Eindelijk weer thuis
2
September 2021, Ik kan het niet van me afzetten. Het zwaard van Damocles, zal de rest van mijn leven met me mee reizen. Het is er en ik moet er mee leren leven of beter nog mee omgaan. Iedereen bewandeld zijn of haar pad tijdens ziekte of tegenslag. Als ik toch iets zou moeten of willen zeggen, geef niet op er zullen lichtpuntjes komen die groter en groter worden. Je meenemen in hun kracht om door te zetten.
Terug thuis zijn, 4 maanden onderweg geweest, ik voelde het als een overwinning, iedereen vertelde me dat ik er goed uit zag. Zo voelde ik me niet ik was 20 kilo afgevallen, mijn kuiten waren lege vellen zonder spieren. Het was het eerste waar ik iets aan wilde doen, dus werd er besloten om fysiotherapie te gaan doen. Onder begeleiding oefeningen doen om weer op krachten te komen. Dus kwam er een fysio bij me thuis, Peter is de naam toen hij zich voorstelde, hij vertelde me dat hij (oncologie) therapeutische oefeningen met me ging doen. Peter is iemand die je hoe dan ook op een bepaald spoor weet te zetten. Zijn oefeningen deed ik niet altijd even trouw. Het bleek toch een opgave te zijn voor me. Geen spieren in je benen vergt doorzetten. Ik herinner me de eerste stappen nog goed, van de bank naar het toilet. 10 mtr zal het zijn. Hoe vreemd het voor andere zal klinken maar het was voor mij een eerste echte overwinning. Ik was trots op mezelf trots dat ik eindelijk weer iets kon met mijn lijf. Ik zat nog wel vast aan de sonde voeding. Samen met Rina sloten we de zak 's avonds aan. De eerste paar keer werd het voorgedaan door de wijkverpleging. Eind Januari wilde ik proberen zonder sondevoeding verder te gaan, dus tijdens een bezoek aan het ziekenhuis kreeg ik het groene licht om de neussonde te verwijderen. Trudy de Gastro-enterologie consulente vertelde me adem rustig door. Behendig trok ze aan de slang. Ik moest er om lachen hoeveel slang er uit mijn neus kwam. Verbazingwekkend dat zo'n lang stuk slang via je neus in je darmen zit. Opgelucht en gelijk wat water drinkend voelde ik de pijn in mijn neus verdwijnen. Het slikken ging nu ook best wel makkelijker. Thuis gekomen gelijk ook maar eens proberen om te eten. Wat een opluchting als blijkt dat dat ook beter gaat. De potjes speciale yoghurt krijg ik nog steeds moeilijk weg maar moet het nog een tijdje volhouden om de nodige eiwitten binnen te krijgen. 2 flesjes per dag is het maximum dat ik binnen krijg. Wat een smerig spul is dat toch. De dag dat ik zag dat mijn kuiten weer voller werden vergeet ik nooit meer. Wat was ik gelukkig en blij. Ik begon ook met wandelen eerst op de galerij. Plots liep ik de trap af en maakte mijn eerste rondje.
Februari Ik merk dat het eten steeds beter gaat mijn smaak is gelukkig niet aangetast en kan weer genieten van bepaalde gerechten. Gekookte aardappelen blijven een crime ook vlees is moeilijk te slikken . Gerechtjes van de chinees krijg ik wonderbaarlijk wel goed weg. Ook de babipangang gaat er makkelijk in. Een broodje kroket geen probleem beschuit met dik boter heerlijk, ik ben nou eenmaal gek op boter, zijn uiteindelijk ook eiwitten. Ik neem de beschuiten 3 keer op een dag. Met een stukje jonge kaas, ook eiwitten. Ook ben ik een liefhebber van zoet ik ben een stiekeme snoeper soms neem ik zomaar een theelepel jam of honing. Zolang gemist dit soort zoetigheid.