3de keer, spannend
Gisteren, 18 april zijn we voor de derde keer naar de trial geweest.
Het ging weer heerlijk mis met d'r dames van bloedprikken dat ze me wilde wegsturen. Ik zei, niks ik blijf hier zolang dat jullie alles netjes geleden en klaar hebben ,voor ik mijn man naar binnen roep ,staat het je niet aan dan praat je maar snel met je leidinggevende die kent ons ondertussen en wil niet mee maken wat er in het verleden is gebeurd PUNT.
Natuurlijk kijken ze aan als of ze in een zeeaquarium water zien branden, maar ze zagen aan mij dat ik woedend was.
1u boor de afspraak met de oncoloog word er bloedgeprikt, en telkens gaat dit ook echt Mia. Mijn man kan die triggers die niet aan en daarom moest ik ven de dames van de trial als eerste naar binnengaan. Ik moet er niet aan denken dat hij door al die triggers en ergernissen van de andere spontaan daar een epileptische aanval krijgt. Dat zou juist rustig moeten zijn door de verkleinde tumor. Na 23 minuten was eindelijk alles klaar om te gaan prikken en ik mocht meneer roepen, heb ik wel nog vlug ge zegt....snel Inn bloed naar het lab brengen want ook dat is nu te laat allemaal.
Mijn man is naar binnen gegaan maar had zich op se gang al geërgerd dat het weer zolang stuurde maar blijkbaar was er 1niemand nu daar die wel de trial eens gedaan had en wist hoe en wat pffdfff. Daar maak je dan 2 weken vooraf dus een afspraak voor?
Maargoed de afspraak met de oncoloog verliep gezellig, heel erg leuk mens. ziet er altijd fleurig uit maar ook lekker direct zoals ik zelf ook ben. En nee niet altijd handig maar wij zijn mensen die zeggen niet zeuren maar doorgaan en niet janken maar aanpakken.
Hij heeft echt veel moeten doorstaan, dat is niet zo in 123 opgeschreven maar globaal gezien de hoofdlijnen staan er.
Hijnklaag of zegt nooit dit of dat doet pijn, hij noemt het last. De arts zegt, meneer u moet toch echt pijn voelen want de verdoving heeft niet gewerkt, tja zegt mijn man dan zet he er een bij en gaat verder ipv wat te staan kletsen nu. Ik had alweer in onE auto kunnen zitten 🙈🙈🙈
De oncoloog vroeg dus nu ook aan heb, en kerel waar je heb last nu? En welke last is nieuw en welke last is vervelend? Nou dokter mijn knieën beginnen ni toch wel behoorlijk laat te geven en bovenarmen, eigenlijk dien mijn knieën wel pijn.
Hehe het woord is eruit hahaha, blijkt dat dus te komen door de aetrose🙈
Die hebben ze toen op zijn botscan gezien maar verder maar laten zitten allemaal, gij had al genoeg. Ook in zijn polsen heeft hij het maar vandaag kan hij Ijn eerste spuit bij de huisarts ophalen. Operatie was nl nu niet verstandig middenin de trial
We gaan het weer zien hoe verder, maar mochten er nog mensen in de buurt van Echt wonen, mijn tuin kan wel een schoonmaakbeurt gebruiken, dus heb je zin daarin dan kom maar helpen😜😜😜😜
1 reactie
Tis weer heel wat Nietje. Goed dat je zo standvastig bent, maar reuze jammer dat het op die manier moet. Je zou toch zeggen dat ze voorbereid zijn op een patiënt en ook eens 'in de boeken' kijken wát voor patiënt ze krijgen. Je komt toch niet voor iets eerst binnen...
Hahaha, ik hou van een rommelige tuin, dus aan mij zou je niks hebben!
Lieve groetjes Hebe