Ondanks de Angst...Vooruitzichten
In mijn vorige blog gaf ik al aan dat er van alles op stapel staat , er zijn nu 3 gebieden waar men mee bezig is dus een drukke periode komt eraan .
Gisteren na overleg met mijn NETspecialist van het AvL nog eens duidelijk gemaakt dat ik de minst zware operatie wil ondergaan aan de alvleesklier , gezien de vele ander problemen die ik heb .
De operatie die in het AMC was gepland staat dus even op hold en het traject voor een robotoperatie in het UMC indien mogelijk is door haar gestart , vandaag kreeg ik al een telefoontje vanuit het Utrechtse dat ik maandag verwacht word voor een intake en bespreking .Ik heb het gevoel dat alles nu in een stroomversnelling gaat en ga met vertrouwen de volgende stap in.
Van mijn longarts kreeg ik te horen dat de longonststeking goed behandeld is , deze gaf veel pijn aangezien de longontsteking linksonder zat in het pijngebied van de pancreas maar goed ondertussen een echte morphinejunk geworden met 3 x 40 mg retard per dag en daarnaast 6 x 10 mg snelwerkende morphine de zogenaamde "escapepillen" voel me er wel goed bij en zeker niet duf dus het kan. Ondanks de zware pijnstilling ga ik toch proberen om een dag te stoppen ergens in dit weekend zodat ik een klein whiskietje kan gaan drinken buiten de deur , het sociale leven probeer ik nog zo lang mogelijk mee te nemen en geniet daar dan ook met volle teugen van.eens een bourgondier altijd een bourgondier.
Helaas is er veel meer aan de hand er is een verdenking van prostaatkanker in juni al geconstateerd in het AMC maar men vond dat eerst de pancreas geopereerd moets worden en dat daarna pas daarna gekeken moest worden ( dit was een van de vele redenen waarom ik hulp ben gaan zoeken bij het AvL). In het AvL werd ik gelijk door verwezen naar de uroloog , dus weer een MRI op 1 december en bloedonderzoek , op 5 december naar de sneldiagnostiek en een gesprek met de Uroloog van het AvL .
Mochten jullie nu denken met mijn bordje vol is ...nee dus , er loopt ook nog een onderzoek in het AMC naar weer een ander gebied in het lichaam namelijk de dunne darm, na enkele onderzoeken en uitsluiting dat de klachten daar werden veroorzaakt door de tumor van de pancreas inu ook daar een MRI op 23 november en binnenkort een coloscopie , morgen een afspraak met de anesthesist die de toestemmimg moet geven voor de coloscopie die onder lichte sedatie gaat.
Ach ja en de gewone dingen gaan ook gewoon door , gespreken met de dietiste , pscychosociale oncologie beide bij het AvL , met name het laatste vinden wij erg belangrijk , ieder steun is een plus juist in de intermenselijke verhouding . Nog wat problemen met het trillen dus naar de neuroloog en uiteraard mijn diabetes welk ook zeer veel problemen geeft zoals zware neuropathie aan de voeten en onderbenen en het uitvallen van de benen door beklemmingen van zenuwen in de rug en daarvoor onder behandeling bij de pijnpoli..
Denk niet dat ik me eronder ga laten krijgen soms natuurlijk wel een dip en en verdriet ook angst als een speciialist zegt door de telefoon "ër is wel wat meer aan de hand "gelukkig spreek ik haar maandag .
Na ieder dal grijp ik mezelf bij de nek omhoog en zie mijn bord dat gelukkig nog lang niet vol is en dat wil ik ook zo houden dus ondanks de vele beperkingen toch stukken lopen de rollator en scootmobiel laten staan een wandelstok doet wonderen ,
Goed en veel gevarieerd eten ook als de honger er niet is , koken is mijn grootste hobby dus daar kan ik veel in kwijt .Nadenken en beseffen dat anderen meelijden vooral mijn naasten en begrip krijgen hiervoor en hier rekening mee houden dat is wat ik doe na weer eens in de put te hebben gezeten vaak kom ik er beter uit en word mijn hoop groter , alhoewel ik dondersgoed besef dat hopen alleen niet genoeg is en dat ikzelf juist veel zal moeten doen. , ik ben er al achter dat boosheid niet meewerkt aan oplossingen en houd ook dit voor ogen , lotgenoten zullen dit wel herkennen de boosheid die in je opwelt soms en je harde dingen laat zeggen , ik ben blij dat dat station gelukkig voorbij is . Goddank en daar komt mijn geloof hoe wankel ook om de hoek kijken haha. Bidden doet geen pijn en helpt soms om je kracht te behouden net als de liefde voor anderen die je niet zou willen missen .
