Anti hormoontherapie (tamoxifen)

Onderdeel van het behandelplan is anti hormoontherapie. Het advies, 5 jaar minimaal en starten met tamoxifen. De oncoloog liet keurig een bereking zien waarbij in mijn geval er een winst te behalen is van ongeveer  3%. Dat is niet veel zei ik, maar hij zei dat het maar net is hoe je de cijfers leest. 87% kans dat ik het niet terug zou krijgen, zonder hormoontherapie. 90% als ik het wel zou doen. Als je uitgaat van 100% is 3% niet veel, maar zei hij, als je uitgaat van de groep die het wel terug krijgt, 13%, dan is 3% ineens wel veel. Want dat betekend dat ik 25% van die groep niet meer terug zie.

Ik had er al best wat over gelezen dus had ook best wat vragen. Hoe zit het met bijwerkingen? Dat is lastig te voorspellen zei hij. Ik zei, nou ik lees dat er best veel bijwerkingen worden ervaren. Hij zei, ongeveer 10% ervaart in ernstige mate bijwerkingen, ongeveer 20% ervaart bijwerkingen maar te doen, de overige 70% heeft geen of weinig bijwerkingen. Welke groep je invalt weten we niet vooraf, maar veel klachten kunnen we iets mee, dus meldt het vooral als je een bijwerking ervaart en zeker als deze een last is. Ok. Hoe zit het dan met de overgang? Ik heb gelezen dat ik dan vervroegd in de overgang ga? Dat klopt niet, zei de oncoloog. Ik was echt verbaasd, want lees dat toch echt overal. Hij zei, je kunt overgangsklachten krijgen, maar dat is wat anders dan werkelijk in de overgang gaan. Ok, nu snap ik er niks meer van zei ik. Ik begrijp dat je hormoonhuishouding zo goed als stil gelegd word? Ook niet zei hij. Je lichaam maakt nog steeds hormonen aan, maar dit medicijn zorgt ervoor dat de receptoren op cellen geblokkeerd worden voor hormonen. Hierdoor kunnen eventuele borstkankercellen die er zijn, niet gaan delen en uiteindelijk sterven ze af. Ok, wordt ik nog ongesteld vroeg ik, ja zei hij.

Maar alle vragen die je hebt over het medicijn kun je ook stellen aan de life coach waar je hierna een gesprek mee hebt. Hij keek intussen nog naar de medicijnen die ik al gebruik, kon allemaal samen met tamoxifen. Tot slot vroeg ik hem, u bent de arts, wat zou u mij adviseren om te doen? Ik zou het zeker doen zei hij, en mochten er onverhoopt bijwerkingen komen die teveel last veroorzaken, dan gaan we samen kijken hoe verder. 

Ik had er vooraf natuurlijk al over nagedacht, en voor mij was helder dat ik op het advies van de artsen af zou gaan. Zij hebben ervoor geleerd, ik niet. Dus ik vertrouw op hun oordeel. Daarnaast dacht ik, stel dat ik het niet doe, de hormoontherapie, en ik krijg het terug, dan zal ik me altijd afvragen, wat als ik het wel had gedaan? Kan ik daarmee leven? Nee, dat kan ik niet. Andersom, stel dat ik het wel doe en toch terug krijg? Dan heb ik er in ieder geval alles aan gedaan. Ook de geruststelling dat als ik iets ervaar als vervelende bijwerking, er vaak iets aan gedaan kan worden, is ondanks alle nare verhalen voor mij nu geruststellend. Ook het feit dat er meerdere knobbels in beide borsten zaten, met weliswaar maar bij 1 de uitslag borstkanker, en het feit dat er toch dcis in het weefsel zat (los van de tumor, maar wel volledig eruit) heeft meegespeeld in het besluit. 

10 januari 2023 ben ik gestart. Tot nu toe heb ik alleen jeuk sinds 2 dagen, (over heel mijn lijf) met vlagen, maar vooral aan mijn handen, maar geen huiduitslag. Ik wacht het even af, misschien van voorbijgaande aard, en anders gaan we bellen!  Verder voor nu geen gekke dingen (het is nu 15 januari), maar het is nog maar dag 5 van de hormoontherapie.