Het is goed geweest

Laatste wandeling samen

Wij waren bijna 55 jaar getrouwd. Afgelopen zomer is mijn man overleden. Hij had plaveiselcelcarsinoom in zijn gezicht. Dit was in zijn lymfeklieren uitgezaaid. Een gedeelte van zijn kaak, lymfeklieren en kiezen zijn weggehaald. Daarna 38 bestralingen gekregen. Door het maken van scans is ook aan het licht gekomen dat hij prostaatkanker had in vergevorderd stadium. Daar kon hij niet beter van worden. Daar kreeg hij een hormoonkuur voor. Iedere maand een injectie voor botversterking en iedere drie maanden een hormooninjectie. De injectie voor versterking van het bot was weer niet goed voor zijn kaak. Daar is hij weer 6 weken in de Hyperbare zuurstoftank geweest. Daarna chemo. Al met al een heel lang traject. Door alles is zijn kaak steeds verder achteruitgegaan. Op het laatst kon hij niet meer eten en kreeg hij een gat in zijn wang, doordat een gedeelte van zijn kaak door zijn wang naar buiten  kwam. Toen is zijn halve onderkaak weggehaald en de rest van zijn tanden en kiezen vast gezet zodat hij alleen nog kon drinken. Afgelopen zomer was het genoeg en hebben wij een goed afscheid kunnen nemen na 5 jaar behandelen met ups en downs.

 

12 reacties

wat een hel waar jullie samen doorheen zijn gegaan. Nu moet je alleen verder en dat is zwaar. Ik hoop dat je veel lieve mensen om je heen hebt om je verhaal bij te kunnen doen. Goed dat je dit ook hier deelt.

sterkte en liefs, Monique 

Laatst bewerkt: 02/11/2023 - 10:03

Hoi, jammer dat ik je naam niet weet met het aanvangen van een bericht...... 

Ben er van geschrokken. Iedereen heeft zo zijn grenzen van wat hij of zij nog aankan voordat er beslist word over actieve euthanasie. Maar wat een ellende hebben jij en je man moeten meemaken.... Vind het goed met veel respect (!) dat je je verhaal hier deelt, het schept een band en je schrijft wat ellende van je af. Je hebt er wel even over gedaan om het te delen, beter laat dan nooit. Hoop dat je veel reacties krijgt en dat het je wat helpt om verlies verder te kunnen verwerken.

Heel veel liefs en sterkte!
Jilles 

 

Laatst bewerkt: 04/11/2023 - 16:37

Klopt. Was een hel, op het laatst konden we ook geen gesprek meer voeren. Maar we hebben toch met dochters en zoon, kleinkinderen broers en zussen een mooi afscheid kunnen nemen. En dat was troostend.

liefs lydi

Laatst bewerkt: 05/11/2023 - 08:20

Ha zxcvb, 

Het is al weer wat later. Voor de lezer tenminste. Ik hoop dat het goed met je gaat. En dat je het verlies een beetje kunt verwerken. En dat je mensen naast je hebt met wie je kan delen wat er in je om gaat. Van harte sterkte toegewenst. 

Anton

Laatst bewerkt: 14/03/2024 - 09:55

Dank je Sam.

Het gaat intussen een stuk beter. A.S. mei ga ik na jaren met broer en schoonzus op vakantie. Ga ik van genieten. In de zomer met dochter/schoonzoon en kleinkinderen. Dus zoals je ziet heel veel lieve mensen om me heen.

Laatst bewerkt: 15/03/2024 - 09:26

Ik wil even reageren. Het is alweer even geleden dat ik heb gereageerd. Intussen ben ik met mijn broer en schoonzusje een week naar ItaliĆ« geweest. Heeft mij goed gedaan. Maar als je dan thuis komt dan komt toch de leegte weer. a.s. dinsdag is het alweer een jaar geleden dat mijn man is overleden. Het jaar is snel gegaan en toch ook weer langzaam. En toch ga ik er steeds vaker op uit. Heerlijk wandelen. Doet me goed. Ik zal zo nu en dan laten weten hoe het met me gaat. 
Lieve groetjes Lydi

Laatst bewerkt: 21/06/2024 - 22:54

Ha Lydi

Zo'n broer en schoonzus, die heb je nodig. Mensen bij wie je je verhaal kwijt kan. Kan ook op de blog. Vertellen wat er in je omgaat, hoe het was, wat er is gebeurd. Nog eens en nog eens. Je hoeft misschien niet veel woorden terug te krijgen. Als je jje je gedachten maar kwijt kunt. Het helpt. Sterkte Lydi. 

Anton 

Laatst bewerkt: 22/06/2024 - 08:32