Helaas.. uitbehandeld.
Na mijn vorige post was er nog een sprankje hoop. Ik mocht meedoen aan de TIL studie in Leiden. Geopereerd en al, til celletjes opgekweekt. De eerst behandeling met immuno stond gepland.
Toen gooide mijn maag roet in het eten, lang verhaal kort.. Vreselijk ontstoken, autoimmuunreactie op vorige therapieen en dus Prednison. Dit betekent helaas wel het einde van mijn TIL studie, mijn laatste strohalm.
De laatste petscan liet nu ook uitzaaiingen in mijn longen en linker schildklier zien, naast die in mijn lymphen rechter lies, rechter been en buikwand, die ook allemaal rustig doorgroeien natuurlijk.
Het is een kwestie van tijd eer ik het ook ga voelen, nu voel ik me eigenlijk nog prima, gek eigenlijk, dit maakt het wel onwerkelijk.
Nu maar wachten op wat komen gaat..
Groetjes, Carla.
3 reacties
Wat een zware boodschap lieve Carla. Hopelijk kun je je nog lange tijd prima blijven voelen!
Carla, eerst hoopvol de TILstudie.
En nu klaar, pfffff.
Nu maar hopen dat je je maar lang goed mag blijven voelen.
Wat een enorme domper is dit Carla. Verschrikkelijk. Zo bizar hoe dit toch kan. Je eigen goed voelen, maar toch heel erg ziek zijn. Kan niet anders dan dat je daar heel vaak aan moet denken. Wens je heel veel kracht en sterkte toe en hoop dat je nog een lange tijd krijgt om te doen waar jij van geniet. Liefs Dasje🍀🍀🍀