Puzzelen

Ik heb vorige week weer eens een legpuzzel uit de kast gehaald. Het is jaren geleden dat ik puzzels legde om mijn hoofd tot rust te brengen. Maar nu heb ik weer behoefte aan een activiteit (ik ben slecht in niets doen) waarbij ik niet hoef na te denken en mijn gedachten alle kanten op kunnen gaan. Ik zie de stapel puzzels, vooral komische prenten en landschappen, maar dat spreekt me nu niet aan. Ik kies de steen van Rosetta, een massa van grijze stukjes met fragmenten van een onbegrijpelijk kriebelschrift. Een afbeelding zonder enige betekenis voor mij.

Om toch enig idee te hebben van wat ik in elkaar puzzel heb ik even gegoogled.

In het jaar 196 voor Christus vergaderde een groep priesters ergens in Egypte. De gemaakte afspraken werden in drie talen (oud Grieks en twee Egyptische talen) in de muur gebeiteld. Ze gaan over belastingen, overstromingen en het eren van de koning. 2000 jaar later, tijdens de Napoleontische oorlogen, werd een deel van die muur in de buurt van Rosetta gevonden door Franse soldaten. Het duurde vervolgens 23 jaar voordat de steen ontcijferd werd, maar dat was wel een grote doorbraak in het begrijpen van de Egyptische hiëroglyfen. De steen belandde uiteindelijk in het Brits museum, waar er uiteraard ook allerlei merchandise van gemaakt werd. Waaronder een legpuzzel van 800 stukjes. Die puzzel bracht mijn dochter  mee van haar schoolreisje naar Londen en ze gaf hem aan mij. En nu, 15 jaar later, helpt die puzzel me om mijn op hol geslagen gedachten tot rust te brengen.

Als er geen steen van Rosetta geweest was had ik nu wel een andere puzzel gelegd. Maar toch … de beslommeringen van priesters in het oude Egypte helpen mij 2200 jaar later om mijn hoofd weer helder en rustig te krijgen. Alles en iedereen is met elkaar verbonden.