Ver-kou-den
Theo heeft het helemaal gehad met de kou en zou het liefst naar een zonnig land vliegen en voorlopig niet terug komen. We hebben een hond dus we moeten er elke dag op uit en zeker met de voortdurende regen van de afgelopen maanden was dat niet altijd een pretje. Regelmatig stond Theo druipend op de deurmat met beslagen bril met een net zo natte hond zonder bril. De sneeuw is een welkome afwisseling, zeker in de Loonse en Drunense Duinen waar het prachtige plaatjes oplevert. Maar die kou hoeft dus niet zo nodig. Ondertussen zijn we allebei goed verkouden geworden, mogelijk door het oppassen op onze super verkouden kleinzoon. En hoewel je zou verwachten dat Theo het erger te pakken zou hebben, ben ik degene die met een dikke clownsneus en een pak zakdoeken rondloop, boven een bak heet water probeer de neus weer in normale vorm te stomen en de raarste dingen omhoog hoest uit mijn longen. Het hoesten doet Theo ook, en dat hou ik heel goed in de gaten. Regelmatig stop ik een thermometer in zijn hand, maar tot nu toe blijft de uitslag keurig in het groene gebied.
Hij probeert sinds een paar weken wat vroeger op te staan en als het lukt mee te doen met Nederland in beweging. Als ik thuis ben doe ik met hem mee. Het ziet er waarschijnlijk een beetje suf uit, met onze houterige bewegingen die niet altijd overeen komen met de bewegingen die we in spiegelbeeld voor ons zien, maar de hond zal het vast niet door vertellen.
4 reacties
Eigenlijk vind ik het niet kunnen hoor, je zieke kind ter oppas brengen. Zeker bij oudere mensen met minder robuuste gezondheid. Ik begrijp het wel, onze kinderen hebben het een stuk lastiger im rond te komen met dure stenen en energie. En als ouder wil je helpen, maar het is wel een verbond. En een risico als het kind ziek is. Ik zie het ook bij mijn schoonzus, die heeft er haast een dagtaak aan, aan dat oppassen. En als de kinderen weer met een snotneus thuiskomen uit de opvang, ligt zij de volgende dag weer in bed, na haar oppasdag.
Laat voor mij het voorjaar ook maar weer komen, ik vind die kou ook wel genoeg, ondanks dat het vrijdagmiddag in de serre uitstekend vertoeven was.
Onze ervaring is dat kinderen ongeveer doorlopend verkouden zijn zolang ze op de opvang zitten. Nu de oudste twee kleinkinderen op school zitten is het met de meeste verkoudheden gedaan. En we willen de jongste toch graag zien en knuffelen, met of zonder oppassen, dus zullen we nog wel vaker verkouden worden. Bij echte virussen zeggen we het oppassen af, zoals een paar weken gelden toen hij last had van het RS-virus. Zoals de behandelend arts zei, je kan niet in een bubbel blijven leven, dat is ook geen leven. Dus we hopen er maar het beste van. 😘
Lieve Alexalexander
Hopelijk valt de verkoudheid mee en zijn jullie er snel weer vanaf ,ben het helaas wel een beetje met zweef eens was er helemaal niet ff een andere oplossing als ik me goed herrinner hadden jullie ook een tijdje terug corona op bezoek ook niet best voor iemand die zware behandelingen heeft ondergaan invb met kanker ,goed elk mens doet wat ie goed dunkt maar ik heb een bezoekje van de kids toen kleinzoon verkouden was geweigerd omdat ik niet wilde dat Ed dat er ook nog bovenop kreeg en gelukkig waren de kids het daar mee eens ,beterschap lieverds
liefs hes xxx
Lieve Hes,
Gelukkig hebben we niemand op bezoek gehad met Corona, maar hebben we dat ergens opgelopen. En behalve ons verkouden kleinkind heb ik ook veel hoestende collega’s om me heen, dus ook zij kunnen de bron zijn geweest. Of de hoestende mensen die ongeveer in je nek kruipen in de supermarkt. Het is inderdaad wel een goede leerschool: voorzichtigheid is nog steeds geboden. Gelukkig gaan onze kinderen daar zeker in mee, maar wij zijn zelf wat laks geworden. Dus even de touwtjes aantrekken weer.
Dikke knuffel, Anja 💕