Leef in een hel!!!

Hallo Esther,

Nou, dat is zeker een enorme klap om zoiets te horen te krijgen..

Voor jou en ook voor je naasten natuurlijk.

Kwam dat plotseling of had je al langere tijd klachten?

Hier op deze site zijn veel lieve mensen waarmee je kunt praten over je gevoelens en er zijn ook mensen met dezelfde aandoening als jij.

Er over praten/schrijven is altijd goed.

Tegenwoordig kunnen ze al veel omdat er dus ook immunotherapie is en 

andere behandelvormen, de wetenschap gaat steeds verder.

Ik hoop dat de behandelingen goed aanslaan en wil je sterkte wensen en natuurlijk ook je naasten in deze zware tijd.

Lieve groet,

Gerhard

Dag lieve Esther, er is hoop in deze bange en onzekere dagen. De wetenschap heeft gelukkig longkanker stadium 4 een fikse klap weten toe te brengen. Er zijn op deze site heel veel lieverds die in het zelfde schuitje zitten als jij. Je kunt ze zelf opzoeken op deze site. Het helpt om andere blogs te lezen en te weten dat je niet alleen bent. Het is verschrikkelijk wat je overkomen is en het is een onzekere tijd. De angst voor de dood is heel begrijpelijk in deze situatie. Is er hulp en steun in je omgeving? Het is goed en fijn als je steun kunt vinden bij familie en vrienden of bij proffesionals. Weet dat de behandelingen goed kunnen werken. Houd moed. Veel kracht. Liefs, Kato 

Lieve Esther,

Wat een rotnieuws. Je kán niet anders dan bang en verdrietig zijn. Dat is normaal en oké.
Praten helpt. Hier op de site zijn (helaas) genoeg mensen in dezelfde situatie, die perfect begrijpen hoe jij je voelt. 
En praat met iedereen die een luisterend oor heeft, vrienden, familie , een professional.
 En is goed dat je behandeling krijgt en dat je team bezig is om jouw leven te verlengen en je kwaliteit van leven te verbeteren.
Je bent sterk, Esther, zelfs als het nu niet zo voelt. Ik hoop dat je de steun vindt die je nodig hebt en dat de behandelingen je zoveel mogelijk verlichting en tijd met je dierbaren geven.
🩷, Willy
Heb je een partner, kinderen, mensen die je kunnen steunen?

Lieve Esther ik voel met je mee ik heb het zelfde ik kreeg de klap in mei te horen longkanker met uitzaaiingen en niet meer te genezen de wereld zakt onder je voeten vandaan.als je wilt kunnen we elkaar elke dag een beetje proberen op te peppen ik zit er ook doorheen wil geen eten en geen drinken wil alleen maar in me bed liggen dat we elkaar elke dag schrijven hoe we ons voelen of wat we gedaan hebben dat wil misschien iets helpen liefs dik

Meid! Je hebt een kanjer van een trauma opgelopen, geen wonder dat je je rot en verdrietig voelt. En misschien tot je verrassing ga ik zeggen: wat goed dat je kan huilen! Dan sluit je het verdriet en de angst niet van binnen op en dat is eigenlijk dus goed. Medicatie doet ook wel heel wat met je lichaam dus neem het niet allemaal op jou en wees niet te streng voor jezelf. Ik bewonder je dat je zo eerlijk durft uitkomen voor je emoties hier en hoop dat je veel steun mag vinden!

Dag Esther,,ik heb ongeveer dezelfde diagnose gekregen begin februari van dit jaar. Een harde klap. De vier chemosessies en de bestralingen heb ik achter de rug. De resultaten waren niet zo bemoedigend. Nu heb ik om de vier weken immuuntherapie. Alle hoop is nu daarop gevestigd. Mijn oncologe bevestigd dat ik palliatief ben. Hoelang immuuntherapie mijn leven kan rekken is afwachten. Bij mij gaat het om kleincellige longkanker. Ik hoop dat de therapie bij jou werkt en heel veel sterkte in deze moeilijke tijden.

Jef.