Dag 17
Vandaag naar mijn werk. Als ik er ben stuur ik Theo een appje om te vragen of hij wakker is. Korte tijd later appt hij terug: Leukocyten 0,1, energie 0. Leukocyten 0,1 yes!!!!! Hoe minimaal ook, dat betekent dat zijn beenmerg op gang begint te komen. Na precies 150 dagen behandeling start Theo 2.0. Hoewel…..met een energie van 0 is het niet bepaald een vliegende start. Mijn energie is ook ver te zoeken. Ik merk dat mijn lichaam en geest zeggen dat het genoeg is geweest. Ik ben op. Huilend zit ik voor het computerscherm. Een lieve collega tegenover me leeft mee, steunt en spreekt uit wat ik eigenlijk al weet: ik moet niet uit plichtsbesef op mijn werk zijn, maar bij Theo en ook eens even aan mezelf gaan denken. Ik pak mijn spullen en ga naar huis. Ik zal wat zaken afronden en er dan een week tussenuit gaan. Ik geef dit door aan mijn directe collega’s en in no-time staat een van hen voor de deur met een grote bos bloemen namens alle collega’s en een troostende arm. Na een kopje koffie samen heb ik voldoende rust gevonden om naar Theo te gaan. Hij ligt op bed en is weinig waard. Bij het ontbijt kon hij nauwelijks aan tafel zitten, zo slap en moe voelt hij zich. Zijn lichaam heeft het zwaar. Zijn huid vervelt hier en daar en hij krijgt wat kleine ontstekingen: een plekje bij zijn mond, op zijn hoofd en op zijn tong. Ook heeft hij pijn aan zijn bil. Eten is lastiger en zitten moet voorzichtig gebeuren. De zaalarts is langs geweest. Ze heeft verteld dat de kans groot is dat hij koorts krijgt als de neutrofielen gaan toenemen. Die gaan meteen eventuele problemen (zoals de kleine ontstekingen) in zijn lichaam te lijf. Als de problemen door het lichaam zelf zijn ontstaan, dan duurt de koorts een paar dagen. Komen de problemen van buiten dan kan de reactie heftiger zijn met een langere koortsperiode. Dat kan dus nog spannend worden. Ik blijf niet lang bij Theo, want hij wil rusten. Bij mijn volgende bezoek aan het einde van de middag staat hij net op het punt om te gaan fietsen. Het gaat wat beter met hem en hij heeft al eerder op de middag 10 minuten gefietst. De fysiotherapeut is langs geweest en heeft hem op zijn verzoek ook wat oefeningen gegeven. Goed bezig. Ik blijf niet zo lang en bel hem nog een keer voor het slapen gaan. Geen bijzonderheden verder. Weer een dag om, op naar morgen.
8 reacties
Ik lees je blogs Anja en je gaat ondanks alles steeds maar weer door en door en door, ik weet het en lees het, je doet het voor Theo. Maar af en toe ook lief zijn voor jezelf he, dat verdien je, dapper en sterk mens! 💐
Dank je NorahH, zit niet zo’n mijn systeem, maar ik doe mijn best.
Lieve Anja
Zoals Norah zegt , vergeet jezelf niet .
Te weinig mensen beseffen hoe zwaar het als partner van ...
En als jij d'r ondergaat gaat , daar help je Theo ook niet mee.
Sterkte
Daar heb je helemaal gelijk in Willy, ik zal zorgen dat ik overeind blijf.
Het valt voor jou ook zeker niet mee.
sterkte en denk inderdaad ook aan jezelf !
When you walk through a storm, hold your head up high,
and see the people who care about you;
you're not walking alone!
🙏🍀
Ben het eens met de rest tuurlijk begin jij ook op te raken alle liefde die je hebt zorgen dat je door gaat maar alsjebieft zorg voor jou anders is dit niet vol te houden
dikke knuff liefs hes xxx
Dank je voor je dikke knuffel Hes, die kan ik nu goed gebruiken!😘