilator nog op te lossen, tramadol 100 verminderd de pijn grotendeels in mijn nek schouders en leverstreek, om de 3 uur wakker worden om te piesen vergalt je rust maar ik slaap gemiddeld 12 tot 14 uur en anders zit ik heel rustig op de bank. Soms vis ik maar dat bestaat ook uit rustig zitten niet te vaak die grote jongens uit het water halen en het lukt. Mijn treinbaan is op een oortje na klaar die met 2 vrienden in elkaar wordt gezet, voor een kleine aanpassing moest ik 3 x naar de 2e etage in ons huis en dat was 1 keer teveel, maar morgen ook een dag. Ik heb inmiddels zo vaak herhalingen gezien van allerlei detectives dat ik op voorhand al weet wie het gedaan heeft. Ik voel me aan mezelf verplicht zolang mogelijk op deze aardkloot te blijven niet omdat het moet maar omdat het kan, te vaak heb ik haastige beslissingen genomen en nam de uitkomst voor lief het kon me zelden iets schelen. Deze houding heb ik eigenlijk nu ook , ik kan er vanaf, ik ga ervan af, ergens zit er nog rek op de lijn.

Een grote biefstuk mijn mik in schuivend met een vriend oud collega die vertelde nog 2 keer op vakantie te gaan dit jaar, even ijsberen knuffelen op Groenland en visjes kijken in een zee, de voorpret stond in zijn ogen. Toen ik hem zo',n jaar of 4 geleden attendeerde op mijn niet reanimeren penning besloot hij die ook aan te schaffen de wilsverklaring en behandel verklaringen heeft hij ook ingevuld. Van die voorpret begrijp ik niets de biefstuk en dat andere dan weer wel. Zolang al wat op me afkomt niet te heftig is blijf ik dit even voor me uitschuiven.

8 reacties

Wat triest dat het steeds slechter gaat. Wat leven we met jou en anderen mee. Wat fijn dat je nog steeds kan schuiven en je grenzen verleggen. Zolang blijven doen als het voor jou acceptabel is Ron.

Hier in Leek waren de stoomdagen. Dit had ook voor jou leuk geweest. Ik heb wat foto's genomen voor je.

Ga vissen zolang je kan. Laat een ander ze er maar uithalen.

Liefs en een dikke knuffel Alice

Laatst bewerkt: 16/06/2019 - 09:10

Ik kan mij goed voorstellen, dat af en toe een oog werpt op een mogelijke nooduitgang. Ik doe hetzelfde, ondanks het feit, dat ik theoretisch clean ben en me pas over 6 maanden weer moet melden voor een fotosessie en het doneren van bloed en nog een paar zaken.

Want ik voel me nog geen haar beter, dan voor dat goede nieuws, Ik ben in de laatste maanden teveel geconfronteerd geweest me het fenomeen "dood" om te optimistisch te zijn. Dat ligt aan mijn leeftijd. Want op mijn leeftijd hoort dat er nu eenmaal bij.

Het voorbereiden en het managen van de begrafenis van mijn tante van 103 heeft me zodanig uitgeput, dat ik de komende week in recovery mode ben. Ik kan gewoon de dingen niet meer, die ik vroeger kon. Net als jij.

Dus: plan for the worst and hope for the best. Dat is mijn devies geworden. Sterkte man, ga maar lekker vissen als het weer ernaar is en laat laat je treinen volgens dienstregeling rijden als het weer wat minder is ..... H

Laatst bewerkt: 16/06/2019 - 15:05

Ik sluit me aan; voor je uitschuiven Ron, als je dat wilt. Alleen jij bepaalt wanneer je de nooduitgang wilt gebruiken. Ik hoop dat je nog fijne momenten hebt!

Las ik het nou hier; Je leeft maar één keer klopt niet. Je leeft elke dag. Je sterft maar één keer.

Veel liefs XXX 

Laatst bewerkt: 17/06/2019 - 21:58