De gifbeker blijkt helaas nog niet helemaal leeg te zijn :-(

De gifbeker blijkt helaas nog niet helemaal leeg te zijn :-(

De laatste van de 24 bestralingen i.v.m. longkanker had ik op 14 februari jl. Alle 24 bestralingen zijn zonder noemenswaardige bijwerkingen verlopen.

Echter … begin maart kreeg ik behoorlijke rugpijn, die steeds erger werd en uitstraalde naar de gehele borstkas. Op 7 maart moest ik naar de fysiotherapeute voor de COPD, die zo vriendelijk was de rug in te tapen, in de hoop dat dit verlichting zou geven. Aansluitend heb ik een bezoek gebracht aan de (vervangende) huisarts, die na onderzoek me Tramadol voorschreef tegen de pijn, omdat Paracetamol  i.c.m. Naproxen 500 geen enkel effect had.

Omdat de pijn ondanks de Tramadol niet verminderde, op 13 maart wederom de huisarts bezocht. Deze keer mijn vaste huisarts, die wat beter op de hoogte is van mijn dossier. Na onderzoek had zij haar twijfels of de pijn eventueel veroorzaakt zou kunnen worden door de bestralingen. Omdat de de Tramadol niet werkte, zwaardere pijnstillers voorgeschreven, t.w. Oxycodon. Ook werd een aanvraag bij het JBZ in ’s-Hertogenbosch ingediend voor een Röntgenfoto van de thoracale wervelkolom.

Op 20 maart kreeg ik een telefoontje van de huisarts betreffende de uitslag van de Röntgenfoto. Een rugwervel (Th8) bleek 50% ingezakt en gebroken te zijn. Omdat dit diverse oorzaken kan hebben werd na overleg met mijn longarts een nucleaire botscan aangevraagd.

Gisteren (22 maart) heeft deze botscan plaatsgevonden. Wat een ellendig onderzoek is dit, als je zoveel pijn aan je rug hebt en plat moet liggen met je armen omhoog. Vier verschillende scans van in totaal 45 minuten onafgebroken zo stil mogelijk liggen.

Op 31 maart een afspraak met longarts om de uitslag te bespreken. Er zijn drie oorzaken mogelijk:

Osteoporotische oorzaak (osteoporose, botontkalking), posttraumatische oorzaak (ongeluk, vallen, e.d.), metastatische oorzaak (uitzaaiingen van de longkanker). Een posttraumatische oorzaak kan m.i. uitgesloten worden.

En nu er maar weer het beste ervan hopen, ofschoon de beide overgebleven oorzaken slecht zijn.