Dag 22

De waarde van de neutrofielen is vandaag 0,1. Theo heeft gelijk, het is dan ook geen teleurstelling voor hem. Hij hoort van de arts dat ze verwachten dat hij rond het weekend naar huis kan, voor, tijdens of na. Nog een aantal dagen te overbruggen. Zijn boek is uit, hij heeft wat meer energie en begint deze middag aan de Lego die hij nog heeft liggen. Hij loopt al snel tegen een probleem aan: zijn handen en vingers zijn erg gevoelig. Als hij 10 minuten steentjes heeft aangedrukt moet hij stoppen omdat het onaangenaam wordt. Verspreiden over de dagen dus. Morgen breng ik hem nog een nieuw boek. Hij zit elke dag trouw op de hometrainer en werkt met gewichtjes, maar merkt dat zijn conditie nog ver van ideaal is. Het zal nog een pittige tijd worden thuis omdat hij eigenlijk al veel wil doen. Vooral onkruid wieden heeft hij in zijn hoofd gezet. En dat mag hij nu dus echt niet doen, ook niet met handschoenen aan. Door het wieden kunnen schimmels uit de grond in de lucht komen en die kan hij inademen. Omdat de zon vandaag volop schijnt laat ik de keuken voor wat het is en stort me op het onkruid. Als dat weg is kan hij zich er ook niet op verheugen of aan ergeren. Het komt in no-time vanzelf weer op en tegen die tijd mag hij misschien wel in de tuin werken. Toekomstmuziek, heerlijk.