Onbewust bewust

Vandaag wat zwaardere pleisters gehad. Ik ben er niet scheef van gaan lopen, maar voel nu wel al verlichting van de pijn. Heerlijk gevoel. Het rare is dat nu de pijn wat onderdrukt wordt de vermoeidheid ook minder lijkt. Met de nadruk op "lijkt".
Vanmorgen bij de fitness zat ik echt als een zombie op de fiets, en heb een paar oefeningen gedaan. Na zo'n dertig minuten had ik de pijp geheel leeg. Beetje naar huis gesukkeld, en me voorbereid op de middag.

Vanmiddag naar de opticien. Tweede meting is gedaan, en deze week niet af van de eerste, dus we konden overgaan tot de aanschaf van een bril. Nu ben ik wel een type welk van kwaliteit hou, dus dat merk je dan ook in de portemonnee. Maar ja, dat is dan het nadeel van je eigen wensen. Nu dacht ik dat ik nog in aanmerking kwam voor een kleine vergoeding van de zorgverzekeraar. Maar dit viel een beetje tegen. Pas in maart volgend jaar kan ik een kleine bijdrage krijgen.
Nu heb ik twee brillen gekocht, één multifocale voor het dagelijks leven, en één voor computer, hobby en lezen. Dus ook een multifocale. Nu stelde de verkoopster voor om nu de dagelijkse aan te schaffen en dan in maart de tweede.
En wat dan zo raar is, dat er in je brein dan direct de gedachte oppopt:"Tja, dan moet ik er nog wel zijn." En dat is natuurlijk altijd wel bij iedereen een ding, maar nu komt dat zo actief bewust uit je onderbewuste, dat ik het een beetje haat.
Omdat ik ook de hobby weer op wil pakken, en die tweehonderd euro van de zorgverzekering een druppeltje op een gloeiende plaat van het totaalbedrag is, heb ik ze beide maar besteld.

Dus ik kan eerdaags weer achter de slijpmachine stappen en zien wat ik hier allemaal getypt heb. Kijk er al naar uit.🤗

Een fijne dag nog allemaal.