Hoop voor 2024

Alweer lang niets van me laten horen, het lijkt erop dat de schrijffrequentie van twee weken naar twee maanden is gegaan. Het gaat ook goed, de tumoren zijn nu al twee jaar stabiel en ik leef ook in een redelijk stabiel ritme. Natuurlijk zijn er kwaaltjes en lastige dingen, ik moet bijvoorbeeld echt wel rekening houden met het hand/voet syndroom. Maar als ik het niet teveel belast gaat het goed. We zijn in november nog 10 dagen met een ander stel naar Tenerife geweest en hebben daar genoten van de natuur en het heerlijke weer. Daarna Sinterklaas gevierd met de kleinkinderen en natuurlijk pik je dan virussen en bacteriën op. Maar met mijn verjaardag (een week voor kerstmis) was ik weer hersteld. We hebben het goed gevierd in 3 etappes met het gezin en vriendenclubjes. Kerst en de jaarwisseling hebben we ook gezellige dagen gehad met familie en vrienden. Tussen Kerst en oudjaar nog even uitgewaaid in Groningen/Friesland. Ik ben dankbaar voor afgelopen jaar en hoop dat 2024 ook weer een goed jaar wordt met een goede gezondheid en geluk 🍀. Ik wens ook jullie dit allemaal van harte toe ❤️. Ik schrijf weer als er iets verandert in mijn situatie en waarschijnlijk ook  over twee maanden, ergens begin maart. 

PS: goede voornemens? https://www.umcutrecht.nl/nieuws/uitgezaaide-borstkanker-bewegen-loont

2 reacties

Graag wil ik jou ook alle moois toewensen voor 2024 vooral veel slingers ophangen en genieten van de goede dagen en dat je gezondheid stabiel blijft 🍀🤞🏼

Mijn verhaal komt zo overeen met de kijk hoe jij in het leven staat dat ik niet kan laten om je een reactie te sturen …..

Ook ik heb eenblog Tranen….Pijn ….Geluk…. 
Ik voelde de positieve herkenbare woorden in je blog en zag een foto van het mooie Delft voorbij komen waar ik woon.💙

Misschien heb je zin om wat letter kontakt met elkaar te hebben ?

Liefs🍀Sylvia 

Laatst bewerkt: 18/01/2024 - 10:41

Hoi Sylvia,
ik lees je reactie nu pas en heb je blog ook even gelezen. Het lijkt inderdaad wel op elkaar. Ik heb op mijn 48 e borstkanker gekregen en na 11 jaar uitzaaiingen in 2019. Ik voel me redelijk goed met de huidige behandelingen, eerst Capecitabine en nu de eerste Teysuno kuur . Hopelijk geeft dit minder bijwerkingen. Wat lijkt het me verschrikkelijk om zoveel pijn te hebben als jij, maar ja ik ben net als jij erg gehecht aan het leven. Ik heb een man en drie dochters waarvan de oudste (bijna33) twee jongens heeft van 1 en bijna 3. Ik geniet daar enorm van en natuurlijk ook van de andere twee dochters.
Leuk om af en toe te schrijven met elkaar en en dingen te delen.
Groetjes, Irene 😘

Laatst bewerkt: 08/02/2024 - 17:05