Lopen maakt open
Ik ben op weg naar waar het rustig is. Het lopen maakt open. De leegte vult zich met dat wat past. Er waait een wind die wakker schudt, loswrikt en schoonveegt. Ik voel mij verenigd. Ik besef dat we elke morgen opnieuw worden geboren en dat we onderweg kunnen kiezen voor ja of nee. Ik stel mij voor dat alles mogelijk is. Als een kind.
2 reacties
Fonkeling , ik geraak 'stil'van je blog. Groet Anne van de Pals.
Wat fijn om te lezen wat het jou brengt. Dank je wel voor het delen lieve Anne.