Tsja

  • Openbaar blog
  • maandag 31 mei 2021
  • 477 x gelezen

Mijn vensters van mijn ziel staan vol met water uit mijn giechel stroomt een kleine waterval uit mijn muil komen verschrikkelijke geluiden en uit mijn strot een groene smurrie  vergelijkbaar met drijfzand. Zo af en toe trompetter ik om anderen te imponeren en te waarschuwen bij me weg te blijven. Nu een maand vol regen voorbij is leek het mij Het moment om ziek mijn mandje in te kruipen. Ik ben niet vaak verkouden geweest in mijn leven net als griep is dat vaak aan mij voorbij gegaan  wel eens 1 of 2 dagen snotterig of grieperig soms met een beetje koorts. Mijn verminderde longvolume na de embolie speelt erger op geholpen door een pak shag eens in de 2 dagen, mijn geheugen altijd al een zeef help ik tegenwoordig door zeer beknopt mijn dagen op te schrijven zoals men van mij gewend is b.v.

08.00 redelijk wakker om 10.15 weer gaan slapen en om 15.30 wakker slechts 1 bak koffie en weer gaan slapen wakker om 19.30 tot 23.15 en weer gaan slapen.

Omdat ik van de week een bel afspraak heb met een MDL arts en hoop dat hij mij een handje kan helpen om iets meer van een dag te gaan genieten.

Nu snel mijn tanden poetsen en mijn mandje in om te voorkomen dat er een 3e rol keukenpapier doorheen gaat.

 

 

Reageren
Volgend blogbericht

4 reacties

Hoi Ron0412,

Na deze laatste blogbijdrage van je te hebben gelezen, herken ik veel van jou in mezelf, wil ik hierbij (graag) bekennen. Ik hoop namelijk dat je er iets aan hebt, dat we lotgenoten én leeftijdgenoten zijn.

Net als jijzelf, wil ik tevens de laatst lachende zijn in mijn leven en wil dus ook lachend ten onder gaan. Ik ben een rasoptimist en wil dit tot aan het laatst toe blijven, ik verplicht mijzelf er (te) vaak toe ook.

Tot slot nog dit: ik wens je alle kracht toe in je streven ervoor te gaan zo lang dat (nog) gaat. Veel succes bij de MDL-specialist, Ron. 👍

 

Laatst bewerkt: 10/06/2021 - 15:54
Reageren