Stamcellen oogsten

Maandag ochtend om acht uur moesten we aanwezig zijn om bloed te prikken. De derde keer was raak. Daarna anderhalf uur wachten om te horen of er 20000 stamcellen in dat buisje bloed zaten, want anders mag je naar huis, doorgaan met injecties zetten en de volgende dag weer terug komen.

Maar daar was het verlossende telefoontje. Er waren genoeg stamcellen geteld: 58000!

Doordat er te weinig bedden waren werd ik samen met een andere mevrouw naar de dialyse afdeling gebracht. Helaas mislukte de infusen in m’n armen en werd er een lieskatheter aangebracht. En vanaf twaalf uur lag ik eindelijk aan de machine. Ondertussen kon ik via de tablet Leah zien in haar bedje, wat erg fijn was!

Rond half vier was het oogsten klaar. Tussendoor wel om calcium gevraagd want het voelde op een gegeven moment heel raar in m’n hoofd. Dit komt door het antistollingsmiddel wat ze toevoegen. Hierna werd de zak naar het lab gebracht om te tellen. 4 miljoen stamcellen moesten erin zitten, want anders moet ik een nacht blijven en de volgende dag nog een keer aan het apparaat.

Ruim een uur later ging de telefoon… en daar ging de duim omhoog van de verpleegster! Eline mag naar huis! Op naar Leah!🥳

Wel moest de katheter nog verwijderd worden dan 20 minuten dicht drukken en dan een uurtje nog plat liggen. Uiteindelijk liepen we kwart over zes naar de auto. Een vermoeiende maar een succesvolle dag!