Chemokuur 2 dag 3

Volgende week dinsdag, dan kunnen ze pas langskomen voor de verwarming. We hebben gisteravond de stekker van de ketel maar uit het stopcontact gehaald om ‘ s nachts niet gekookt te worden, dus nu maar even aanzetten om de woonkamer op te warmen. Wat aan thermostaatknoppen gedraaid en dat lijkt zowaar wat te helpen.
Theo heeft redelijk geslapen en heeft weinig last van de chemo. Ook zijn energieniveau valt niet tegen. Omdat zijn smaak is aangetast, is het even zoeken wat hij nog een beetje lekker vindt. Na de eerste chemokuur waren huzarenslaatjes favoriet, maar nu smaken ze niet. Ook de verse noten van de notenbar moet ik nu opeten omdat ze droog zijn. Een raketijsje werd toen na 1 lik opzij gelegd, maar smaakt nu goed. Het gehakt mag wel pittiger terwijl ik naar het water grijp. Hij heeft bijna geen pijn in de tong, zou het eten van perenijsjes dan toch geholpen hebben? Hij heeft wel een droge mond, dus het waterflesje is nooit ver weg. Terwijl zijn broer op bezoek komt, laat ik in het dorp verderop mijn rug masseren. Mis ik jammer genoeg een valk die zomaar in onze tuin is komen zitten.
Theo neemt op tijd zijn Prednisolon en antimisselijkheidspil in. Verder hoeft hij sinds dinsdag gelukkig geen andere medicatie meer te slikken. De twee soorten antibiotica, het middel tegen schimmels en de kaliumtabletten zijn niet meer nodig op dit moment omdat de bloedwaarden goed zijn. Theo rijdt zelf naar het ziekenhuis voor het laatste infuus van deze ronde. Ik spreek af met mijn werk om volgende week wat van mijn werkzaamheden te gaan oppakken. We rijden samen naar de garage om de gerepareerde auto op te halen en Theo blijft daar nog wat rondneuzen. We halen de kerstspullen van zolder en Theo draagt de kerstboom uit de garage naar de woonkamer. Ongemerkt lijkt de wereld weer een beetje normaal te zijn geworden.