de weg naar diagnose en behandeling .

Het is juli 2022 als ik snachts wakker word met een misselijkheids gevoel en pijnlijke heup. Smorgens is dit weer verdwenen en vergeet ik dit eigenlijk weer. Gaandeweg gaat onverklaarbaar mijn conditie achteruit. Na wat vreemde slijmbeursontstekingen in knie en hiel ,die moeilijk behandelbaar zijn krijg ik in november 22 een nachtelijke pijnlijke teelbal. Ik maak me wel gelijk zorgen en denk al gauw aan teelbalkanker. De pijntjes verdwijnen weer voor een tijdje en als ik bij huisarts dit meld tijdens de slijmbeursontstekingen word dit niet echt opgepakt. In januari worden de klachten steeds heftiger , veel teelbalpijn en plasklachten en pijnlijke blaas . Daarbij ontstond steeds meer pijn in de heup , misselijkheid , en liespijnen . Als ik in januari 23 naar de huisarts ga , worden mijn klachten niet echt serieus genomen . En voor de zekerheid maar bloed gaan prikken voor psa , maar zeer waarschijnlijk bekkenbodemspieren waarvoor ik dan maar een afspraak moet gaan maken . Prostaat voelde verder normaal . Dus ha probeerde mij gerust te stellen dat het toch zeker geen kanker kon zijn met al deze klachten die daar toch niet bij hoorden !!!?? Dagen erna zit er bij het plassen steeds wat bloed. 

De psa uitslag gooit mn wereld door elkaar (psa 21,5 ) , huisarts verwijst me door en voor de zekerheid urineonderzoek voor blaasontsteking . (negatief) Zelf voel ik aan alles dat het goed fout zit . Kon op dat moment (begin maart) al 3 maanden niet meer werken. Lange wachtlijst en pas afspraak bij de uroloog 7 weken later eind april .

In deze tijd verergeren de klachten enorm en regelmatig geprobeerd om eerder een afspraak te krijgen bij de uroloog wat niet lukte zelfs niet bij enorm bloedverlies . Huisarts probeerde van alles maar kwam er niet tussen in het ziekenhuis . 

Ik kreeg Tamsulosine voorgeschreven om de prostaat wat te verkleinen. Dit hielp vrij snel en mijn plas/bloed klachten verdwenen al vrij snel . Van 6 ,7 x per nacht eruit tot 1 á 2 per nachten een plas . 

Eind april , afspraak bij de uroloog . Tijdens voorgesprek met uroloog die me nog probeerde te geruststellen dat het allemaal zo'n vaart niet zou lopen . Dit veranderde toen zij het blaasonderzoek deed (erg pijnlijk) en vervolgens mijn prostaat onderzocht . Ze kwam eigenlijk gelijk al met de diagnose prostaatkanker en blaas was zo onrustig dat ik aan haar merkte dat haar mening sterk veranderde in traject vervolg onderzoeken . Nu ineens wel heel snel afspraken voor scans en biopten. 

Psma pet scan , Ct scan etc en Biopten van de prostaat volgden . Begin juni de afspraak bij de oncoloog die met de uitslag kwam. Uitgezaaide prostaatkanker in Ribben , Heup , Lymfen , doorgroei van de prostaattumor in de blaashals en rectum . Psa inmiddels 32 , gleason score 5+5 =10 Al mn voorgaande  klachten bleken gegrond en nu wel verklaarbaar te zijn . 

Triple behandeling werd voorgesteld, goeie resultaten waren hiermee geboekt , eigenlijk geen andere opties meer. Levensverlengende behandeling. Gelijk starten met medicatie . Casodex  tot aan (1.) hormooninjectie een paar weken later (triptoreline) 1x per 6 maanden . En (2) 6 chemo's met docetaxel . Plus (3) Abirateron met Prednisalon. Een fikse behandeling maar gezien mijn conditie en leeftijd 57, werd dit toch wel aangeraden. 

Dat hakte er allemaal in , maar voor mij geen verrassing . Ik had goed naar mn lichaam geluisterd en had zelf al conclusies getrokken .Voor mijn partner en familie kwam het als een mokerslag binnen.