#durf te vragen.

Al jaren woon ik in een huisje waarvan ik weet dat het afgebroken gaat worden.Ik tekende destijds (16 jaar geleden )een jaarcontract wat steeds verlengd werd door allerlei onvoorziene omstandigheden.Crisis van 2008 , stikstof , geen aannemer kunnen vinden, beschermde vleermuis gevonden in het huizen blok achter mij, ga zo maar door. Toen bleek de overkant eerst aan de beurt Er volgde een veld biologisch onderzoek , toen ik na een avonddienst thuis kwam stonden er allemaal knappe jonge mannen in de straat die op zoek waren naar beschermde dieren activiteit.Ik bood ze een kopje koffie aan waar ze dankbaar gebruik van maakten .Waarschijnlijk hebben ze niets gevonden (of hun ogen dichtgeknepen ) en de kogel ging door de kerk. De overkant buurtjes kregen een brief waarin stond dat ze nog een jaar de tijd hadden om te vertrekken.Inmiddels is het grootste deel van de straat onbewoond.

Zelf heb ik me nooit zo druk gemaakt over het mogelijk moeten vertrekken uit mijn huisje.Het leven in overgave (ik heb de titel van mijn blogs niets voor niets zo uitgekozen ) heeft me geleerd dat er altijd een oplossing is voor een probleem. Tegenwoordig noemen we dat overigens geen probleem meer maar een uitdaging. Ik ga geen uitdaging uit de weg en broertje lief en ik lachen de uitdagingen simpel weg met de one -liner :Maar het is niet saai.Het leven mocht eens saai worden ,dan is er pas echt iets aan de hand.

Vorige week kwam hij ,de brief waar ik al zo lang op zat te wachten, tenminste dat dacht ik want het was gericht aan de bewoners van 2 t/m 20 .Mijn hart maakte een sprongetje maar niet van blijdschap. Ik maakte hem open en tot mijn verbazing werd ik ingelicht over het feit dat er weer een veld biologisch onderzoek ingesteld zou gaan worden.De medewerkers gaan op zoek naar huismus, steenmarter , vleermuis en gierzwaluw en het onderzoek duurt circa 1 jaar stond er te lezen.

Nou heb ik vanuit het Duitse boerderij verleden ervaring met de steenmarter , een beestje wat je echt niet wilt hebben.Hij zat bij ons op een klein zoldertje boven de logeerkamer. De enige kamer die we helemaal opgeknapt hadden voor visite. Ik vond het al zo raar dat de kamer na de verbouwing naar vis bleef stinken  maar had geen clou, totdat een neefje wat bleef logeren in zijn onschuld vroeg wie er boven de logeerkamer woonde. Ik trok de stoute schoenen aan ,gaf een flinke bons op het plafond , hoorde niets  en angstig trok ik het luikje open om vervolgens te kijken naar een enorme hoop katachtige stront die door mijn actie naar beneden was gevallen. De vislucht was enorm en ik viel bijna van mijn graat. Nader onderzoek wees uit dat er een steenmarter woonde , steenmarters zijn nestvervuilers , eten en slapen in hun eigen latrine en de vieze schat had in het glaswol een geweldig thuis gevonden. Aan de hoeveelheid shit en kadavertjes te zien woonde hij er al heel lang. Later vonden we uit dat je in Duitsland een steenmartervrij verklaring kunt vragen bij de aankoop van een huis. We wisten dat niet maar daar hadden we ons zelf een hoop ellende en kosten mee kunnen besparen.Het diertje is ook daar beschermd en veel mag je niet doen om hem te weren.Uiteindelijk heeft onze marter besloten om ergens anders te gaan wonen en waren wij blij dat we van hem af waren.

Ik las de brief nog eens goed. Het onderzoek zal een jaar in beslag nemen  maar er stond geen vanaf datum bij was dat vanaf de laatste keer dat de mannen in mijn straat stonden of is dit een nieuw onderzoek ? Op 1 of andere manier zit ik dus nu niet op een verhuizing te wachten zo kort na mijn kanker avontuur..Het afgelopen jaar was niet saai en ik verlang naar een paar saaie volgende jaren ,gewoon mijn leven leven ,zonder in en om pakwerk.

De woningbouw zal niet blij met mij zijn, want mijn verwilderde tuin herbergt zeker te weten huismusjes, Vanaf nu zit ik met een camera in de aanslag voor het geval dat de veld biologische medewerkers een oogje dicht knijpen .Ik ga gierzwaluw nestkastjes bestellen (die had ik in Duitsland ook )dan ben ik nog op tijd voor het nieuwe broedseizoen en voor de zekerheid in de categorie #durf te vragen.Ik ben nog steeds aan het oefenen met hulp vragen dus : Heeft er iemand misschien een steenmarter , korenwolf of ander beschermde diersoort in de aanbieding die ik kan leasen ?

Liefs Brigitte