Ben ik de enige die wakker ligt?

Vrijdag 25 oktober 

We hebben gesprek bij de oncoloog. Voor dit gesprek vindt de bloedafname nog plaats en de hartecho heb ik dinsdag al laten maken. Michel is er deze dag bij. En tussen de afspraken maken we gebruik van de tijd met koffie en het bespreken van al onze plannen. We krijgen bij de oncoloog te horen of bloedwaarden goed zijn, maar hier maken we ons geen zorgen om doordat ik 2 goede rustweken heb gehad. Om 10.00uur hebben we het gesprek. En de oncoloog is in eerste instantie positief. Ik geef aan dat ik mij ook beter en sterker voel. De oncoloog zij dat het medicijn Carboplatin, het spul waardoor je je echt overreden voelt door een vrachtwagen, iets omlaag is gesteld. De laatste keer dat ze mij zag had is zoveel last van de aften in mijn mond en daar was ze toch van geschrokken. We praten over de vervolgstappen. Hoe het gesprek was met de chirurg, wanneer einde van de chemo is, wanneer we weten waar en hoe de bestraling eruit gaat zien. Tussen neus en lippen door vraag ik of het bloed wel goed is. Een klap in mijn gezicht. De witte bloedcellen zijn te laag om nu door te kunnen met de volgende kuur. Meteen zegt de oncoloog dat we maandag, een dag voor de kuur, opnieuw bloed onderzoek gaan doen en de kans aanwezig is dat het het aantal witte bloedcellen nog gaat stijgen.

In mijn hoofd ben ik de stappen al aan het vooruit tellen. Geen kuur is geen kerst en wordt alles, inclusief de operatie opschoven. 
Een nieuwe afspraak voor maandag wordt gemaakt en we lopen beduusd naar buiten. Dit was zo niet de bedoeling. 

Buiten zet ik mijn masker op. Ben ik blij dat de arts positief is. Maar zodra ik in bed ligt s’avonds begint het te malen. Een week uitstel betekend een waardeloze kerst samen. Een week uitstel betekend dat alles weer voor mij bepaald en anders ingevuld moet worden. Als mijn lichaam aan gaat geven dat het nu al zwak is, hoe moet ik dan nog 3 kuren door gaan. Straks wordt mij Michel zijn verjaardag, kerst en oudjaar afgenomen.

Zelfs op de momenten dat je er goed doorheen denkt te komen wordt je zo hard teruggestompt.