Plan B

Vannacht kwam ik er achter dat ik voor hetgeen ik nu allemaal meemaak geen "plan B" gemaakt had, terwijl ik wel een "plan B" mannetje ben.
Momenteel is het voor mij "Go with the flow", en verder zien we het wel. Waarschijnlijk door de chemo van gisteren begon ik vannacht pijn te ervaren in onderbenen, enkels en voeten, later sloten ook de polsen zich erbij aan.
Eerst maar even aankijken. Naarmate het erger werd toch maar even de wieg uit, en wat Nederlandse wonderpillen (paracetamol) naar binnen gegooid. Hierdoor de nacht redelijk doorgekomen.

Maar het bevreemde mij wel dat ik helemaal geen "plan B" had voor de pijnklachten.
In het verleden heb ik samen met een collega een ECD (Elektronisch Cliënten Dossier) geprogrammeerd/geschreven. Hier hebben zo'n 700 zorgmedewerkers jaren mee gewerk. Het moest dus allemaal goed werken. 
In de programmeertaal is een veel gebruikte code: If...Then...Else (Als..Dan..Anders).
Stel je voor: je stuurt met een computer een appel sorteermachine aan, en de appels bestaan uit twee kleuren; Rood en Groen.  De code zou dan zijn:
Als de appel is Rood
Dan in bak Links
Anders in bak Rechts
En dan in een programma zul je altijd zien dat er weer wat anders dwars gaat zitten (Een Gele appel die onverwachts opduikt). Dus moet je dit soort dingen helemaal uitkauwen, testen en vaak dan weer aanpassen. 

Ik ben dus altijd bezig geweest met het ondervangen van veranderingen.  Als ik een vreemd gebouw in loop kijk ik ook eerst altijd waar uitgangen zijn en dergelijk (Waarschijnlijk ook een afwijking die ik over gehouden heb, van mijn twintig jaar werk bij Justitie). 
En dan merk dat ik nu dat momenteel met deze ziekte niets geannualiseerd heb voor een: wat als? Een rare ervaring voor mij. Waarschijnlijk wil ik er onbewust niet te veel mee bezig zijn of dergelijk. Een andere verklaring kan ik er nu niet aan geven.
Ik heb (nu) besloten me ook even niet druk te maken om een missend "plan B".
Omdat het allemaal nog zoveel kanten op kan vliegen nu ik verder in de bestralingen en de chemo zit.

Dus ik zie wel wat er nog allemaal komen gaat. Net weer terug van de bestraling, en ga nu maar even een soeppie maken. Vanmiddag nog een telefonisch gesprekje met de radiotherapeute, en dan weer wat rustig aan, want ik merk toch steeds wat vermoeider te zijn/voelen.