Te vroeg gejuicht.

Ik mis je blogs apt houtpaard,ze heeft gelijk ik zou het eerlijke echte verhaal vertellen dus ook als het goed gaat. Ik was echter druk bezig met het  leven in overgave te vieren.Dat gaat stukken beter als je geen klachten hebt en de afgelopen dagen  voelde ik me, afgezien van een nog steeds lekkend litteken op de plek van de stoma opheffing, beter dan dat ik me in maanden heb gevoeld.De nachten die ik zowaar doorsliep hadden me goed gedaan.Het weer was nog steeds ongekend fantastisch ,ik blijf zomer jurkjes dragen dit jaar en aangezien ik een klein beetje de gewoontes van Peanuts en Co leerde kennen, uurtje clusteren en dan is het gedaan, gaf me het vertrouwen om voor het eerst weer naar buiten te gaan. Het plastic had zich enorm opgestapeld in mijn schuur en het eerste wandelingetje zonder verrassing naar de plasticbak was een overwinning.Mijn papier container was net geleegd maar ik heb inmiddels zoveel thuisbezorgd pakketjes  van mijn nieuwe medische vrienden ontvangen dat na een flinke opruiming mijn container weer vol zit.Daarna  verzamelde ik moed  en ging ook nog naar de Hamsterwinkel om de hoek die me vriendelijk had uitgenodigd te komen hamsteren. Dat hamsteren heb ik in het verleden zeer veel gedaan ivm een niet rationele angst voor tekort, mijn voorraadkasten puilen eeuwig uit en dat was de afgelopen weken zeer handig ,zodoende  was het komen hamsteren nog niet echt nodig, maar desondanks was het wel fijn om weer gezonde , verse dingen te kunnen hamsteren. De hele tocht vond ik wel spannend want mijn lichaam vertrouwen dat het geen gekke ongewenste shit dingetjes doet ,doe ik nog niet. De bestelling van medireva met de door mij uitverkoren incoś was al dagen onderweg , ik kreeg een mailtje dat het ivm met personeelstekort (waar werkt iedereen wel  (niet in de zorg, horeca niet bij medireva)   het is me een raadsel?)weleens langer kon gaan duren dan men gewent was. Ik bedacht me dat als het nog lang zou duren ik de materialen misschien helemaal niet meer nodig zou hebben en deze in gesloten doos aan de praatgrage chirurg voor Ukraine overhandigt konden worden.De hamstertocht ging zonder inco fantastisch en ik voelde me geweldig opgelucht toen ik probleemloos thuiskwam.Het leven begon zowaar weer op zoals vroeger te lijken. Met dat verschil dat ik alles bezie met nieuwe ogen en waardering alsof alles is aangeraakt met een toverstokje of bezaaid is met sterrenstof, nog nooit genoot ik zo van een nachtje doorslapen, de zon die iedere morgen op komt , het feit dat ik weer alles kan eten, de urenlange gesprekken  zonder onderbrekingen en nooit heb ik een hamstertochtje als zo bevrijdend ervaren. Kleine dingen worden hoogtepunten in een dag,het afgezaagde als je geconfronteerd wordt met de dood, leer je leven geld voor mij zeker.

Het was een geweldig weekend,met divers bezoek waarvan ik intens genoten heb .Ik merkte dat Peanuts(mijn endeldarmpje )en co zich erg rustig hield , verdacht rustig . Dat was natuurlijk geweldig want genante situaties zijn zonder bezoek op je hielen beter te handelen. De bestelling van Medireva stond inmiddels onuitgepakt te wachten in de schuur.Ik vermoed dat Peanuts en co empathischer zijn dan ik had verwacht want een paar uur  nadat het laatste bezoek vertrokken was moest ik naar de wc en produceerde iets waar een grote Sint Bernard  hond jaloers op zou zijn. Optimistisch dacht ik nog dat het daar wel bij zou blijven maar niets was minder waar. Op 1 of andere manier zakt de volgende lading van Co direct  door richting Peanuts die geagiteerd direct weer het sein WC alarm geeft.Het clusteren is weer begonnen , kontje doet weer zeer en ik heb spijt van de pizza die ik gegeten heb bedankt pap (maar hij was zo lekker) Voordat de zoveel meter darm weer leeg is heb ik geen rust.Inmiddels gaat dit al weer uren door en is de hele Bristol score lijst van dik naar dun doorgelopen. Ik lig in mijn bed met het bekende potje weer in handbereik  want ik haal helaas de reistijd naar beneden weer niet (morgen die doos maar eens uitpakken ) Ik heb me er maar weer bij neergelegd soms gaat het goed en soms wat minder en ondertussen lig ik te bloggen wachtend op het moment dat Peanuts en co klaar zijn..Ik ben blij dat ik zo intens genoten heb de afgelopen dagen..

Op het moment dat ik dit blog wil af sluiten  het is inmiddels 1;45 begint er in de straat voor me  vuurwerk te knallen , waarschijnlijk ook mensen die het leven in overgave aan het vieren zijn, gelukkig ben ik wakker  ,schiet als een jonge hinde mijn bed uit (ik heb geoefend )en zie hoe de gillende keuken meiden de lucht in gaan..

Liefs Brigitte