Arthur Bouwman
Gisteren na overleg met mijn NETspecialist van het AvL nog eens duidelijk gemaakt dat ik de minst zware operatie wil ondergaan aan de alvleesklier , gezien de vele ander problemen die ik heb .
De operatie die in het AMC was gepland staat dus even op hold en het traject voor een robotoperatie in het UMC indien mogelijk is door haar gestart , vandaag kreeg ik al een telefoontje vanuit het Utrechtse dat ik maandag verwacht word voor een intake en bespreking .Ik heb het gevoel dat alles nu in een stroomversnelling gaat en ga met vertrouwen de volgende stap in.
Van mijn longarts kreeg ik te horen dat de longonststeking goed behandeld is , deze gaf veel pijn aangezien de longontsteking linksonder zat in het pijngebied van de pancreas maar goed ondertussen een echte morphinejunk geworden met 3 x 40 mg retard per dag en daarnaast 6 x 10 mg snelwerkende morphine de zogenaamde "escapepillen" voel me er wel goed bij en zeker niet duf dus het kan. Ondanks de zware pijnstilling ga ik toch proberen om een dag te stoppen ergens in dit weekend zodat ik een klein whiskietje kan gaan drinken buiten de deur , het sociale leven probeer ik nog zo lang mogelijk mee te nemen en geniet daar dan ook met volle teugen van.eens een bourgondier altijd een bourgondier.
Helaas is er veel meer aan de hand er is een verdenking van prostaatkanker in juni al geconstateerd in het AMC maar men vond dat eerst de pancreas geopereerd moets worden en dat daarna pas daarna gekeken moest worden ( dit was een van de vele redenen waarom ik hulp ben gaan zoeken bij het AvL). In het AvL werd ik gelijk door verwezen naar de uroloog , dus weer een MRI op 1 december en bloedonderzoek , op 5 december naar de sneldiagnostiek en een gesprek met de Uroloog van het AvL .
Mochten jullie nu denken met mijn bordje vol is ...nee dus , er loopt ook nog een onderzoek in het AMC naar weer een ander gebied in het lichaam namelijk de dunne darm, na enkele onderzoeken en uitsluiting dat de klachten daar werden veroorzaakt door de tumor van de pancreas inu ook daar een MRI op 23 november en binnenkort een coloscopie , morgen een afspraak met de anesthesist die de toestemmimg moet geven voor de coloscopie die onder lichte sedatie gaat.
Ach ja en de gewone dingen gaan ook gewoon door , gespreken met de dietiste , pscychosociale oncologie beide bij het AvL , met name het laatste vinden wij erg belangrijk , ieder steun is een plus juist in de intermenselijke verhouding . Nog wat problemen met het trillen dus naar de neuroloog en uiteraard mijn diabetes welk ook zeer veel problemen geeft zoals zware neuropathie aan de voeten en onderbenen en het uitvallen van de benen door beklemmingen van zenuwen in de rug en daarvoor onder behandeling bij de pijnpoli..
Denk niet dat ik me eronder ga laten krijgen soms natuurlijk wel een dip en en verdriet ook angst als een speciialist zegt door de telefoon "ër is wel wat meer aan de hand "gelukkig spreek ik haar maandag .
Na ieder dal grijp ik mezelf bij de nek omhoog en zie mijn bord dat gelukkig nog lang niet vol is en dat wil ik ook zo houden dus ondanks de vele beperkingen toch stukken lopen de rollator en scootmobiel laten staan een wandelstok doet wonderen ,
Goed en veel gevarieerd eten ook als de honger er niet is , koken is mijn grootste hobby dus daar kan ik veel in kwijt .Nadenken en beseffen dat anderen meelijden vooral mijn naasten en begrip krijgen hiervoor en hier rekening mee houden dat is wat ik doe na weer eens in de put te hebben gezeten vaak kom ik er beter uit en word mijn hoop groter , alhoewel ik dondersgoed besef dat hopen alleen niet genoeg is en dat ikzelf juist veel zal moeten doen. , ik ben er al achter dat boosheid niet meewerkt aan oplossingen en houd ook dit voor ogen , lotgenoten zullen dit wel herkennen de boosheid die in je opwelt soms en je harde dingen laat zeggen , ik ben blij dat dat station gelukkig voorbij is . Goddank en daar komt mijn geloof hoe wankel ook om de hoek kijken haha. Bidden doet geen pijn en helpt soms om je kracht te behouden net als de liefde voor anderen die je niet zou willen missen .
Arthur Bouwman
2 reacties
Voor gezond eten heb ik diezelfde kleine man als stok achter de deur.
Bedankt voor je bijdrages, ik ga meelezen. Stay strong!