Spelen
Er stroomt weer bloed door mijn lichaam zelfs op plaatsen waar ik dat de laatste tijd niet had, ik kan niet zeggen dat ik barst van de testosteron maar er gebeurd wel iets. Je weet wel wat dat inhoudt echte mannen dingen voetbal,de natuur in zijn volle glorie en spelen, met mijn fluit in de hand de trap op en maar hopen dat het goed komt. Nu de storm geluwd is tot een briesje sta ik weer rechtop en probeer kalm aan weer op te pakken wat ik uit mijn handen had laten vallen, de medicijnen iets afgebouwd bevalt me prima mijn hoofd iets minder een bijenkorf, geen hartslag meer in mijn oren met mijn puffertjes en spray heb ik weer een beetje lucht en iets meer oxy doet de pijn dragelijk te houden. Mijn aandacht spanne blijft kort iets minder dan een half uur maar 2 x een half uur verdeelt de dag tenminste
12 reacties
Lijkt erop, dat het tikje beter met je gaat. Gelukkig maar. Spelen is een goed wapen. Het verzet de zinnen en laat je over iets anders denken.
Maar ik kan me goed voorstellen, dat er momenten zijn je er geen fut voor hebt. Ook ik had de laatste week geen zin om mijn favoriete game op te starten. Beetje in de marge gerommeld. Maar ik heb me voorgenomen er dit weekend iets aan te doen. jaja....
Sterkte .... H
PS: Mooi trouwens die hondekop...... H
T. Is erg, maar 't eerste waar ik aan dacht, nadat ik je blog gelezen had, is een liedje wat pa altijd zong, in een melige bui. Ik ga gewoon narr het tweede couplet, omdat je het al moeilijk genoeg hebt,
't is goed hij heeft gevonden, waar hijhij zoohoo veel van hield tralalala, hield tralala, waar hijhij zoohoo veel van hieldš¶š¶š¶
Wat bijzonder. Ook in mijn familie werd dit malle lied gezongen. Ik ben het nog nooit ergens anders tegengekomen. "Een vreemde arme snuiter was moede van het wand'len", begon het zo niet? En de zinnen daarna laat ik ook maar weg...
Ik dacht al: waar ik ken die tekst die Ellen noemt toch van ... Mijn geheugen en associatievermogen zijn niet meer wat ze geweest zijn. Het is een driestemmige canon, mijn allerfavorietste ooit (en ja, als tekstmens weet ik dat dat geen woord is). Best een lastig ding met octaafsprongen en een groot bereik. Ik leerde hem van mijn vader en ik ken hem ook nog helemaal uit mijn hoofd. En ook ik ken verder niemand die 'm kent.
Mijn vader begon altijd met' hij had zijn fluit verloren', en dan keek mijn vader heel olijkš
Ik vond de regel 'zak tralalala' altijd erg intrigerend š
Goh, Ron. Dat je een opzienbarend mens bent, weet iedereen die jouw blog leest. En dan nu toch ook weer een opzienbarende opleving, al houdt het natuurlijk nog steeds niet over.
Je treinen zorgen hier voor een glimlach en een vleugje ontroering.
Blijf nog even, zou ik zeggen.
Hanneke
Wat fijn dat de hondekop weer rijdt. Geweldig dat het weer wat beter met je gaat. Gun het jullie zo.
Fijn weekend
Liefs Alice šā¤
Geweldig, Ron, zoals je jezelf weer bij de haren uit het moeras hebt getrokken. Ik hoop dat je geniet van de uurtjes dat je er de energie voor hebt. Super!
Liefs, Marian
Hey lieve Ron, ik hou van goed nieuws! Ga er vooral nog een hele tijd mee door! En als je telkens alle kleine beetjes optelt, krijg je toch een heleboel. Huh. We willen gewoon dat dat zo is. Punt.
Dikke knuffels xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx Hebe
Hoi Ron
Goed om te horen dat het iets beter met je gaat. Wat een kracht man. Ik ben soms verbaast over de kracht van ons lichaam. ( zelf ook net weer bij, na een week)
Wat blijft dat toch een mooi model die Marklin hondekop, leuk om weer eens te zien. Hou je goed Ron en beste wensen.
Ah, de hondekop, gaaf! Wat fijn dat je weer rechtop staat, je wat prettiger voelt, kunt spelen. Poeh, Ron. Ik praat Hanneke na: blijf nog even!
Sterkte en veel liefs XXX