Update

Henny is inmiddels ruim drie maanden dood en ik realiseer me dat ik al die tijd niets van me heb laten horen. Ik heb een paar keer een poging gewaagd, maar het lukte niet om de goede woorden te vinden. Mijn hoofd en hart waren gevuld met een dikke mist, een mengeling van allerlei emoties die zo met elkaar verstrengeld waren dat ze afzonderlijk niet meer te onderscheiden waren. Nu begint langzamerhand de mist wat op te trekken en voel ik al die gevoelens ook steeds meer afzonderlijk. Verlies, gemis, leegte, verdriet. Maar ook opluchting dat de ziekte voorbij is en vrijheid om mijn eigen ding te doen. Dat geeft  meer helderheid, maar ook meer pijn. Want de mist beschermde me ook tegen de scherpe randen van verdriet, afscheid, gemis.

Misschien wel het meest opvallende: afscheid van Henny betekende ook afscheid van de ziekte. Ik ben de afgelopen maanden misschien wel meer bezig geweest met het verwerken van de ziekte, en alles wat ons het afgelopen jaar is overkomen, dan met het verwerken van het verlies. Dat begint nu meer te komen. Ik zoek de herinnering op en langzamerhand krijgen de goede herinneringen van wat we samen gehad hebben de overhand op de herinneringen aan het afgelopen jaar. Stukje bij beetje ga ik door Henny’s spullen heen, ik bekijk oude foto’s en af en toe zit ik aan het water op de plek waar we Henny’s as hebben uitgestrooid. En voorzichtig denk ik ook weer aan de toekomst en aan wat ik wil met mijn leven zonder Henny. Ik ga niet bij de pakken neerzitten. Het leven gaat verder, en ik doe Henny het meeste recht als ik daar het beste van ga maken.

De komst van onze kleindochter helpt daar zeker bij. Het was een bijzonder moment toen ik haar voor het eerst in mijn armen had. Geluk, blijdschap, maar ook een moment van intens verdriet omdat Henny er niet meer bij was. Gelukkig kan ik nu volop van haar genieten.

Ik denk niet dat ik nog veel ga bloggen (je weet het nooit, maar op dit moment voelt het zo). Maar ik wilde jullie wel nog laten weten hoe het met me gaat na alle lieve reacties en medeleven en de steun die ik heb ervaren door het lezen over jullie ervaringen. Dankjulliewel daarvoor. En ik blijf jullie volgen op deze site.

Het ga jullie goed, houd elkaar vast.