Foto’s

Theo is vannacht in de woonkamer gebleven, maar vroeg in de ochtend kruipt hij naast me in bed. Het gaat goed met hem. We doen vandaag wel rustig aan, want hij merkt bij het opstaan dat de bloedarmoede begint op te spelen. Het stuk wandelen dat hij voor ogen heeft, gaat later op de dag niet door. In de loop van de middag krijgt hij weer pijn op zijn borst en voelt zich niet zo lekker. Als dit van de Filgrastim komt, kan paracetamol helpen. Tot nu toe heeft hij het doosje dicht gelaten, maar omdat ik aandring besluit hij toch twee tabletjes te nemen. Als ik terugkom van de wandeling met de hond is hij net wakker. Na het innemen van de paracetamol is hij in slaap gevallen, maar de pijnstiller lijkt in ieder geval te werken. Zijn humeur is ook beter geworden nu hij lekkerder in zijn vel zit. Wel houdt hij moeite met zijn uiterlijk. Ik maak regelmatig foto’s van hem nu hij ziek is en als we die terug kijken komt het allemaal wel binnen. Dunne witte stekeltjes op zijn hoofd, wenkbrauwen en wimpers bijna weg en pigmentvlekjes op zijn gezicht, hij herkent zichzelf niet meer. Als hij een foto van zichzelf ziet, die ik heb genomen tijdens het lopen van het Pieterpad, voor zijn ziekte, schiet hij vol. Zal het ooit nog goed komen? Gelukkig kunnen we later ook wel weer lachen als hij struikelt over zijn woorden, zoals de laatste tijd vaker gebeurt, en er allerlei rare geluiden uit zijn mond komen. En we krijgen nog een schattige foto en leuk filmpje van de kleinkinderen doorgestuurd om ons op te vrolijken, lief!      In de loop van de avond krijgt Theo weer pijn op zijn borst. Hij neemt paracetamol in en gaat op tijd slapen. Misschien morgen maar even bellen met het Erasmus of het allemaal nog goed gaat zo met de Filgrastim. Nog 9 te gaan.