Maagkanker is een sluipmoordenaar

Bij mij op het werk noemen sommige collega's mijn leidinggevende de sluipmoordenaar, dit is heel grappig bedoeld! Omdat hij vaak onverwacht komt aanlopen op de momenten dat je het niet verwacht, en dan ontstaan er natuurlijk grappige situaties. En dat is weer leuk, mijn collega's maken er elke dag weer iets van, met grapjes en slap ouwe hoeren om er een leuke dag van te maken.

Maar ik heb nu een echte sluipmoordenaar in mijn maag, en helemaal niet in de gaten gehad. Afgelopen donderdag 21 april 2022 heb ik nog een tussentijdse evaluatie gesprek met de oncoloog gehad en gevraagd, waarom ben ik niet te opereren? Waarom kan het niet weggehaald worden? Waarom heb ik niks gemerkt? Heb ik iets kunnen doen om dit te voorkomen? Is het mijn eigen schuld? Ben ik te laks geweest met mijn gezondheid en heb ik niet tijdig aan de bel getrokken? Hoe lang zit het er al? De oncoloog probeert natuurlijk zo goed mogelijk antwoord te geven op mijn vragen, maar ze weten ook niet alles. Sommige dingen blijven een raadsel.

Dit is wat we wel weten: De maagkanker is traag en diffuus gegroeid het heet een adenocarcinoom. Diffuus betekent sprieterig, zo dun als een haar, het is heel geleidelijk en overal heen gegroeid in mijn maag, daarom had ik nauwelijks klachten, mijn enige klachten waren maagzuur en oprispingen, en dat was niet wekelijks. Het ging hele periodes goed en soms ook niet. De oncoloog zegt, je moet de schuld niet bij jezelf zoeken je had dit niet kunnen voorkomen of tegen kunnen houden, want je had immers geen alarmerende klachten, dat is soms moeilijk te accepteren. Ik ben niet te opereren omdat het uitgezaaid is naar mijn buikvlies, het betekent ook dat het in mijn bloed zit. Met de chemotherapie proberen we de maagkanker en uitzaaiingen te remmen, maar de chemokuur kan niet bij alle cellen komen in je lichaam, want je bestaat uit heel, heel veel cellen, en uiteindelijk zal de kanker mijn lichaam overwinnen. Ik denk zelf dat de kanker al 1 jaar bezig is, toen begon ik last te krijgen van maagzuur en ongeveer een half jaar later kwamen de oprispingen erbij, die had ik alleen avonds als ik even ons hondje uit liet voor het slapen gaan. Stel ik had een jaar eerder een maagonderzoek gehad, dan was het nog maar de vraag of ze het toen ontdekt hadden wat ik nu heb. Omdat het zo dun en sprieterig gegroeid is, heb je daarvoor veel geluk nodig om op de juiste plek in de maag een biopt te nemen waarin de kanker zit. Ik heb nu zeker de verkeerde lot uit de loterij te pakken, en zit in een nachtmerrie waar je maar niet uit wakker kan worden. 

Ik voel me op het moment goed, en soms lijkt het dat dit niet over mij gaat, maar het gebeurt echt en dat is zo confronterend.