Net terug uit Rhodos, en het begint weer.

We zijn even tussen de chemokuren door op vakantie geweest naar Rhodos Griekenland, het hotel Rhodos Bay was geweldig. Je kwam aan service en maaltijden niks te kort, het personeel is super vriendelijk en ingetogen, bij elke maaltijd kon je lekker buiten onder de veranda eten (wel op 10 verdiepingen hoog) met spectaculair uitzicht op de zee. Kortom het was een geweldige relax vakantie!

Mocht je een taxi zoeken die je van Schiphol en weer thuis brengt of andersom, kan ik je dit bedrijf aanraden: https://schiphol-taxi.nl/

Nu weer terug in Nederland, en vanochtend bloedgeprikt, urine ingeleverd en een gesprek gehad met de oncoloog in Canisius Wilhelmina Ziekenhuis. De resultaten zijn goed, en morgen start ik weer met de drie chemokuren, verspreid over drie weken. 

Maar aan de andere kant gaat het eigenlijk niet zo goed met mij, ik heb de laaste tijd last gekregen van mijn buik en navel. Mijn buik is dikker geworden en onder in de buik, waar de eierstokken zitten is een harde massa onstaan, waar ik voornamelijk last van heb. B.v je schoenveters strikken is voor mij vervelend, maar zolang ik dat nog kan doen, blijf ik dat doen. Ook kan ik minder hoeveelheden eten dan wat ik gewend was in de afgelopen tijd. Daar kwam ik voornamelijk achter in het heerlijke restaurant van het hotel op Rhodos, dus ik heb me ingehouden. Voor de nodige beweging heb ik regelmatig de trap gepakt, van de beganegrond naar de 11de verdieping, natuurlijk met regelmatig een pauze tussendoor om op adem te komen, maar het is me gelukt. Aan mijn benen markeert niets.

Dus de oncoloog heeft me vandaag lichamelijk onderzocht, gelukkig heb ik geen vocht bij mijn longen, maar ik ben wel kortademig, en bij mijn middenrif tot iets onder de navel klong het nog hol, maar ga je verder naar beneden dan klink het vol, en dan duwt ze even op een paar plekken wat geen prettige ervaring is, eerder pijnlijk. Ook mijn navel ziet er onrustig uit en is hard en pijnlijk geworden. De lymfeklieren in de nek en oksels voelde nog prima, maar je kan er van buitenaf natuurlijk niet in kijken hé! Oja, en ondanks dat de oncoloog in het Jeroen Bosch Ziekenhuis tegen mij zei in januari 2023, bij de start van deze chemokuren ga je, je haren verliezen. Nou mijn haar is flink uitgedund en uitgevallen en toen heb ik het maar gemillimeterd. Maar mijn haar is daarna gewoon weer aan het terug groeien, het gaat langzaam natuurlijk wegens de chemokuren. Maar het komt terug, de mutsjes mogen weer de kast in, en het is tijd voor zonerhoedjes. Wegens de chemokuren ben je gevoeliger voor zonlicht en verbrand je veel sneller dan normaal. Vandaar dat een zomerhoedje, naast zonnebrandcrème een uitkomst biedt.

Dus wat is nu het plan. Eerst krijg ik drie chemokuren verspreid over drie weken, dan door de driemaandelijkse CT-scan in juni, aan de hand van die resultaten wordt er besloten wat de vervolg stap is. Ik maak me er wel zorgen over. Wat staat me nu weer te wachten? Welke klachten ga ik er nog meer bij krijgen? Kunnen we nog doorgaan net deze chemokuren? Of mag ik naar de derdelijns en allerlaaste soort chemokuur? Geen idee, het is en blijft natuurlijk een ROT ziekte, die gewoon zijn zin door drijft.

De bijwerkingen van deze chemokuren, zijn onder andere Ik kan niet goed tegen drukte en mensen massa's, ben eerder moe, heb vaker last van hoofdpijnen, droge ogen en huid en bloedneuzen, tintelingen in mijn grote tenen, soms heb ik last van stemmingswisselingen, en concentratie/geheugen problemen. De laaste tijd ervaar ik vaker druk op de blaas, en als ik in bed lig en me om draai trekt het bij mijn navel, of ik ervaar vervelende pijnscheuten uit mijn buik, het voelt alsof er iets in de weg zit en dat daardoor de boel niet goed kan functioneren. Ra, ra wat zou dat zijn..... Kanker.

Ondanks al die bijwerkingen van chemokuren en opkomende klachten van de kanker, geef ik de moed niet op en wil ik er graag op uit gaan, wanneer me dat maar lukt. De ene dag gaat het beter dan de andere dag, maar elke dag waarvan je hebt kunnen genieten, is er weer 1 erbij. En dat is gewoon heel fijn!

Liedje van Marlijn Weerdenburg - Moed

Tot de volgende blog 👋