Besef is nog geen berusting
Steeds meer ga ik beseffen dat ik ernstig ziek ben Het beeld veranderd de dagen worden anders .Waar goede dagen slechte afwisselden is voorbijEen goede dag is er eigenlijk al niet meer .
Steeds meer ga ik beseffen dat ik ernstig ziek ben Pijn komt en gaat daar ga vanzelf je aan wennen Het is niet waar pijn is een sloper die steed harder slaat Lacht om de morphine die bijna niets meer doet
Steeds meer ga ik beseffen dat ik ernstig ziek benzittend in mijn stoel moet ik al zachtjes huilenHuilen helpt echt niet en is ook niet zo fijn De tranen drogen helaas niet meer en zijn altijd daar
Steeds meer ga ik beseffen dat ik ernstig ziek ben Mijn liefste word steeds zachter voor me ze kijkt me aanIk moet blijven knokken juist voor haar Het strijden word moeilijker steeds zwaarder
Steeds meer ga ik beseffen dat ik ernstig ziek ben De hoop word ingehaald en is nog maar een dunne streepVoor de gekhouderij misschien wel wie weet Maar zal de hoop niet laten varen dat is al wat rest
amsterdam 24 december 2017 Arthur Bouwman
Steeds meer ga ik beseffen dat ik ernstig ziek ben Pijn komt en gaat daar ga vanzelf je aan wennen Het is niet waar pijn is een sloper die steed harder slaat Lacht om de morphine die bijna niets meer doet
Steeds meer ga ik beseffen dat ik ernstig ziek benzittend in mijn stoel moet ik al zachtjes huilenHuilen helpt echt niet en is ook niet zo fijn De tranen drogen helaas niet meer en zijn altijd daar
Steeds meer ga ik beseffen dat ik ernstig ziek ben Mijn liefste word steeds zachter voor me ze kijkt me aanIk moet blijven knokken juist voor haar Het strijden word moeilijker steeds zwaarder
Steeds meer ga ik beseffen dat ik ernstig ziek ben De hoop word ingehaald en is nog maar een dunne streepVoor de gekhouderij misschien wel wie weet Maar zal de hoop niet laten varen dat is al wat rest
amsterdam 24 december 2017 Arthur Bouwman
3 reacties
Hij die vecht zal winnen..... is je credo, toch blijft ook de twijfel aan je schudden lees ik in je prachtig en hoopvol, strijdend omschreven memoires. Nee berusten doe je er niet in, je blijft vechten.
Wat is een mens toch kwetsbaar. Iedere dag klik ik Kanker.nl aan als moderator en lees bijna alle berichten. De één nog heftiger dan de ander met veel vechtlust maar toch altijd ook die zorg die je blijft volgen. Veel respect heb ik voor mensen die hun gevecht openbaar maken zoals jij dat ook doet, dit willen delen met andere lotgenoten maar ook met mensen die er niet zo bij stil staan. Wat krijg je er voor terug, rust, gedeelde zorg, nieuwe hoop, een uitlaatklep? Het is voor ons mensen soms moeilijk om op een ander zijn bericht of blog te reageren, bang om verkeerde woorden te gebruiken, of er niet mee kunnen omgaan.
Ik moet hierbij denken aan de discussiegroep, die Otto gestart is, over het versturen van een kerstwens aan mensen met kanker, wat kan je zeggen, wat wil je eigenlijk zeggen maar durf je niet omdat je niet weet hoe het op de ander overkomt.
Soms schrijven we dan maar niets met een gevoel van schaamte en/of tekortkoming.
Ik wil je met dit schrijven laten weten, dat ik aan je denk en zo ook aan de vele lotgenoten. Mijn wensen voor jou en alle andere mensen op deze site wil ik graag delen. Ik wens een ieder momenten van vrede, van rust, onbezorgdheid, liefde voor jezelf en elkaar, voor die ander en hoop voor de toekomst. Goede kerstdagen en een hoopvol 2018
Een warme groet van Marenov.
blijven strijden was mijn kreet.
Vol van liefde voor ieder die ik ken.
Slechte dagen zijn als ik er niet meer ben.
Arthur slechte dagen bestaan niet dat zijn de dagen dat je niet meer ademt daar merk je niets van iedere dag is goed in bijzijn van je geliefde, ik besef terdege wat je wat je schrijft en ben dankbaar dat via dit stomme blog we elkaar hebben leren kennen, als het even kan een steak whisky en een lieve vrouw. goeie dagen