Wandelen

Voor Theo een slechte nacht met veel jeuk en een hele droge, schilferende, vervellende maar ook plakkerige huid. Hij springt vanuit bed snel onder de douche in de hoop zich wat beter te gaan voelen. Daarna smeer ik hem goed in met een vette zalf. Wat later op de ochtend rijden we naar de Loonse en Drunens Duinen. We lopen hier graag in het hondenlosloopgebied zodat de hond kan rennen en met andere honden spelen. Het is wel vermoeiend om in het mulle zand te lopen, dus we zijn hier sinds het begin van Theo’s ziekte niet meer geweest. Omdat hij nu wat meer energie heeft en het mooi weer is, gaan we het weer eens proberen. Na een kwartier wandelen rust Theo even uit op een boomstronk midden op de zandvlakte, genietend van de mooie omgeving. Daarna wandelen we op het gemak in een kwartier terug naar de auto. Gewoonlijk lopen we langer, maar verder voelt het toch weer een beetje normaal. Na de lunch komt Theo’s broer op bezoek, met wat soep voor in de vriezer. We hebben nu een lekkere voorraad waarmee we vooruit kunnen. Heel erg fijn voor de momenten dat Theo moeite heeft met eten. Halverwege de middag gaan we nog een keer op pad, nu naar de zuidkant van de Kampina, ook een prachtig wandelgebied waar de hond mag loslopen. Dit keer lopen we 35 minuten zonder rustmoment. Thuis gekomen wordt de vaatwasser nog onder handen genomen, maar verder houdt Theo zich rustig. Het is zo een fijne dag geworden met vrolijke momenten als Theo als vanouds grapjes maakt. Humor is heel belangrijk in onze relatie, en zelfs onder deze omstandigheden kunnen we die gelukkig met elkaar blijven delen. Nu het bed nog…..