aanpassingen.

Als je rolstoel afhankelijk bent geworden door krachtverlies, en instabiliteit in 1 been, brengt een hoop problemen met zich mee. zeker in een gemiddelde doorsnede woning.

voor binnen hebben we maar een rollator aan geschaft, zodat het makkelijker is om je binnen veilig te verplaatsen. Ook is het wat lastig om de rolstoel telkens mee te moeten nemen omdat je op een goede dag nog van dingen wilt genieten, een dagje weg, of een keer lekker uit eten. 

Zoals al gezegd hebben we een duitse dog van inmiddels 1,5 jaar en die past moeilijk samen in een kleine auto met een rolstoel. Ook blijkt dat lang niet alles rolstoelvriendelijk is ingericht in de horeca en de dag trip bestemmingen. 

Nog een bijkomend probleem van de krachtverlies is ook krachtverlies in de armen. zelf een stuk rijden om bijvoorbeeld mee te gaan met de hond uitlaten is ook niet vol te houden. en dat ik haar moet duwen en 90 kg aan jonge hond in bedwang moet houden is ook niet echt een succes. 

Daarvoor hebben we een 2ehands scootmobiel gekocht. toch nog gezellig samen de hond uitlaten. Samen, we deden eigenlijk alles samen, al waren het de kleinste dingetjes.

volgende probleem moest getackeld worden, en je voelt hem al aan komen, we slapen boven. de trap vormt een probleem zo weinig kracht en een flapvoet. Daarvoor heb ik 'tussentreden' gemaakt door houten blokken per traptrede erop te schroeven die op de helft van de hoogte van een traptrede komt. dus nu heb je eigenlijk een trap niet van 13 treden, maar 26... kleine stapjes en dat lukte. voor de zekerheid liep ik elke avond achter haar voor het geval ze haar evenwicht zou verliezen.

het troilet, die was te laag. daar kon ze niet meer vanaf komen. snel 2 handvaten aan de muur bevestigd, en een toiletverhoger gekocht. zo, voor zover kun je vooralsnog alles zelfstandig doen.

wat er ook gebeurd, ik probeer je zo lang mogelijk bij te staan en je op alle fronten te helpen.