De grote laxeerceremonie !

Toen op 16 augustus jongstleden de afspraakmails van het ziekenhuis weer binnen vielen, zat ik nog in de twijfelmodus. Ik had net het idee dat het weer okidoki met me ging. Ik was verhuisd naar mijn super fijne spiksplinternieuwe huisje en weer heerlijk aan het werk.Kanker heeft me geleerd dat Nee zeggen ook een optie is en ik zeg tegenwoordig steeds vaker nee of terwijl Ja tegen mezelf. Ik kies de krentjes uit de pap en doe vooral fijne dingen met de mensen die ik lief vind.En verder niet te veel tegen me aanzeuren .

Ondertussen rolde de ene na de andere mail  binnen met de data en weer verplaatste data ,heb je alles net geregeld verandert het weer..Inmiddels weet ook de nieuwe postbode dat er iets met me aan de hand is want alles werd ook nog eens op papier aangeleverd .Het mooie rode logo van het ziekenhuis prijkt duidelijk opd e enveloppen.

Nieuwe controle onderzoeken?Nee en nog eens nee.Weer al die rotzooi in mijn lijf ? Nee. Ik heb het er met Houtpaard over en die opperde misschien kun je ze een beetje uitstellen, tja dat was een optie want in deze staat van zijn zou ik nooit naar de huisarts zijn gegaan.

Zelfbenoemd Leukpaard (jongste zoon) ook geboren onder het Chinees gesternte paard ,vond dat echter geen strak idee.Je kunt het voor de zekerheid maar beter wel doen mam zei hij bezorgd. Oktober leek toen nog ver weg.

Ik leefde vrolijk door maar voelde me weer moe.Wil ik teveel mijn oude leven leven of zou de kanker dan toch terug zijn vroeg ik me af? Mijn nuchterheid drukte die gedachte snel weg. Tuurlijk was ik moe , het is me wel een intens jaar geweest  en nieuw werk vraagt ook veel. Gewoon een beetje moe suste ik mezelf. Bovendien hoorde ik iedereen om me heen , ipv druk , druk, druk! moe,moe,moe zeggen.

Inmiddels is het oktober en na nog wat dingetjes (een dagje gele poep , een nachtje verschrikkelijk kramp na het eten van spruitjes en al een maand een rare opgezwollen teen)kijk ik toch wat anders tegen de routine onderzoeken aan.Uitstellen is geen optie meer.

De laxatiemiddelen heb ik al een tijd in huis nadat ik droomde dat ik vergeten was die op te halen bij de apotheek. Bisacodyl en picoprep . Vooral aan die laatste heb ik goede herinneringen. Het werkte als een trein.Ik kan me niet voorstellen dat je na het gebruik van dit picozwavel goedje niet brandschoon bent van binnen.Maar bij twijfel mag je contact opnemen met het scopiecentrum.

Nu heb ik inmiddels zelf al een beetje uitgevogeld wat bij mij helpt om mijn darmen leeg te krijgen , altijd handig als je iets moet gaan doen en veelvuldige lozingen niet wenselijk zijn.Een lekker bord met rauwkost doet wonderen. Ik neem me voor de dinsdag voor de grote laxeerdag me weer eens te buiten te gaan aan een lekker slaschoteltje en daarna niets meer te nemen. Want wat er niet ingaat dat hoeft er ook niet uit. Deze tip heb ik gestolen van een andere endeldarmblogger maar is ook goud. Dit moet je niet te vaak doen anders houd je geen gewicht meer over maar handig is het soms wel.

Voornemens zijn leuk maar soms gaat het anders.Maandagavond eet ik een stukje chocolademoussetaart van Lief . De volgende ochtend vraagt hij of ik geen last van mijn darmen heb. Hij heeft bedacht dat de taart misschien niet goed meer was, 2 dagen in de koelkast en dan ook nog in de tas, trein en auto was misschien niet zo ń goed idee. Aan de taart zelf heb ik echter niets geproefd , hij was lekker, zwaar en een beetje streng maar leek zeker niet bedorven.Mijn darmen rommelen wel maar wanneer niet en ik heb een knoeperd van een hoofdpijn.Het zal de spanning wel zijn denk ik nog. Aan verder eten moet ik niet denken.Als lief weg is moet ik direct naar de wc en tot mijn schrik lijkt mijn hele darminhoud in 1 keer naar buiten te komen. Over explosief poepen gesproken.De hele badkamer,wc mijn kleren en ik zitten onder. Neem nog eens een stukje chocolademousse taart!Ik prijs me gelukkig met mijn levensloop bestendige badkamer,douchekop erover heen schuim erbij en alles is zo weer schoon.Tegelijkertijd besef ik dat die laxeerceremonie van woensdag natuurlijk ook dikke pret gaat worden. De vorige keer had ik mijn endeldarm nog en kon ik dunne poep nog ophouden.Mijn eetlust is gelijk weg.

Woensdag de grote laxeerceremonie.

Ik sta op en heb honger ,ik eet nog 2 krentenbolletjes dat mag natuurlijk niet want druiven mag ook niet maar doe het toch. Daarna lees ik de grote coloscopie handleiding nog eens door.Ik besluit de lichte lunch over te slaan en met de onbedoelde pré laxatie van de dag ervoor moet het laxeren niet meer zo een ding zijn denk ik nog.

De Bisacodyl maakt de poep zachter (na mijn operatie heb ik nooit meer harde poep gehad) en ja de picoprep ook.Ongeveer 2 tot 3 uur na inname van de picoprep verandert de ontlasting in diarree lees ik.Uiteindelijk moet de uitscheiding thee kleur hebben en dun zijn.

Om 16.00 uur ben ik er helemaal klaar voor.Ik neem de pilletjes in en er gebeurt niets.  18;00 uur tijd voor de picoprep. Je moet wel in beweging blijven om de darm in gang te krijgen stond nog in de folder. Ik rommel braaf wat rond.Na een half uur hoor ik mijn darm tekeer gaan en roepen Nu. Het is een herhaling van de dinsdagavond.En nog een keer en nog een keer. Ik weet niet wat de folderschrijver bedacht heeft met het :wel in beweging blijven , lekker de kamer stofzuigen of zo ? Terwijl ik zo aan de wc gekluisterd zit bedenk ik me dat ik op deze manier niet eens mijn vereiste (minimaal )2 liter vocht naar binnen kan krijgen voor half 10.Ondertussen ben ik wel lekker in beweging door het schoonmaken van de badkamer. De volgende toiletgang neem ik mijn drankje maar mee om gezellig een warm appelsapje op de wc te drinken.Normaal moet ik er niet aan denken.(niet aan appelsap en ook niet aan drinken op de wc ) Inmiddels is het 20;15 De laatste uitscheiding leek al verdacht veel op thee en mijn darmen lijken rustig .Verdacht rustig ?

Ik kruip lekker onder een dekentje op de bank met mijn laatste litertje..

Hopelijk kan ik een beetje slapen.

Morgen om 5 uur opstaan voor de laatste laxeerronde als mijn darmen dan niet schoon zijn..

Liefs Brigitte