Machteloos.
Ik weet niet of dit de goede plek is want ik vindt de website nogal onduidelijk.
Zelf heb ik zover ik weet geen kanker, niet dat ik me zelf prima voel maar goed je gaat aan alles denken.
Een vriendin van mij heeft Palliatieve zorg dus einde verhaal en het is rekken en strekken en daar zit mijn probleem.
Je kunt vanalles roepen en kaartjes sturen maar ik voel me gewoon compleet machteloos en nuteloos , als ik me hand af moest hakken om haar beter te maken had ik het al gedaan.
Dus eigenlijk vraag ik tips , wat doe je je neemt een teug lucht en denkt je weet hoe het eindigt? die onzekerheid van wanneer . ik weet niet of ik mag schelden hier maar het is gewoon klote.
6 reacties
Je gebruikt de juiste woorden. Kanker is klote.
En machteloos aan de zijlijn moeten staan is nog meer klote.
En praten helpt.
Wat heeft je vriendin, welke behandeling(en) krijgt ze , en wat zijn de prognoses ?
Sterkte voor jou en je vriending,
Willy
Willy, prognose is einde verhaal wanneer? niemand die het weet , ze zit helemaal vol waaronder 1 in haar hoofd als die gaat spoken kan het morgen klaar zijn , mijn tel. staat 24 uur p/d aan omdat ik weet dat telefoontje komt.
Een teug lucht nemen is altijd een goed idee en dan bedoel ik letterlijk even in en uit ademen.
De palliatieve fase is ook voor de naasten een hele lastige en turbulente tijd. Je kunt het niet overnemen, hoe graag je haar ook zou willen helpen. Wel kan je er voor haar zijn als vriend en dat vind ik persoonlijk heel waardevol.
Concrete tips heb ik niet per se, iedereen gaat anders met komend verlies om. Wat bij mij ruimte geeft is wandelen, hup de natuur in. Probeer goed voor jezelf te blijven zorgen. Praat met jouw naasten hierover. Er zijn bijvoorbeeld inloopavonden van het Toon Hermans huis. Heb je het zwaar dan kan je evt. naar de huisarts, wellicht is een stukje hulp en ondersteuning passend.
Sterkte!
Dank voor je reactie, en dat idee van de huisarts is wel een goed idee die heeft er tenslotte vaak mee te maken.
Misschien krijg je wat andere inzichten .
Van mij mag je schelden. En volgens mij kan hier heel veel. Maar hoewel je weinig aaan de situatie kunt veranderen, geloof ik dat je betrokkenheid kan helpen. Wees maar gewoon lief.
Machteloos en nutteloos, ben je alleen in je eigen hoofd.
Door er gewoon te zijn, te luisteren, af en toe een knuf of even ander contact. Samen huilen, maar zeker ook lachen. Daar zal ze nu veel meer aan hebben dan adviesjes, kaartjes, afgehakte handen en medelijden.
Maak voor jezelf nog mooie herinneringen.
Allebei veel sterkte in de komende tijd.