Bestraling.. weer een ervaring rijker..

Na mijn tweede cyclus met Lonsurf pillen, volgde er opnieuw een scan.

Globaal gezien, was het allemaal redelijk stabiel gebleven. Dus heel veel kleine vlekjes in beide longen, en 2 ietwat grotere vlekken in de lever. Maar er was één vlek op mijn longen die toch veel vergroot was.

Ik zei dat ik de laatste weken veel last had gehad van kortademigheid. Dit was voor de arts een beetje een geruststelling, want ze hoopten eigenlijk dat het een infectie was die ze zagen op de scan, en geen groei van de uitzaaiing.

Daarop volgden 2 weken antibiotica. En om te voorkomen dat die vlek (die vlak bij de luchtwegen zit) in de toekomst nog voor zulke infecties zou zorgen, moest ik bestraling krijgen. Voor aanvang van de bestraling, moest ik nogmaals onder de scanner. Hierop bleek die vlek terug flink verkleind te zijn, dus het ging gelukkig om een infectie!

Vijf dagen na elkaar heb ik bestraling gekregen. De bestraling op zich houdt niks in. Maar de vermoeidheid achteraf is niet niks. Ze hadden me ervoor verwittigd, maar ik had niet verwacht dat het zo erg zou zijn. Er is de eerste week na de bestraling heel wat afgeslapen ! Ondertussen (we zijn nu een weekje of 2 verder) gaat het gelukkig alweer een stuk beter.

Morgen staat er terug een scan en bloedonderzoek op de planning, en donderdag krijg ik dan de uitslag te horen bij de oncoloog.

Er wordt enkel een scan genomen van de longen, omdat het hem nu vooral om die ene vlek gaat. Maar ondertussen maak ik me natuurlijk ook wel zorgen over hoe het nu met mijn lever gesteld is, mijn buik, mijn baarmoeder,... Daarvoor zal ik nog een maandje of 2 moeten wachten vrees ik. Maar ja, de ongerustheid en het wachten maken ondertussen al zo lang deel uit van mijn leven, dat we het stilaan gewoon worden.