Mijn monsters, wat borstkanker heet

Shadylaika

Hier ben ik weer even.  Mijn hondje geeft me zoveel plezier, dat ik blij kan zijn en lachen om haar gekke fratsen. 

Het gaat nog steeds goed met me. Maar iedereen zal het herkennen  dat je zo ongelooflijk boos kan zijn, dat juist jij die rot ziekte hebt gekregen.  Ik volg nog steeds via de Amerikaanse website het medicijn ErSo.  Wat mooi zou het zijn dat dit het middel is. Hopelijk komt het er en worden heel veel vrouwen genezen. De studie over ErSo staat niet stil, maar gaat nog wel een tijdje duren. Helaas.... 

 

Ik hoop dat het met veel van jullie super goed gaat. En probeer positief te blijven, ook al gaat het even niet.   Heb ik ook wel eens last van ha ha. Maar dan ga ik lekker eten koken en genieten. Het mooiste is dat mijn dochter met de Pasen komt. Zie er zo naar uit. She lives in Berlijn.  Vertelde me dat ze een huis gaan kopen buiten Berlijn, ook zo fantastisch. Ook voor de hun hond Balu, border olie. Aanstaande woensdag hoor ik of ze het huis krijgen. En dan duurd het nog een jaar voor ze erin kunnen. Hopelijk ben ik dan nog net zo, als nu.

Liefs en warme groet aan iedereen. 

1 reactie