de 1e chemo.
De dag van de 1e chemo.
die duurt een paar uurtjes, we waren de eerste op de zaal die dag en na ons kwamen ook met enige regelmaat andere patienten binnen. De ene nog opgewekter dan de andere. We hebben met verbazing geluisterd naar alle verhalen, en zeker van de beste man tegenover ons. Die had hetzelfde als marieke, maar dat wilde niet kleiner worden, maar hadden ze al jaren onder controle om het op hetzelfde peil te houden. zodra hij vanmiddag klaar was zou hij een week op vakantie gaan. hij had al jaren dit soort kanker, ook in de darm, lever en longen.
wij keken elkaar aan, en hadden toch weer hoop. zouden we nog een paar jaar kunnen rekken? dat moest toch minimaal kunnen? Ze kon dan nog de kleinkinderen groter zien worden, mee spelen, mee uit nemen, en ze een beetje verwennen zoals alleen oma's dat mogen. Yes, Zin in!
De extra medicijnen die je mee krijgt om de eerste 4 dagen een beetje redelijk door te komen deden kennelijk goed hun werk.Ook de 2 weken chemo pillen vielen mee. ze was wat vermoeid, maar niet ernstig ziek van de 1e chemo. Nou, als dit het is? Super. weer een oppepper! we gaan toch maar vragen of ze de dosering iets kunnen verhogen.
hoe sneller het gestopt wordt hoe beter toch?
in de rust week(3e) ging er iets mis.Ineens hele hoge koorts. zweten, bel de oncologie afdeling, dat staat in het boekje. Het gevolg, de 1e hulp. alle scans, bloedonderzoeken en het hele ritueel werd onderzocht. Nee konden niks vinden. de koorts was inmiddels wat gedaald, dus gelukkig. we gaan volgende week voor de 2e chemo.
De volgende dag weer het zelfde ritueel, hoge koorts, zweten, en weer de eerste hulp met alle onderzoeken wederom met het zelfde resultaat. Nu een prednison kuurtje om het te onderdrukken.
op naar de 2e chemo...
1 reactie
Hoi Edsard, or Ed, net wat je wilt.
Dit klinkt heel bekend, ik ben heel vaak in het holst van de nacht naar de spoedeisende hulp gereden, en iedere keer hoop je weer dat het niks is