Rustig aan en niet teveel willen

Vandaag is het één maart en we hebben inmiddels een voorproefje van de lente gehad, morgen hopelijk weer een zonnige dag. Het is mijn laatste dag alweer van deze kuur, ik heb nu echt wel weinig energie en last van mijn handen. De pijnlijke vingertoppen belemmeren het typen op de laptop nog niet, maar het is wel lastig. De zwemvliesjes, zoals ik het stukje tussen mijn duim en wijsvinger noem, zijn ook pijnlijk en rood. Hopelijk neemt dat allemaal vanaf morgen weer af. Van allerlei klachten die ik heb denk ik dat het bijwerkingen zijn, ik heb nu weer zoiets raars, ik heb al een paar dagen last van een tand. Als ik er met mijn tong tegenaan ga doet het zeer maar ook gewoon zonder druk voel ik een zeurende pijn. Ik wil niet direct naar de tandarts gaan, heeft iemand van jullie hier ervaring mee?

Ik heb ook een mooi vooruitzicht want we gaan zaterdag met onze dochters en aanhang op wintersport in Frankrijk, onze kleinzoon van bijna 1 jaar gaat ook mee. Als ik niet zou kunnen skiën, dan kan ik in ieder geval met hem spelen en wandelen en hopelijk ook van het zonnetje genieten. Het is mijn stopweek dus ik ga proberen om halve dagen te skiën en daarna te rusten zodat ik ook weer mee kan doen met de après ski. We gaan met 2 bevriende gezinnen en zijn dan met 18 in totaal, ouderwets (pre Corona) gezellig!

Alle zalfjes en andere middeltjes gaan mee, van extra inlegzooltjes tot handenwarmers voor in de handschoenen. Ik kan goed skiën, maar ik ben wel een beetje bang om te vallen omdat ik osteoporose heb door de jarenlange hormoontherapie. Bang zijn helpt zeker niet om vallen te voorkomen daarom neem ik me voor om rustig te gaan skiën en te accepteren dat ik wat langzamer ben en minder uitdagingen kan aangaan. Dat is weer een mooi leerpunt voor mezelf, niet altijd als eerste willen aankomen en uitdagende paadjes en hobbeltjes nemen om te laten zien hoe goed ik het kan. Ik ben heel bescheiden maar met sporten wil ik altijd graag presteren en winnen. Laat ik nu maar kiezen voor een mooie houding en veiligheid, dan kan ik misschien nog lang meedoen.

Waarschijnlijk ga ik volgende week niet bloggen maar jullie houden een mooie foto van besneeuwde bergen tegoed en half maart schrijf ik over mijn capriolen in de sneeuw.