Eindelijk ..

Hoe gaat het nu ....

Het laatste jaar van mijn kuren en de 2 jaar daarna had ik regelmatig vreselijke hoestbuien en dan met name in de nacht. Heb ook nog de pech dat ik met mijn mond open slaap .. nou dat weet je het wel. Meerder kuren antibiotica voorgeschreven gekregen, maar zelden hielp dit afdoende dus kwam er een kuurtje prednison achteraan. Nou daar ga ik goed op hoor, lijkt wel of ik meteen last heb van adhd, wat een energie. Heerlijk even als je heel je leven daar al gebrek aan heb. Zo ook weer vorig jaar, de longarts besloot toen ook na de prednison een onderhoudskuur antibiotica ( azitromycine) voor te schrijven. 3x per week een tabletje en dat ging perfect. Afgelopen juli moest ik weer voor controle .. scan ... naar het ziekenhuis. Natuurlijk kwam de vraag hoe het met die hoestbuien gesteld was, ik antwoord natuurlijk dat het het hele jaar door prima gegaan is. Dit was voor de arts het antwoord om te besluiten om er mee te stoppen. Geloof het of niet paar weken erna ging het weer mis. Zo vreselijk weer hoesten, wat een energie en slaap gaat daar aan verloren zeg. Vorige week toch maar het ziekenhuis gebeld, de huisarts gaf er niets voor, en kreeg een hoestdrank en codeïne pilletjes voorgeschreven, en de mededeling dat mocht het na een week niet beter gaan weer terug bellen. Niets maar dan ook niets helpt dus vandaag kreeg ik dan toch weer een kuur prednison. Op mijn vraag om weer te starten met de onderhoudskuur ab kreeg ik als antwoord dat dat niet aan de orde is om de kans uit te sluiten dat je lichaam een antibiotica resistentie gaat ontwikkelen. Dat moeten we niet hebben dus fingers crossed dat de kuur voldoende helpt dat het zonnetje hier weer wat meer gaat schijnen.

Lieve groetjes xx